Het Geheim Van...

hoofdstuk 6

(een week later)

POV Saphira
Ik was al best ver met trainen. Vooral mijn wolf en mijn havik zijn al erg sterk. Ook ben ik gaan oefenen met pijl en boog. Ik vond het altijd al een leuk wapen maar aangezien de meeste Feeksen met een zeis vechten had ik nooit gedacht dat mijn voorliefde voor pijl en boog waar zou worden.

Vandaag moest ik alleen weer naar school. En deze dag is echt een ramp. Er is namelijk een rooster wijziging waar door ik vandaag twee uur Duits heb, een uur Engels en ik had vandaag ook al een blok uur Economie. 

Kortom, de verschrikkelijkste ramp aller tijden!!! 

Verder heb ik vandaag ook nog Geschiedenis en Wiskunde maar dat is gelukkig wat minder erg. 

Niet heel raar dus dat ik vandaag een beetje heel erg chagrijnig ben. Maar ja ik hoop maar gewoon dat ik het overleef. 

Dat lukt je heust wel hoor. Wij zijn er toch om je te helpen? "

Ja dat weet ik ook wel Kiara maar dan word deze dag nog steeds wel verschrikkelijk!" 

Dat gaat het zeker worden helemaal omdat jij tijdens de lessen alleen maar kan denken hoe verschrikkelijk het wel niet is en dan moeten wij voor jouw opletten zeker he. 

"Nou ja dat zal wel fijn zijn ja." 

*Zucht.*

Eindelijk hadden we de grote pauze. 

Hierna had ik alleen Economie nog en dan was ik uit. 

Eindelijk. 

Echt waar het lijkt wel een eeuwigheid te duren zeg. 

'Zeg Saphira wat ben je stil vandaag zeg. Is er iets?' 

'Nee hoor ik ben alleen maar een beetje moe. Dat is alles.' 

En chagrijnig. 

"Ja dat ook ja." 

'Heb je al goed geleerd voor de toets van morgen?' 

'Huh hoezo? Hebben we morgen een toets dan?' 

'Ja, van Natuurkunde weet je nog.' 

'Oh ja, chips daar heb ik helemaal nog niet voor geleerd. Wat ben ik toch weer slim om dat te vergeten zeg.' 

'Ja heel erg dom van je Saphira. Ik had jou toch wel wat hoger ingeschat hoor.' Daar had je Kim weer hoor, met haar stomme vriendinnen. Echt waar ik word echt helemaal gek van ze. 

'Waarom ben je toch altijd zo dom Saphiratje? Nou? Vertel dat eens aan tante Kim.' Zij ze terwijl Lin en Tasja gelijk begonnen te grinniken. 

'Kim kan je alsjeblieft weg gaan nu?' Vroeg Alicia vriendelijk aan haar. 

'En waarom zou ik dat dan zomaar doen?' 

'Omdat ze het gewoon vriendelijk aan je vraagt.' 

'Vroeg ik iets aan jouw?' Snauwde ze terug. 

'Nou ja eigenlijk wel. Je vroeg namelijk of je iets aan me vroeg.' Nu hoorde ik de andere kinderen ook gniffelen en ik zag dat Kim haar ogen tot spleetjes kneep en rood aanliep. 

'Zeg ga je nou nog weg of moet ik het je ook nog vragen.' 

'Nee ik ga helemaal niet weg voor zo'n trut als jij en je vriendinnetje.' 

'Moet jij zeggen. Jij bent de gene die elke keer naar me toe komt om me te kleineren en te pesten!' Onder tussen was ik opgestaan en stond ik vlak voor haar. Je kon duidelijk zien dat we allebei erg boos waren en ik was strak van plan om deze woorden wisseling te winnen en haar flink te dissen. 

'Oh, sorry ik wist niet dat ik je pesten. Moet je nu huilend naar je pappie toe om uit te  huilen? Oh nee dat kan niet want je pappie is dood. Of misschien wel erger hij heeft jou en je moeder alleen gelaten om dat hij zich schaamde dat hij een kind heeft gemaakt met zo'n lelijke vrouw en bang was dat zijn kind nog lelijker zou worden. Hij had natuurlijk geen zin om elke dag voor de rest van z'n leven een baby te moeten troosten.' Dat was echt de druppel voor mij. Iedereen in mijn hoofd was al aan het roepen dat ik haar moest slaan, schoppen en noem maar op. 

Maar wat ik nu ging doen was nog veel erger. 

Ik had perrongelijk mijn nagels laten groeien en haalde nu naar haar uit. Ik wist bijna zeker dat mijn ogen pik zwart werden op dat moment en iedereen dat kon zien. Ik raakte haar keihard op haar wang en schopte haar daarna hard tegen haar schenen aan. 

Pas na dat ik haar tegen haar scheen had geschopt ging haar hand pas naar haar wang die hevig begon te bloeden. Toen ze het bloed op haar hand voelde werden haar ogen groot en waterig. 

Ik probeerde mezelf rustig te maken wat gelukkig lukte doordat iedereen in mijn hoofd aan het juichen was. 

Er kwam een grijns op mijn gezicht en ik zag dat er al tranen over haar wangen rolde die zich vermengde met het bloed. 

Toen ze mijn grijns zag werden haar ogen nog groter, voor zover dat nog kon. 

'H... Hoe..?' Mompelde ze. 

'Ach nou moet je niet gaan huilen hoor. Je wilt toch niet dat je make-up uit loopt? Straks zie je er nog uit als een panda. Dan wilt geen één leuke jongen meer met je omgaan en loop je er vervolgens elke dag bij als een panda beer.' Zei ik nog tegen haar om er nog een schepje boven op te doen. 

Ik zag dat alle kinderen met grote ogen naar mij keken behalve Alicia want die zag dit natuurlijk al aankomen, ze had niet voor niets eerst gevraagd of ze weg konden gaan. 

'Kom we gaan.' Zij ik tegen haar en draaide me om om haar vervolgens mee te trekken naar buiten.

'Kon je mij zwarte ogen zien?' Vroeg ik haar toen niemand meer in de buurt was. 

'Nee volgens mij niet. Maar je was wel echt super snel en je zag de scherpe nagel afdrukken op haar wang heel duidelijk.' 

'Gelukkig, dat snel zijn en die nagel afdrukken kan ik nog wel uitleggen maar als iedereen duidelijk heeft gezien dat mijn ogen pik zwart werden is dat wel een ander verhaal.' 

'Hooguit Kim heeft het gezien naar dan kan je altijd nog zeggen dat ze gek geworden is en dat dat helemaal niet kan.' 

'Ja dank je wel. Ik hoop maar dat dit niet nog een keer hoeft te gebeuren.' 

'Ja dat hoop ik ook voor je.' 

'Ik denk dat ik beter maar naar huis kan gaan.' 

'Ja dat lijkt me een goed idee. Ik meld je wel af en zeg dat je je ineens niet zo lekker meer voelde.' 

'Oké dank je. Ik zie je morgen wel weer of zo.' 

'Ja tot morgen.'

Ik pakte mijn fiets en fietste naar het bos van plaats naar huis. Ik wou eerst even helemaal rustig worden en dat lukt meestal beter in het bos dan thuis. In het bos aangekomen ging ik tegen een boom aanzitten en sloot ik mijn ogen. 

Het was echt helemaal verkeerd gegaan. 

Ik had me beter moeten inhouden en haar gewoon zoals altijd moeten negeren. Maar vandaag lukte dat gewoon niet. Het kwam vast door dat ik nu mijn krachten heb en vooral weerwolven zijn soms best agressief. Kiara was ook één van de eerste die begon te roepen dat ik haar met m'n vuist een blauw oog moest slaan. 

Ik kon nu maar beter echt naar huis gaan en verder gaan met mijn training na dat ik m'n huiswerk af heb. 

Oh ja ik heb morgen ook nog die toets, dan zal er vast niet veel van het trainen komen. En m'n moeder had ook nog gezegd dat het tijd werd om een baantje te gaan zoeken daar zal ik dan ook nog maar even voor gaan kijken.

~*~*~*~*~*~*~

Hallo!!!

Wat vonden jullie er van dat Saphira haar krachten naar boven kwamen? Ze heeft die Kim in ieder geval wel een lesje geleerd maar of het nou zo handig was...
En wat denken jullie wat voor baantje ze neemt? Ik weet het al maar ik ga het natuurlijk nog niet zeggen. Nog veel succes met school allemaal!!!

Liefs Veronique!!! 😘