Gepest

Deel 8

'Moet ik even met je mee lopen naar huis het is al best wel donker'. 'Het is hier geen Amsterdam he en wie zou me anders missen' haalt ze haar schouder op waarna ze begint te lopen. 'Ik zou jou missen' klinkt hij serieus. Een grinnik verlaat haar mond waarna ze stug door loopt. Niet gelovend dat hij haarecht zou missen. 'Ik meen het hoor' volgt hij haar nog steeds. 'Je hoeft niet mee te lopen' komt er bot uit haar mond. Ze wil niet dat hij weet waar zij woont. Dan is de kans groot dat hij achter haar geheim komt iets wat ze niet wil. Toch blijft hij achter haar aan lopen maar slaat al snel rechts af. 'Doei tot morgen' zwaait hij haar na. 'Hajee'. Als hij het hoekje om is stopt hij met lopen en draait hij zich om om Eva te volgen. Er is iets iets dat ze niet verteld en hij wil haar helpen. Op een gegeven moment ziet hij dat ze wat zachter gaat lopen en ook hij houd wat in. Ze houd zich stil voor een tuin een diepe hap adem lijkt ze te nemen waarna ze aanbelde. Eva kon zich wel voor der kop slaan hoe had ze zo dom kunnen zijn haar sleutel te vergeten. Met ingehouden adem kijkt Floris naar haar de deur word open gemaakt en en niet echt nuchtere man doet de deur open. Eva word ruw het huis binnen getrokken. Even wil Floris er naar toe rennen maar hij houd zich in hij zou het morgen aan haar vragen. Een klap ontvangt Eva in haar gezicht en de andere in haar maag. 'En nu naar boven' word ze weg gestuurd. Wat strompelend loopt ze de trap op beide armen om haar buik geklemd. Boven versneld ze naar de badkamer om haar maag inhoud er uit te gooien. Nou ja vooral gal want ze had vandaag enkel 1 droge cracker op net als de laatste dagen trouwens. Ze moest afvallen ze was dik volgens zichzelf dan want geen een vetje was te merken op haar buik.