Gepest

deel 53

'weetje wat dit is' houd hij de cilinder in de lucht recht voor eva haar gezicht. 'Zout zuur' doet ze een gok terwijl ze hoopte dat ze het verkeerd had. 'Inderdaad en weetje wie zijn lichaam hierin is opgelost' kijkt hij haar met een grijns aan.  Een brok in haar keel slikt ze weg haar broer haar eigen broertje is opgelost in dat spul. Met zijn smerige grijns doet hij de cilinder wat dichter bij haar arm bij de wond wat hij net had gemaakt. 'Besluit je te zwijgen of ben je slim en vertel je me alles wat je de flikken heb verteld' komt hij steeds dichter bij. 'Nee oke, waag het om ook maar een kik te geven dan heb je een probleem'. laat hij een druppel op haar wond vallen ze wil schreeuwen van de pijn maar bijt haar kaken stevig op elkaar haar ogen knijpt ze dicht terwijl er een traan uit haar ooghoek komt gerold. Het brand enorm net alsof het tot haar bot komt en al haar spieren zijn weggebrand. 'Huilen is voor watjes' geeft hij haar een klap in haar gezicht. Loopt hij lachend weg. Haar hoofd laat ze naar beneden zakken, ze hoopte dat concentreren op haar voeten de pijn wat af zou nemen. Maar niks is minder waar. 'Slaap er maar een nachtje over ik zie je morgen' loopt haar vader de ruimte uit. Haar alleen achterlatend. Nouja alleen, samen met haar broer. Als de deur dicht is glijden de tranen van haar wangen. Tranen van de pijn, angst en ook een beetje van verdriet. Zou Floris haar al zoeken, wat zou ze nu graag zijn warmen armen om zich heen voelen. Net als dat hij fluistert dat het allemaal wel goed komt. Een zucht verlaat haar mond ze zou vanavond dus staand moeten gaan slapen.