Gepest

deel 41

'kom we gaan naar boven' neemt floris eind van de avond eva mee naar boven. Haar vader was weg voor "werk" waardoor ze bij hem kon blijven slapen. 'draai je even om' zucht eva als hij haar aan blijft kijken als ze zichzelf om wilt kleden. 'hoezo je bent prachtig dat mag ik toch best zien' gaat hij dichter bij haar staan. zijn hand glijd over haar zij waarna hij onder haar shirt gaat die hij wat omhoog doet. 'Heeft jou vader dat gedaan' doelt hij op de grote blauwe plek op haar buik. 'Ja wie anders' zucht ze diep. Een kus drukt hij op haar lippen terwijl hij haar shirt over haar hoofd haalt. Even neemt hij afstand om haar lichaam te bekijken. 'Flo' pakt ze snel haar shirt van de grond om die voor haar lichaam te houden. 'Je moet niet zo onzeker over jezelf zijn je bent prachtig' haalt hij haar shirt voor haar lichaam weg. 'Nee ik ben dik' draait ze haar hoofd weg. 'Helemaal niet je bent super mooi en al helemaal niet dik'. 'Dat zeg je alleen om te zorgen dat ik me beter voel' staart ze naar de grond. 'Helemaal niet het is gewoon zo je bent prachtig en daar moet jij zelf ook in geloven. Nou kom we gaan slapen'. Stapt Floris in bed waarna ook Eva niet veel later naast hem stapt en dicht tegen hem aankruipt. Zijn armen slaat hij om haar middel heen waardoor hij haar dicht tegen zich aan drukt. Een verliefde zucht verlaat Eva haar mond even kijkt ze omhoog naar Floris om een kusje op zijn lippen te drukken. 'Welterusten flo'. 'Truste Eef' glimlacht hij waarna Eva haar ogen sluit en niet veel later in slaap valt in zijn warme armen waar ze veilig is en die haar zullen beschermen.