Gepest

Deel 42

Die ochtend word ze pas rond 11 uur wakker, glimlachend kijkt ze omhoog naar Floris die nog ligt te slapen. 'Flo' glijd ze met haar hand over zijn kaaklijn waarna ze een kusje op zijn lippen drukt. 'Goeie morgen knapperd' drukt hij haar dichter tegen zich aan om haar nek te kussen. Giechelend legt ze haar hoofd weer op zijn borst waarna ze even haar ogen sluit. 'Zullen we maar wat gaan eten dan' slaat Floris de deken van hun beide af. 'Nu heb ik het koud' slaat ze gelijk de deken weer oven hun beide heen waarna ze weer dichter tegen hem aan kruipt. 'En ik lig zo lekker' glimlacht ze. 'Nog een half uurtje dan want ik heb wel honger' kan hij een grinnik niet onderdrukken als ze hem stevig vast houd zodat hij niet weg kan. 'Eigenwijze' prikt hij in haar zij. 'helemaal niet' begint ze hem terug te kietelen.  Lachend duwt hij eva op haar rug waarna hij zelf op haar benen gaat zitten en met zijn handen haar polsen boven haar hoofd houd. 'wat moet je nou he' hangt hij met zijn gezicht net boven dat van haar. ze probeert zichzelf los te krijgen uit zijn greep maar het lukt haar niet. 'ik ben veel sterker hoor' moet hij lachen om de pogingen die ze aan het doen is om te ontsnappen. Ze geeft het op maar weet al snel een manier om van hem te winnen. Een kus drukt ze achter zijn nek om er daarna ook een op zijn lippen te drukken. Een kus die al snel over gaat in een zoen waardoor floris afgeleid is en zij haar kans grijpt om hem om te duwen en zijn nu boven op zit. 'Wie niet sterk is moet slim zijn he' laat ze zijn hand over zijn kaak glijden. 'Dat is oneerlijk' schud hij zijn hoofd. 'Nee dat is slim'