CHAPTER 4

86 18 9
                                    


Phone Call


(Brix' POV)

It's Saturday today. One week had passed since the last time I apologized to someone na nagbingi-bingihan lang. Tsk. Sayang lang ang kapal ng mukha 'ko.

"Oy. Montenegro. Anong magandang design para sa scrap book natin?"

*sigh*

Kasama ko siya ngayon. May by pair na project kasi kami sa Chemistry na to be submitted on Monday. At nandito kami ngayon sa kalsada. Maarte kasi siya ayaw mag-commute. I'm pertaining to Shane.

"Malamang yung mga recycled materials. Tss. Kaya nga scrap e." tinatamad na sagot ko.

"Sungit. Hmp." Shane stated at nauna ng maglakad. Tama naman sinabi ko diba?

Girls. I really don't get them at times like this.


(Shane's POV)

Nakakainis siya! Nagtatanong lang naman ako e. Dapat nga di ko na siya kikibuin. Psh. Gusto ko lang naman malaman na kung kahit papa'no ay magkakasundo kami sa project na gagawin namin!

Aish!!!! Nakakainis talaga. Paano kasi magmula nang umalis kami sa ministop di na nawala yung kausap niya sa cellphone! Psh. Hello? Nandito din ako!

Napatigil ako sa paglakad nang mapadaan ako sa isang stall na puno ng payong na may iba't ibang designs pero ang totoo niyan sa My Melody talaga ako na-attract.

^o^

"Miss pasok po kayo! Ano pong hanap ninyo?"

'Pagkain ate, meron kayo? '

Sabi ko sa isip ko. Like duh? May iba pa ba silang tinda? -_-||

Pumasok na lang ako at nilapitan ang My Melody na payong.

"Magkano po ito? " tanong ko habang tinuturo yung payong.

"Eto po ba?" balik tanong niya sa'kin.

Wtf? 'Hindi. Yung isa. ' naiinis na isip ko. Haist. Tumango na lang ako bilang sagot.

"350 lang po yan. May tawad pa."

"Ah. Sige po. "sabi ko na lang at umalis na sa stall.

Kulang kasi yung pera ko. 200 lang dala ko, e pang-ambag ko pa sa mga materials na bibilhin namin ni— teka. Nasa'n na nga ba 'yon? A basta! Bahala siyang maghanap sa'kin!

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa..

*plok*

Teka.Umuulan? Kelan pa kumulimlim? Haist. Kailangan ko ng maghanap ng masisi....lungan. Di na pala kailangan. Kasi nakasilong na 'ko ngayon.

"Kailan ka pa nagkapayong?" takhang tanong ko kay Montenegro.

"Nung napadaan ako sa may stall na pinasukan mo."

"E ba't My Melody ang design?"

"Ang kulit mo. Alam mo ba yon?"

Kunot noong pahayag nito sabay alis ng payong sakin.

"O-oy! Sandali! Nababasa ako, wag mo 'kong iwan!" litanya ko habang tumatakbo.

Nang maabutan ko siya, nakaharap na siya sa direksyon ko at nakakunot ang noo.

"Ano na naman Montenegro?" singhal ko dito.

"Wag mo kong tawagin sa surname ko. Nakakairita. Tss. Bilisan mo na ngang maglakad! Tignan mo nabasa ka pa tuloy. O ayan! (sabay hagis ng bimpo nya sa ulo ko)"

I Don't Talk To Strangers [UNDER REVISION]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon