I Don't Talk To Strangers [UNDER REVISION]

CHAPTER 20: Scrap book

CHAPTER 20: Scrap book

(Shane's POV)

Now playing: Photograph by: Ed Sheeran

~Loving can hurt

Loving can hurt sometimes

But it's the only thing that I know~

"Salamat ah? Pumayag ka na kausapin ako. Thank you."

Nanatili lang akong tahimik habang sinusundan siya sa paglalakad.

"Galit ka pa?" tanong nya.

"Galit ka pa nga. Haha." sabi nya na tumawa pa ng pilit nang hindi ulit ako umimik.

"Ahh. Pa'no ba 'to?" kausap nya sa sarili nya.

~When it gets hard

You know it can get hard sometimes

And it's the only thing that makes us feel alive~

Huminto sya sa paglalakad kaya huminto na rin ako. Tinignan ko ang paligid at ngayon ko lang napansin na bumalik lang pala kami ng school. Nasa soccer field namin kami to be exact. Madilim na rin. Siguro mga past 6 na.

"Bakit tayo bumalik?" sa wakas nakapagsalita rin ako.

"Ahh kasi.... Sa park sana tayo, eh madaming tao nung nandun tayo kanina." naiilang na sagot nya

Tumango na lang ako at umupo sa damuhan.

"Break na kami. Last January lang. Sorry. Sorry kung iniwasan kita ng ilang months. I just want to respect Khate. Ang bastos naman kasi kung after ko syang hiwalayan, magiging tayo naman. Parang hindi tama." paliwanag ni Brix.

Nanatili pa rin akong tahimik. Ang dami kong gustong sabihin, pero pagsasalitain ko muna sya.

~ We keep this love in a photograph

We made this memories for ourselves

Where are eyes are never closing

Hearts are never broken

Time's forever frozen still

So you can keep me

Inside the pocket of your ripped jeans

Holdin' me close until our eyes meet

You won't ever be alone

Wait for me to come home~

"Ignoring you and your texts and calls were the most difficult thing that I've ever done in my life Shane. Ang hirap iwasan ng taong gustong-gusto mong lapitan."

"Sana. Sana, maintindihan mo yung rason ko kung bakit ko ginawa lahat 'yon." dagdag nya pa.

Napatingin ako sa kanya na nakatayo sa harap ko.

"'Yun na 'yon? Nahihirapan ka na do'n?"

Tumayo ako at tinapatan ang tingin nya na may halong pagtataka.

"Alam mo ba na mas mahirap yung maghintay ka sa isang bagay na di mo sigurado kung dadating pa? Sana Brix. Sana sinabihan no man lang ako na ayun yung reason mo kung bakit kailangan mo muna 'kong iwasan. Kasi maiintindihan naman kita. Hindi naman kita guguluhin kung sinabi mo lang. So what's the point of explaining this things to me now, by the way?" naguguluhang tanong ko.