Ontvoerd (on hold)

Deel 12

Ik word wakker van geklop op de deur. Finn komt binnen met een stapel kleren in zijn handen. "Ik dacht dat je dit wel zou willen." Hij legt de kleren aan het voeteneind van het bed. "Nou eh, succes." Zegt Finn terwijl hij naar het stapeltje knikt. Hij glimlacht even en loopt dan weg. Ik hoor de deur met een klik op slot gaan en ik graai meteen de stapel van het voeteneind. Vol goede moed bekijk ik wat er tussen zit, maar zodra ik zie wat voor kleren het zijn zucht ik diep. "Tuurlijk." Mompel ik terwijl ik een van de sletterige jurkjes omhoog hou. Uiteindelijk vind ik een gekropte sweater en een high waisted  Skinny jeans. Ik douche waarschijnlijk minstens een half uur en daarna laat ik me op het bed vallen. Ik kijk omhoog en dan zie ik een klein raampje boven het bed. Mijn hart slaat een tel over en ik spring meteen weer op, zak dan weer in elkaar omdat ik mijn knie even was vergeten. "Fuck." Scheld ik binnensmonds. Ik duw mezelf toch weer overeind en strek mijn armen uit zodat ik net bij de onderkant van het raampje kan. Ik trek mezelf een stukje op en tot mijn grote vreugde kan ik naar buiten kijken. Ik zie net een auto de oprit op rijden en Dave stapt uit. Hij loopt naar de achterbak en haalt er een.. Lichaam? Uit. Ik laat me van schrik vallen als ik de persoon herken.

Nina.

Ik hoor op eens een harde gil en ik krimp in een. Hoe kan die klootzak van een Dave dat nou doen? Ik begin keihard op de deur te bonzen en te schreeuwen dat hij open moet doen. Na wat ongeveer tien minuten lijkt gaat de deur met een ruk open. "Kun jij je tering bek niet even houden?" Een jongen met pikzwart haar staat in de deur opening. Ik ga in mijn hoofd na wie het ook al weer is. Niek? Zeke? O ja Zeke. Ik blijf stil en kijk naar de grond. Meteen voel ik een branderige pijn op mijn linker wang. Ik kijk omhoog en hef mijn hand om terug te slaan, maar Zeke is sneller en hij pakt mijn hand en draait hem op mijn rug. Ik kreun van de pijn en probeer me los te rukken maar hij duwt mijn hand alleen maar verder omhoog. "Ik vroeg je wat." Ik bijt op mijn lip. "Nee." Mompel ik. Zeke duwt me hard op de grond. "Wat!" Ik adem bibberig in. "Nee." Zeg ik nu zelfverzekerder. Ik voel een trap in mijn maag en meteen daarna een trap in mijn gezicht. "Dan maar op de harde manier." Zegt Zeke. Hij trapt me op mijn geblesseerde knie en ik schreeuw het uit van de pijn. Hij trapt me nog een paar keer en na een harde klap tegen mijn slaap wordt alles zwart.

Ik wordt wakker van het geschreeuw van Nina. Ik schiet meteen overeind, maar val daarna weer op de grond omdat alles pijn doet.
Echt alles. 
De deur wordt open gedaan en ik hoor Nina naar adem happen. Iemand rent op me af en ik wordt heen en weer geschud. "Elizabeth! Elizabeth gaat het?" Ik kreun en ik open voorzichtig mijn ogen. Nou ja, eentje dan. De andere is zo dik dat ik hem niet open krijg. "Ik ben oké." Zeg ik hees. "Wat nee! Je bent helemaal niet oké! Je ziet er niet uit." Ik kijk haar even beledigt aan. "Bedankt." Nina opent haar mond om iets te zeggen maar wordt dan weggerukt en de kamer uit geduwd. Haar gillen wordt langzaam zachter en even later komt Dave binnen. Hij kijkt me even nadenkend aan en pakt me dan op om me op het bed te leggen. Ik probeer wild uit zijn grip te komen. "Laat me los jij-" ik word los gelaten en ik val hard op de grond. Ik gil en tranen schieten in mijn ogen. Ik kruip moeizaam zelf naar het bed. Heel snel gaat het niet omdat mijn ene been nog zeerder is gaan doen en mijn linkerschouder doet ook ondragelijk veel pijn. Als ik na een tijdje er nog niet ben wordt ik weer opgetild en op het bed gegooid. Dave zucht luid en kijkt me hoofdschuddend aan. "Wat moet ik toch met jou?" Ik kijk hem boos aan. "Dat lijkt me duidelijk, me laten gaan natuurlijk." Zeg ik terwijl ik met mijn ogen- correctie, oog- rol.(geloof me dat is best moeilijk probeer zelf maar😂) Dave zucht nog een keer en haalt zijn hand door zijn haar. "Dat kan ik niet oké?
Het, het kan gewoon niet."
Ik lach kort, waarna ik flink moet hoesten. "Tuurlijk, je wilt het gewoon niet." Zeg ik als ik uitgehoest ben. Waarom had hij me eigenlijk gekocht? Wat wil hij van me? Ik bedenk of ik het zal vragen maar Dave antwoord al. "Waarom denk je dat we je gekocht hebben Elizabeth." Zegt Dave zuchtend. "Weet ik veel.." Dat is echt waar, ik snap er niets van. Ik bedoel, vast niet omdat ze me zo aardig vinden. Niet dat ik een vervelend persoon ben hoor. Als je me kent dan weet je dat ik knettergek ben, maar ik doe alles voor mijn vrienden. Als ik je niet mag, dus als ik je écht gewoon kut vind, tja dan ben ik ook vervelend. 'Wat je geeft is wat je krijgt.' Zij mijn Engels docent altijd. God wat haat ik die vrouw, maar vergeleken met Zeke en Dave is ze echt een schat. Dave kijkt me aan en ik trek een wenkbrauw op. "Kijk, het is geen toeval dat je hier bent." Begint hij. "Het is niet jouw schuld, het was nogal dom om daar zo 's nachts alleen rond te lopen maar anders was je ook die avond niet thuis gekomen." Ik kijk Dave met grote ogen aan. "Wat? Hoe weet jij van die nacht? En wat bedoel je met dat ik anders ook niet was thuisgekomen?" Vraag ik verward. Een paar tellen blijft Dave me strak aankijken, alsof hij overweegt of hij het nou wel or niet moet vertellen. "Er is iemand die veel geld voor je overheeft en dat kunnen we wel gebruiken. Toen ik het hoorde was ik maar al te blij dat ik toevallig wist waar jij woonde." Zegt Dave alsof het niets bijzonders is. "Maar, maar ik snap het niet. Wie heeft er veel geld voor mij over en waarom?" Dave haalt nonchalant zijn schouders op. Ik zie dat dat hij slikt en hij kijkt nerveus naar de grond; hij weet iets en ik wil weten wat. "Ik zie aan je dat je het weet, je kan slecht liegen Dave. Hij bijt op zijn lip maar begint toch met praten. "Ik denk niet dat je het wil weten." Als ik niet zo'n pijn had, had ik hem nu in elkaar geslagen. Wat een sukkel. "Nee ik wil het niet weten daarom vraag ik het ook." Dave zucht weer en ik kijk hem verwachtingsvol aan. "Goed dan, niet schrikken oké? Het is..

Cliffhanger!!!!😈😈😈
Sorry😳😳
OMG OMG OMG ik kan het niet geloven ik heb 1K lezers😱😱😱😜😜🎉🎉🎉🎊🎊🎁🎁 iedereen die dit boek lezen super super super bedankt en ook echt bedankt voor alle lieve reacties en stemmen😘😘😍😍😍

Nou groetjes dan maar👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻