Ontvoerd (on hold)

Deel 13

Er is iemand die veel geld voor je overheeft en dat kunnen we wel gebruiken. Toen ik het hoorde was ik maar al te blij dat ik toevallig wist waar jij woonde." Zegt Dave alsof het niets bijzonders is. "Maar, maar ik snap het niet. Wie heeft er veel geld voor mij over en waarom?" Dave haalt nonchalant zijn schouders op. Ik zie dat dat hij slikt en hij kijkt nerveus naar de grond; hij weet iets en ik wil weten wat. "Ik zie aan je dat je het weet, je kan slecht liegen Dave." Hij bijt op zijn lip maar begint toch met praten. "Ik denk niet dat je het wil weten." Als ik niet zo'n pijn had, had ik hem nu in elkaar geslagen. Wat een sukkel. "Nee ik wil het niet weten daarom vraag ik het ook." Dave zucht weer en ik kijk hem verwachtingsvol aan. "Goed dan, nuet schrikken oké? Het is je vader."

Daarna is hij meteen weggelopen, mij geschokt achterlatend. Ik zit volgens mij al een een vooruit te staren en ik kan het nog steeds niet geloven. Maar aan de andere kant, wat als het gewoon niet waar is? Het kan ook gewoon een hele slechte grap zijn van Dave. Ik kan de hele tijd aan niets anders denken. Is het waar, of niet. Is het waar, of niet. Een schreeuwende stem die mijn naam roept haalt me uit mijn gedachten. Nina. Ik ben de hele tijd Nina gewoon vergeten! Ik moet haar hier wegkrijgen, wat zouden ze met haar gaan doen? En waarom is ze überhaupt hier? Ik kijk de kamer rond om iets te vinden om te gebruiken, dan zie ik in eens een laptop oplader in de muur hangen. Mijn hart maakt een sprongetje, dat betekend dat er ook een laptop is! Het is heel verleidelijk om hem nu te pakken maar mijn intuïtie zegt me dat ik beter even kan wachten, ik moet eerst herstellen. Net als ik naar de laptop wil gaan zoeken komt Finn binnen met een plastic tas. "Ik denk dat het handig is om je verwondingen te verzorgen, anders wordt het alleen maar erger." Zegt hij glimlachend. Ik glimlach zwakjes terug.

Na een uur is Finn er nog steeds. We hebben nadat hij mijn verwondingen had gedaan, nog een hele tijd gepraat. Dat had ik eigenlijk best wel even nodig. Gewoon een goed gesprek over van alles en nog wat, want ik zit alleen maar op deze kamer niets te doen en te wachten tot er iets gebeurt. "En hoe zit het met he ouders?" Vraagt Finn. Ik slik en kijk naar de grond. Zou hij het weten van mijn vader? Of niet? Of misschien is het wel gewoon echt een grap? Ik besluit een gokje te wagen om wat meer te weten te komen. "Weet je waarom ik hier ben?" Vraag ik met een beverige stem. "Ehm, iemand had nogal wat geld voor je over of zo.." ik bijt op mijn lip. "Maar waarom ben ik hier dan nog steeds?" Finn kijkt me verward aan en schud met zijn hoofd. "Ik denk dat het beter is als ik nu maar ga." Hij staat meteen op en loopt weg. Ik trek een wenkbrauw op en bedenk me dan dat ik die laptop nog moet zoeken. Moeizaam sta ik op en loop ik naar de grote houten kast in de hoek van de kamer. Ik open alle deuren en laden en kijk zelfs boven de kast en onder het bed, maar nergens vind ik de laptop. Met een diepe zucht laat ik me op het bed vallen. Hoe kon ik nou denken dat ze een laptop in de kamer zouden laten liggen? Ik hoor op eens een harde klap en allemaal gerinkel. Ik loop naar de deur en druk mijn oor er tegenaan. "Je hebt het haar verteld!" Hoor ik een onbekende stem schreeuwen. "Maar meneer wat maakt het nou uit?" Antwoord Dave. De man zucht. "Haal mijn zoon." Daarna hoor ik voetstappen naar de kamer hiernaast gaan. "Finn, je vader vraagt naar je." Zegt Dave verveeld. "Het gaat om je zusje." Ik frons mijn wenkbrauwen. Dus die man is Finn's vader, en hij heeft hier ergens een zusje? Vreemd. Ik loop weer terug naar het bed maar halverwege zie ik een glinstering onder de kast. Ik strompel er zo snel als ik kan naartoe en graai onder de kast. Ik voel iets hards en haal een zwarte laptop onder de kast vandaan. Mijn hart staat een seconde stil en ik kan nog net een gil van blijdschap binnenhouden. Ik druk op de aan knop tot mijn grote blijdschap gaat hij meteen aan. Ik open de mail, maar bedenk me dan dat ik eerst moet weten waar ik ben als ik wil dat iemand me komt redden. Ik open Google en zoek op Google maps waar ik ben. Gelukkig hebben ze hier WiFi... kerkenweg in Klazienaveen? Waar de fuck is dat? Nou ja het zal wel. Ik ga weer terug naar mail en ik zie dat de mail nog op Dave ingelogd staat. Ik kan mijn nieuwsgierigheid weer eens niet bedwingen en scan kort door de mailtjes.
Reclame, voetbalclub, reclame, nog meer reclame, vader van Finn, wacht vader van Finn? Ik open het mailtje en schrik me rot als ik zie wat er in staat.

Hey mensjes👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻
Sorry voor het lang niet updaten...
I'm a very druk persoon😊
Maar ja....
Dus ik dacht, willen jullie een keer een
Q and a doen met de personages? Of ben ik gewoon rare dingen aan het denken? Nou ja zeg het maar🤗
Toedeloetjes👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻