Ontvoerd (on hold)

Deel 14

Finn is mijn broer? Dat kan niet waar zijn. Het moet... het moet een misverstand zijn of zo. Ik schud het van me af want ik miet aan mezelf denken. Ik log in als mezelf en open de mail.

Lieve mamma,
Ik mis je zo, ik mis je zo zo erg.
Ze hebben me opgesloten in een kamer, het enige dat ik kan doen is de hele dag aan alle dingen denken die ik zo verschrikkelijk mis. Het zijn vooral de dingen die normaal zo gewoon lijken. 'S ochtends douchen, een lekker ontbijtje, school, 's avonds thuiskomen met het eten klaar. Ik weet heus wel dat het mijn eigen schuld is en dat ik het veel beter heb dan zo veel andere meisjes maar ik houd het gewoon niet langer vol. Bel de politie en zeg dat ze naar de kerkenweg in Klazienaveen moeten komen. Ik moet opschieten want ik denk dat ze zo terug komen.

Ik hou van je mam, duizend kusjes voor jou.

Xxx je dochter, Elizabeth.

Ik doe voorzichtig de laptop dicht en ik wil hem net weer terug leggen als de deur wordt opengegooid. Ik laat van schrik de laptop vallen. Dave kijkt met een woedend gezicht naar de laptop en dan weer terug naar mij. Langzaam komt hij op me afgelopen. Ik kruip langzaam achteruit maar al veel te snel bots ik tegen de muur. "Deze keer heb je geluk schoonheid." Ik frons mijn wenkbrauwen en merk dan veel te laat wat er in zijn hand zit. Dave drukt het doekje tegen mijn mond en ik houd mijn adem in, Dave schud zijn hoofd en geeft dan onverwachts een stomp in mijn maag. Ik hap naar adem en alles wordt zwart.

Als ik wakker wordt is alles zwart. Door het getril merk ik dat ik in een busje zit. Door een  grote hobbel vak ik op mijn bezeerde schouder. Mijn schreeuw wordt gedempt door een prop in mijn mond. Ook mijn handen en enkels zitten vastgebonden en ik heb een blinddoek op. Ik rol mezelf overeind en een traan verlaat mijn oog. Waarom heeft Finn niets gedaan als hij mijn broer is? En wat voor een klootzak is mijn vader dat hij me dit aandoet?

Na wat voelde als twee uur komt het busje met een schok tot stilstand. Ik wacht een paar minuten maar de deuren gaan niet open. Op een gegeven moment hoor ik stemmen met elkaar praten, nou ja eerder schreeuwen. Ik schuif langzaam richting de deur. Ik houd mijn oor tegen de deur maar het blijft onduidelijk en ik kan er niet veel uithalen. Het blijft een paar seconden stil en op eens worden de deuren opengegooid. Ik gil en val een meter naar beneden. Ik beland hard op de grond met mijn hoofd. Iemand tilt me op en geeft me een klap in mijn gezicht. "Heb jij ons zitten afluisteren vieze slet?" Vraagt een onbekende stem. Ik schud wanhopig mijn hoofd. Meteen voel ik een trap in mijn maag. "Niet liegen trut. Ik vraag het je nog een keer, heb jij ons zitten afluisteren?" Schreeuwt dezelfde stem. Ik schud trillend mijn hoofd. Een andere man zucht. "Leer haar wat fatsoen Erik."
Ik kan hem gewoon voelen grijnzen.
Ik wordt op de grond gegooid en iemand trapt tegen mijn ribben, ik voel een stomp tegen mijn neus en een stroompje bloed loopt naar beneden. Een van de mannen trekt de prop uit mijn mond en slaat me tegen mijn kaak. Ik proef bloed en ik vloek. "Kappen nu Erik, ik wil niet dat ze er bij neervalt." Die vent die blijkbaar dus Erik heet snuift en tilt me van de grond. Ik wordt vooruit geduwd en na een paar meter struikel ik over een drempel. Ik word net op tijd opgevangen en weer verder geduwd. "Dom wijf." Hoor ik iemand achter me mompelen. Ik besluit niet te reageren, deze kerels zijn volgens mij geen grappenmakers. Na echt oneindig veel gangen doorgelopen te hebben word ik op eens op een stoel geduwd. Mijn blinddoek word afgedaan en ik wil meteen weer opstaan en wegrennen maar ik word tegengehouden door een man die op een bodybuilder lijkt en weer op de stoel gedrukt. Dan pas zie ik een man van eind dertig in een pak nadenkend naar me staren. Hij heeft een serieuze blik in zijn ogen en hij heeft blond haar en groene ogen. Ik haal een beetje ongemakkelijk mijn wenkbrauwen naar hem op. "Elizabeth, Elizabeth. Waarom maak je het jezelf toch zo moeilijk?" Zegt de man. Ik open mijn mond om iets te zeggen maar hij gaat al verder. "Weet je waarom je hier bent Elizabeth?" Ik bedenk of ik een sarcastische opmerking zal maken of dat ik gewoon eerlijk antwoord zal geven. Ik besluit de gok te wagen. "Nou eh, ik ben binnenkort jarig," begin ik. "En toen dacht jij zo van, laat ik een supercool verassingsfeest geven want dat had ik wel verdiend.." ik kijk hem met een vragende blik aan. Hij lacht kort maar meteen daarna komt de serieuze blik weer terug. "Goede poging, dat moet ik toegeven. Nee Elizabeth, er zit best een verhaal achter." Hij kijkt even op zijn horloge. "Goed, dat verhaal heb je nog van me te goed, maar nu eerst een douchen of zo, je zit onder het bloed." De bodybuilder trekt me weer overeind en brengt me naar een badkamer, duwt me naar binnen en doet de deur op slot.

Hey.....
I know, het is veel te lang geleden dat ik een nieuw hoofdstuk heb gepost...
De laatste tijd ging het gewoon een beetje moeizaam op school en toen ben ik elke dag naar huiswerkbegeleiding gegaan, dus ik had gewoon echt heel weinig tijd. Mijn inspiratie was ook een beetje weg (als je goede ideeën hebt, altijd laten weten😘) maar goed het is nu vakantie dus ik wil tenminste drie hoofdstukken schrijven deze vakantie.🤗
O ja, en zo als beloofd een Q en A⬇️

Elizabeth:
Dave:
Finn:
Onbekende man in pak😬:
Nina:
Andere ventjes die bij Dave en Finn woonden:
Overige persoontjes zonder naam(of wel maar dan ben ik die vergeten🙃):

Nou eeehm

Oke bye👋👋👋👋👋👋👋