EMANET

10

Gelen telefonla Veranın o sözü söyleyebildiğine sevinemedik bile. Dün Arda bugün Annem Babam..

Buraya bana gelmişler ve şuan yoldayız. Kerem ben ve Vera Yağmurlara gidiyoruz. Ikimizden de ses çıkmıyor.

Ben ne olacağını düşünürken Kerem kesin sabahki olanları Veranın baba demesini düşünüyor.

Yüzüne baktığımda yanılmadığımı farkettim. Yüzünde hafif tebessümle yola bakıyordu. Bazense başını iki yana sallayıp dudaklarını birbirine bastırıyordu.

Yaklaştıkça korkum git gide artıyordu. Nasıl karşılayacaklarını bilmiyorum. Hatta düşünemiyorum bile.

Arkamı dönüp Veraya baktım. Elindeki oyuncağıyla oynuyordu. Hiç birşeyden habersiz öylece oturuyordu. Bebeğim benim.

K. Zeynep

Sesiyle önüme döndüm. Çoktan gelmişiz bile.

K. Geldik.

Derin nefes alıp aşağıya inerken halâ oturan Kereme döndüm

Z. Hadi.

K. Yok. Sen git biz buradayız

Z. Kerem-

K. Zeynep gelirsek daha da karışmasın. Hadi sen git. Bişey olursa ara çıkarım ben

Başımı sallayıp Veraya döndüm.

K. Merak etmee. Biz baba kız buradayız.

Gülümseyip arabadan indim. Ağır adımlarla yukarıya çıkarken derin nefesler alıyordum.

Kapıya geldiğimde gözlerimi kapatıp zile bastım.

Kapı açıldı. Karşımda suratı asık bir Yağmur karşıladı.

Z. Yağmur

Y. Geç canım

Yavaş adımlarla girdim. Yağmura dönüp

Z. Nerdeler ne oluyor.

Y. Salondalar. Pek iyi değiller

Demesiyle yavaş adımlarla salona geçtim. Çekingen bakışlar atıp ilerlerken babamla göz göze geldim. Ayağa kalkmasıyla irkildim.

C. Yazıklar olsun! Başka birşey demiyorum sana ben.

Sözünü duymamla kalbim sıkıştı. Canım hiç bu kadar yanmamıştı.

Z. Baba-

C. Neden Zeynep ha. Neden! Oku diye gönderiyoruz. Oku ki bir yerlere gel diye ama daha sonradan öğreniyoruz ki kızımız evlenmiş. Zeynep neden!!!

Gözlerim dolu dolu yanına gittim.

Z. Baba?

Kendini zor tutuyordu. Ben de öyleydim. Elimi kaldırıp sarılacakken geri çekildi.

C. Zeynep susma! Bir şey söyle Zeynep. Tek birşey söyle!!! Yeter ki söyle.

Ellerimle yüzümü kapatıp hıçkırığımı bastırdım.

Z. Sevdim!

Deyip özlemle boynuna sarıldım. Karşılığını almamla ağlamaya başladım

&&&

Derin bir nefes alarak karşımda kucaklarında Verayla oynayan annemle babama baktım. Sinirleri Verayı görene kadar mış meğer. Ardaya baktım hiç oralı bile değil.

Ne bekliyordum ki.

Yanımda oturan Kereme baktım. Gülümseyip kulağıma yaklaştı. Fısıltıyla