EMANET

12

Yorumlarınızı okudum ama cevaplayamadım. Wattpad yine hata veriyor!!

Kiminiz biraz tepki gösterdi olanlara hem msjda hem yorumda kiminizde şaşırdı ama bekleyin 25 bölümü hazır. 25. bölümden sonrasına bakın siz. Daha Keremin öğrendiği bölümü okumadan biraz fazla yüklendiniz sanki bana!

Eve geldiğimde kimse yoktu. Buna şükrederek odaya çıktım. Verayı yatağına yatırıp alnından öptüm.

Masum meleğim benim. Seni her şeyden herkesten koruyacağım. Ervanın emaneti diye değil. Kızım diye koruyacağım.

Artık bugünden sonra içimdeki tüm sıkintıları silip geçmişi unutacağım. Bundan sonra eskiler açılmayacak. Ne kadar çok açılırsa o eskiler o kadar çok üzerime üzerime gelir.

Kapattım. En azından hatırlamayacağım. Hatırladıkça içimdeki vicdan azabım çoğalıyor. Yük omuzlarıma daha çok biniyor. Önce aile korkusu vardı. Öğrendi öğrenecek korkusu ama şimdi hem Keremin ailesi hem Kerem hem benim ailem hemde..Arda!

Derin bir nefes alıp tekrar Veranın alnından öptüm. Her öpüşümde canım yansa da bir yandan da Ervaya binlerce kez teşekkür ediyorum. Bana böyle bir emaneti bıraktığı için.

Hayır! Bu bencillik değil. Gönlüm isterdi ki birlikte büyütelim bu yaşanılanları yaşamayım ama kaderin önüne geçilmez ki. Vakti saati yazıldı. Buna kimse karışamaz ama ben yine de her dakika teşekkürümü ediyorum. Bana böyle dünya tatlısı bir emanet bıraktığı için.

Sen rahat uyu canım arkadaşım. Emanetine son nefesime kadar sahip çıkacağım. Onun annesi olacağım ve sana karşı sözümü tutacağım.

Kerem de babası olacak!

Ben bu duruma alışırken Keremi de alıştıracağım. Zaten Keremin sevgisi yeter. Kendi çocuğuymuş gibi dokunup sevmesi öpüp sarılması hele ki o güzelim demesi yok mu.

Offf off ben artık bir çıkış istiyorum.

&&&

Kerem

Derin bir nefes alıp arkama yaslandım. Kravatımı tamamen çözüp masaya gelişi güzel fırlattım.

Tam tamına 2 saattir dosyalar eksikler imzalarla uğraşıyorum. Gerçekten de baya boşlamışım.

Ayağa kalkıp masadaki dosyalarla dolaba yönelecekken kapım çaldı.

K. Gel

Dememle içeriye sekreterim Bennu girdi.

B. Kerem bey kapıda bir beyefendi sizinle görüşmek istiyormuş.

K. Kim?

B. Tanımıyorum adı Arda Yılmaz mış.

Arda mı?

K. İçeriye al

Dememle gitti. Bende hemen masaya geçtim. Bir süre sonra kapım çalındı. Gir dememle içeriye Arda girdi.

Kaşlarımı çattım. Ne bunun hali. Ayakta duramıyor.

K. Arda.

Yanına giderken o kendini çoktan koltuğa atmıştı. İçmiş lan bu.

K. Arda iyi misin?

Baygın gözlerle yüzüme bakıp belli belirsiz kafasını salladı.

A. Ben onlara sahip çıkamadım be Kerem?

Ne dediğini anlamasamda yanına oturdum.

K. Tamam bak şimdi sana kahve getirteceğim.

Uzanıp telefonu elime aldım.