EMANET

31

Z. Annecim dur güzelim. Gel giy hadi şu çorabını da.

V. ıı-ıhh

Yataktan arka arka indi. Aklım zaten Keremde kaldı. Evden gitmiş. Çok ayıp oldu. Kalbini kırdım farkındayım ama isteyerek olmadı ki?

Aklım zaten allak bullaktı. Birde Kerem öyle deyince olan oldu.

Komidindeki telefonuma uzanıp aldım. Keremi aradım açmadı. Mesaj bölümüne girdim

#özür dilerim. Öyle demek istemedim. Birden sinirlendim. Eve dön lütfen. Merak ediyorum#

Yazıp gönderdim.

Z. Of Allahım of

Dememle Verada kapının oradan oflamaya başladı. Bak sen şuna.

Z. Cadı. Sen beni mi taklit ediyorsun.

Kıkırdayıp kapıya vurdu

Z. Vurma gel hadi çorabını giyelim

V. ıı-ıhh

Bak bir de omuz silkiyor. Ben yemeyim de kim yesin seni.

Z. Cadı seni. Gel kız buraya

Yataktan inip yanına yaklaşırken kıkırdayıp kahkaha atmaya başladı. Oyun istiyor cadı.

Z. Senin o küçük omuzunu ısırırım yerim.

V. Off

İşte şimdi seni kimse elimden alamaz.

&&&&&&

E. Bu ne Halacım

V. Bop

E. Ayyyy yerim kız seni ben.

Onlar bir köşede oyun oynarken ben penceredeydim. Saat geç oldu nerde bu adam. İçim daralıyor. Aradım açmadı. Msjıma da cvp vermedi.

Yukarıdan inen Sevim hanım yanıma geldi

S. Zeynepcim Kerem nerde?

Z. Bilmiyorum

Tedirgin halde yüzüme baktı. Korkuyor dışarı çıkmasından

S. Nereye gider.

Tekrar pencereye baktım. Kimse yok!

Z. Bilmiyorum.

S. Kavga mı ettiniz?

Ne diyeceğim?

Z. Kavga değil de..ben bir patavatsızlık yaptım Kereme karşı.

Derin nefes alıp yüzüme baktı

Z. Merak etmeyin söylemedim

S. Dert etme. Gelsin konuşursunuz

Başımı sallayıp karanlık bahçeye baktım. Arkamdan gelen sesle dönüp baktım Vera ile Eylül abla

E. Halacım atma