show me that you're more than just a pop star! (sequel)

hoofdstuk 11

Volgende ochtend

Hoofdverpleegster Linde pov

"Linde,Linde!" ik kijk om en zie een dokter naar mij toe rennen.

"Wat is er?" vraag ik meteen bezorgd dat er iets is gebeurd.

"Een patiënt is in levensgevaar, je moet nu meekomen!" Ik volg de dokter. We gaan de kamer binnen, ik zie meteen Rachel zitten.

"Rachel, wat doe jij hier? Maak dat je weg komt!"

"W-wat gebeurd er?" vraagt ze met een niet begrijpende blik. Ik wil antwoorden maar ik zie Rachel verschrikt naar haar hand dat in de hand van de patiënt ligt kijken. Haar ogen staan wijd en ik kan niets meer zeggen.

"Z-ze i-is.., h-haar handen!" Ze kijkt snel op naar het gezicht van de patiënt. Dan naar de dokter die al met de patiënt bezig is.

"Rachel ga weg!"

"Nee!" Er komen nog andere dokters binnen die meteen naar de patiënt lopen.

"RACHEL!"

"NEE!" Ik neem haar bij haar bovenarmen vast en probeer haar naar buiten te duwen.

"RACHEL, GA  N-.." Ik word onderbroken door een gepiep. Ik en Rachel kijken abrupt om naar de machina waarvan het gepiep komt. Ik zie het als eerst, ik zie op een scherm dat de patiënt haar hart niet meer klopt. Ik geef Rachel een tikje en ze kijkt naar de hartmonitor.

Ze zegt niets, ze blijft muisstil.

"Rachel, misschien kan je best even wegg-..."

"Nee! Gaan jullie maar weg!"

"Pardon?"

"Jullie hebben haar vermoord!"

"RACHEL!"

"Jullie hebben veel te lang gewacht, 10 jaar! 10 jaar lang heeft Flo moeten lijden maar jullie hebben haar niet geholpen!"

"Weet jij wel wat je zegt?!"

"Ze heeft nooit opgegeven omdat ze erin geloofde dat ze ooit nog beter ging worden. Maar jullie hebben haar haar toekomt afgepakt! Jullie hebben haar nu net niet geholpen!" gaat ze verder.

"Rachel, er was niets meer dat we konden doen.."

"JAWEL!"

"NEE!" ik zie dat er tranen in Rachel haar ogen komen, ik begin wat stiller te praten. "Rachel, het was gedaan, ze kon niet meer verder!"

Ze duwt mij opzij en gaat naast Flo zitten. Ik gebaar dat de dokters weg moeten gaan en ik ga bij Rachel zitten. Ze zit met tranen in haar ogen naar Flo te kijken.

"Rachel, misschien is dit toch niet de beste job voor je!"

"Hoe bedoel je?"

"Je kan niet iedere keer dat er iemand sterft zo gaan reageren!"

"Je begrijpt het niet!"

"Hoezo ik begrijp het niet!"

"Ik was een voorbeeld voor haar, ze was zo gelukkig  toen ik 5 jaar geleden voor de eerste keer voor haar stond. Ze lachte zo'n mooie glimlach en gisteren zag ik hem weer. Het was een glimlach die iemand ziek zou kunnen genezen, zo mooi en echt was ze. Maar het heeft niet mogen zijn, Flo heeft niet van haar leven kunnen genieten! Ze was een doorzetter en daarom was ze mijn voorbeeld, weet u wel hoe het voelt als je voorbeeld er niet meer is?" snikt ze.

"Jawel, ik ben al een vrij oude dame, mijn jeugdidolen zaten in een groep. Een groep zoals jouw vriendje in zit. Ik heb hen bijna allemaal weten te sterven! Iedere keer ik  dat ik het nieuws  vernam dat er weer iemand was gestorven brak mijn hart!"