Devil's Comeback

Chapter 16: Your Help

jhenkeith Hi sayo! Lagi kitang napapansin kasi every chapter may comment ka. And I higgky appreciate that. Thank you sa support mo! Loveyou po 😘

*Devil's POV*

Nang makarating ako sa ospital ay tinawag ko ang isa sa mga nurse dito. "Where's my son? Yung nabundol ng truck? Nasaan?" Naiiyak na sabi ko. "Sa Emergency Room po." Sabi niya. Nagpasalamat ako at tumakbo.

Napaupo ako sa sahig ng makitang sarado pa ang E.R. at inooperahan pa si Travis. Putek! Nasaan ba si Nathan sabi niya babantayan niya ang anak ko?!

"Irish!" Sigaw niya. Si nathan galing ata sa may cafeteria dahil may dalang pagkain. F*ck! "Nasaan ka kaninang nasagasaan ang anak ko?!!" Galit na sabi ko. Nakita ko ang uneasiness sa kanya. "Ah eh..." Kinakabahan niyang sabi. Kinuwelyuhan ko siya sa galit. "Nasaan ka?! Sumagot ka!"

"Sabi ko kasi sa kanya hintayin niya ako doon sa harap ng gate. Kase may kinausap ako sa kabilang daan tas narinig ko nalang ang sigawan ng mga tao na nabundol siya. Tapos sinugod namin siya dito." Explaination niya. Damn!

Sinuntok ko siya ng malakas sa galit ko kaya natumba siya sa sahig. "Damn you Marcus Jonathan! Alam mo namang delikado ang buhay ng anak ko! Kahit na sabihin mo pang saglit lang yun pero f*ck naman! Sana nagpasama ka sa mga bodyguards natin! P*ta! Pag di gumaling agad ang anak ko! I swear to God! Wag kang papakita sa akin ako mismo papatay sayo!" Sigaw ko.

Buti nalang biglang lumabas ang doctor. Kundi nasuntok ko na naman ang letcheng ito! F*ck! "Ms. Roswell. Kailangan pong masalinan ng dugo ang anak niyo. Type O po siya " sabi ng Doctor. Nanghina ako bigla. "Type A po ako Doc." Nanghihinang sabi ko.

"Masamang balita po, ngunit wala ng Type O na dugong nakastock sa ospital na to. Dapat po ay makahanap kayo ng dugo in 24 hours kundi ay malaking possibility na mamatay ang anak niyo." Sabi niya at bumalik sa loob ng E.R.

F*ckingsh*t! Sino kaya ang may Type O na dugo? Sino? Teka! O hinde! Pero kailangan eh. Siya nalang talaga ang pag-asa ko. Sana tulungan niya ako. Kaya kong gawin ang lahat para sa anak ko. Kahit humingi ng tulong sa kanya.

*Liam's POV*

"Sino y--Dianna?" Sabi ko pagkabukas ng pinto ng unit ko. "Can I talk to you?" Sabi niya ngunit grabe ang pagkagaralgal ng boses niya. Anong nangyari sa kanya? Kalat na ang make-up niya at gulo gulo na ang buhok. At halatang galing umiyak. Binuksan ko pa ng mas malawak ang pinto para papasukin siya.

Pinaupo ko muna siya sa sala. "Wait for me. Kuha lang kita ng tubig." Sabi ko at pumunta sa kitchen. Kumuha ako ng dalawang bottled water sa fridge ko. Agad naman akong bumalik sa kanya at umupo katapat niya. "Oh tubig. Bakit napunta ka rito?" Sabi ko at inabit sa kanya ang tubig.

Rude na kung rude. Rude naman siya sa bestfriend ko eh. Nangingilid na naman ang nga luha niya. "Kung wala kang sasabihin. Umalis ka na." Cold na sabi ko. Binitawan niya ang tubig at inilagay sa center table. Huminga siya ng malalim bago nagsalita. "What's your blood type?" Tanong niya

"Huh? My blood type? Why are you asking?" Tanong ko. "F*ck! Just answer my question!" Naiinis pero naiiyak na sabi niya. "Blood type ko is O. Why?" Tanong ko. Nagulat ako ng bigla niya akong yakapin. Agad din naman niya itong binawi. "Thank God!" Sabi niya at tuluyang bumagsak ang mga luha niya. Teka Anong nangyayari?

"Teka nga! Bakit ba? Sa palagay mo ba pagkatapos ng nangyari kakausapin pa kita?" Usal ko. Pero sa kaloob looban ko nagdidiwang ang puso ko sa saya na makita siya ng malapitan. Nakaka-bading man pero F*ck! Mahal ko siya eh.