Walang Happy Ending [ ON HOLD ]

Chapter 1

Mitchie POV:

"Mitchie" tawag sakin ng aking ina. Nandito kasi ako ngayon sa aking silid, gumagawa ng story para sa submission ko na ipapasa sa Prof kung suplada.

"Bakit po Ma?" tanung ku sa kanya. Wala naman kaming pasok ngayon kaya imposibleng tinatawag niya ko para mag-ayos papuntang school.

"Yung mga kaibigan mo andito. Bumaba ka nga muna diyan." Mga kaibigan? Wala naman ata kaming napag-usapan nina Zam at Jea na magkikita kami ngayon?! Hayst, teka nga. Bababa muna ako baka mamaya kong anu-ano na naman gawin nila dito eh. Baka hindi ko pa 'to matapus-tapos tong storya na to.

- Pagbaba na pagbaba ko eh...agad na bumungad yung mga bruha sakin! -

"Tagal mo namang bumaba Bes?!" – Zam

"Oo nga? Anu ba pinagkakaabalahan mo Bes?" – Jea

"Hoy?! Mga Bes... submission ko nasa November 11! Kaya wag niyo kong isturbohin kung di naman importante yang ipinunta niyo dito sa bahay..." pagsusungit kong sabi sa kanila

"Teka, meron ka pa namang 2 months ah? Ang taas pa ng panahon para pagkaabalahan mo yan Bes..." cool na sabi sakin ni Zam...

"Oo Bes 2 months, meron pa nga akong 2 months... hindi moba alam na di sapat yung 2 months para sakin... kulang pa nga 'yun eh. Tsaka, ang hirap kayang magbigay ng magandang ending sa story?!" sabi ko

"Yan kasi Masscom 'yung kinuha mong course, 'di mo naman pala kaya, eh sa happy ending lang nahihirapan kana kagad..." – Jea

"Ang sabihin mo kasi, 'yang Prof Lenny ko na 'yan...paniwalang-paniwala sa happy ending, porket nagkaroon lang sya ng boyfriend, naniwala na syang may happy ending?! Sus! MAGBREBREAK DIN NAMAN SILA NUN NUH??!Tsaka, the truth is, Happy ending doesn't exist..." sabi kuh na may kasamang taray

"Hoy! G*g*! (sabay na batok ni Zam sakin) 'wag ka ngang magsalita ng ganyan... It depends sa dalawang tao kong totoong nagmamahalan sila sa isa't-isa, at sila nga 'yung nakatadhana, eh 'di maybe mayroon silang happy ending...kagaya namin ni Mike!" – Zam

Grabe talaga 'tong babae na to kong makabatok...ang SAKIT! Pasalamat to kaibigan ko, naku kong hindi?, sinapak ko na talaga 'to!

"Yan mahirap sayo Bes, allergic ka kasi pagdating sa mga ganyang bagay! 'yung pinakaayaw mo?...yun pa 'yung binigay sayo??,HALA! Baka it's time na para buksan mo ulit ang puso mo Bes!" – Jea

"Hayst! Ayaw ko nah, sakit lang yan sa ulo eh... Tsaka, umuwi na nga kayo?! Binibwisit nyo lang ako eh!" pagpapalayas ko sa kanila

"Sige na nga, para makapag-focus ka at madali mo yang matapos. Mukha kasing matatagalan kapa niyan eh..." - Zam

"Kaya nga eh, sige uwi na kayo... Tsu! Tsu!" Haha! Parang nagpapaalis lang ako nang aso nuh?

"Parang aso lang kami ah!" – Zam

"Hahaha! (tawang-tawa naman ako sa reaction ni Zam) Pasinsiya na Bes... sige alis na kayo." Sabi ko. Para makapagsimula na ulit akong magsulat...

"Sige Bes. Una na kami ni Zam, pupunta pa kasi kami sa bahay eh... magpapractice ng pagluluto ng cake." – Jea

"SHUNGA! Magbebake tayo!" – Zam

"Bakit, di ba yun niluluto? Nilalagay din naman yun sa oven ah..." angal ni Jea

"Iba pa rin yun?! Hayst... kaw talaga Jea!" – Zam

"Oh?! Dun niyo na yan pag-awayan ! Alis na kayo! Tsaka nga pala, dalhan niyo ko ah, para ma tikman ko yung gawa niyo..." – Me

"Ok, no problem Bes... sige bye..." – Jea

"Bye!" tapos nun, nagsialisan na ang dalawang bruha. Hay salamat! Makakapagsulat na rin ako...