Walang Happy Ending [ ON HOLD ]

Chapter 34

"I remember you, us, everything!" tanging sabi ko. Bigla naman siyang natahimik at halatang nagulat sa sinabi ko.

"Maiwan na muna namin kayong dalawa... both of you need a time to talk about." nakangiting sabi ni Mommy.

"Mitchie, take good care of our Christian..." sabi naman ni Daddy Zach.

Tumingin muna siya sakin bago tumango. Ba't parang nag-iba ata yung mood niya? May nagawa ba akong mali?

"Ok then, we gotta go. And Christian, behave yourself. Babalik kami ng Daddy mo mamayang hapon. Magpreprepare lang ako ng dinner sa bahay dahil sabi ng doctor di ka pa pwede ma discharge." ang mahabang litanya ni mommy.

"Yes Ma." I just said.

Then, they left us.

A moment of silence dahil di niya ako kinakausap. She just sittin' besides me and facing down.

Akala ko okay na siya? Ba't parang ang cold niya ata.

"Hey, What's problem?" I broke the silence.

Hahawakan ko na sana yung kamay niya ng iniwas niya naman ito sakin.

"Moo...I'm sorry! Sorry for everything. For all the pain that I've caused on you. And for breaking my promises..." sabi ko at umupo mula sa pagkakahiga.

I grab her hands and I raised her head to see me on the eye.

She's crying again. That's how I bad towards the woman that I love, I make her cry many times and its so painful for me to see her in this way.

"Please...don't cry. It's hard for me to see you like this. Shhh...Moo stop crying." sabi ko habang pinapahid yung luha na lumalabas sa mga mata niya.

I hug her tightly. And whisper to her ears "I'm sorry. Now I know the feeling you're carrying for years." sabi ko at hinalikan siya sa noo.

"No need to say sorry Christian. It's not your fault. Actually, kung titingnan... kasalanan ko pa nga kasi kundi dahil sakin, you wouldn't gone through of this." sabi niya.

"No. Walang may gusto sa mga nangyari okay. Remember that." sabi ko dito.

"Anyways, how was the camping? Diba dapat nandon ka?" curious kung tanong.

"After what happened to you makaka-atend pa ba ako don?!" sabi niya habang pinapahid yung natitirang luha sa mga mata niya.

"So? Sina Mike, Zam? Topher?"

"Last day ngayon ng camp. Mamayang gabi na sila uuwi. After what happened to you, agad ka naming dinala dito sa hospital... sumama pa sila pero bumalik naman kaagad at ako nalang yung nagpaiwan dito. And you know what? 3 days kang tulog and you made me worried about you! I thought you would leave me for real!" sabi niya sa naiinis na boses. I miss this one, yung ang cute niya kapag naiinis sakin.

"I really miss you!" sabi ko na ikinablush niya naman.

"Ikaw, wag kang magbibiro diyan hu?! Tsaka uuwi pa ako sa bahay para kumuha ng extrang damit. Wala na akong pamalit e." sabi niya at kaagad na kinuha yung bag niya.

"So, iiwan muko dito?" tanong ko.

"Ahm. Yes, but I will be back early." sabi niya.

"No I won't allow it. Dito kalang..." sabi ko at hinawakan siya sa kamay sabay nag-pout.

"Oh...come on! Don't be like that. Kaylangan kung magpalit ng damit tsaka di pa ako naliligo." insist nito sakin.

"Wala naman akong pakialam kung mabango kaman o mabaho. I just want you to be on my side right now. Please..." sabi ko.

"please....." sabi ko at nag puppy eyes to her.

"Okay. i give up!" sabi nito.

"I miss you so much!" sabi ko at kaagad na niyakap siya.

"Me too..." she whisper.

Kumawala naman agad ako and I face her. I touched her right cheek with my right palm while the other one holding her left arm "I'm really sorry Mitch, for everything..." sabi ko at isinandal ko yung noo ko sa noo niya.

Inched space we have to each other right now. I kiss her forehead, her nose ( for what I've miss to do ) and hahalikan ko na sana siya sa lips when suddenly the door open. Kaagad naman kaming lumayo sa isa't isa.

Tsk! Palagi nalang! Kaylan ba to matutuloy?!

"Bro!" bati ni Mike.

"Oy buti gising kana. Were worried about you hu?!" sabi naman ni Topher.

Ba't sila nandito? Akala ko mamayang gabi pa sila uuwi?

"Mitchie, ano sabi ng Doctor?" tanong ni Zam dito.

"Ahm, hindi pa siya pwedeng ma discharge dahil may ini-examine pa sila sa kaniya but he's fine na naman." nakangiting sabi nito.

"Oh that's good." sabi naman ni Zam.

"Masakit pa ba ulo mo Christian?" biglang tanong sakin ni Jea.

"Slight... but it's okay. No need to worry." sabi ko.

"Ahm, akala ko ba Zam mamayang gabi pa kayo uuwi?" tanong ni Mitchie dito.

"Yeah, pero we tell Dean na kung pwede i-release kami ng maaga kasi dadalawin pa namin si Christian and pinayagan naman kami kaya ayun, pumunta kaagad kami dito." sabi nito.

"Hindi ka pa ba nag-tetake ng shower?" tanong nito dito.

"Ah...eh, hindi pa..." sabi nito habang umiiling-iling.

"Bakit? Masama na ba amoy ko?" tanong nito dito.

"Hindi naman, I'm just guessing. Well, pwede ka ng umuwi at kami na muna ang magbabantay kay Christian." sabi ni Zam.

Tsk! Naku naman. Masusulo ko na sana yung babaeng mahal ko e...

"Talaga? Sige uuwi na muna ako. Babalik nalang ako mamaya." masayang sabi nito at agad na kinuha ang bag at umalis.

Langya naman. Hindi man lang nagpaalam sakin.

"Wrong timing nyo naman?!" bigla kong nasambit

"Bakit? Wrong timing?" kaagad na tanong ni Zam.

"Wala. Ibig kung sabihin, yung paggising ko wrong timing..."

"Bakit naman?" tanong ni Joohnny.

"Kasi sana, kahapon nalang ako nagising."

"Tsk. Ayan ka na naman bro. Okay lang yan, importanti gumising kana ngayon. Btw, we brought foods here. Baka nagugutom kana." sabi naman ni Topher.

"Kaya nga. Gutom na gutom na ako." sabi ko.

Binigyan naman nila ako ng porridge and then I just eat. Mamaya nalang ako babawi kapag bumalik na siya.

--------------------------------------

A/N: Hi my dear readers! Hanggang dito lang muna yung magiging update ko kasi malapit na exam namin e😁😂you know mahirap na?! Keep reading and wait till the next chapter...labyahhh😘