Walang Happy Ending [ ON HOLD ]

Chapter 24

Mitchie's POV:

This is the most terrifying day ever!!! Hindi ko alam pero I'm such Blessed and thankful pa rin! Buti nalang talaga at nandiyan si Christian, paano nalang kaya kung wala siya? San kaya ako pupulutin ngayon? Siguro patay naku... o di naman kaya kalat-kalat na ang katawan ko at mahihirapan silang hanapin ako. Naku naman? Grabi talaga! Sadyang mahal ako ni Lord at ayaw niya pa akong kunin.

Haaay! Kamusta na kaya si Christian? Ok lang kaya siya? Naulanan pa naman siya kanina. Tsk! Anu ba naman to, bahala na...

" *tok *tok *tok Christian! " tawag ko sa kaniya. Magkaharap lang kasi yung room namin. At hindi ako mapakali, baka kasi mamaya e kung ano ng nangyayari sa kaniya. Mas naulanan kasi siya kesa sakin.

"Christian!" ulit ko.

Mukhang di ako narinig e. Tsk! Tulog na ata siya. Hayst... babalik nalng ako sa kwarto ko!

"Bu---bukas yan...!" sigaw niya.

Nung sinabi niya yun, agad ku namang sinubukan na buksan.
"Bukas nga." sabi ko, at agad na pumasok sa loob.

*boogsh*crack*

"ay kabayo!" biglang sabi ko, ng may marinig akong nabasag na kung ano. Nataranta naman ako, kaya agad kung tinungo ang kinaroroonan ni Christian.

"Uy! Christian! Anong nangyari sayo?!" agad na tanong ko ng makita yung duguan niyang kamay.

"Halika nga dito!" sabi ko sabay hawak ng kamay niya para tingnan yung sugat niya. "Ang init mo ah..." sabi ko. Nung maramdaman ang init ng kamay niya.

" Eh, ang taas ng lagna't mo! Sabi ko na nga ba..." hay naku! Parang apoy na sya sa subrang init. Tapos nagkasugat pa siya sa palad... Kaya di ako mapakali-kali kanina. Kahit kailan talaga di nagkakamali itong sense of feelings ko!

"Halika nga rito..." sabi ko at agad na inalalayan siya papuntang kama niya. Mula kasi sa kitchen niya yung nabasag na baso. Sinubukan niya sigurong uminom... eh, sa nanginginig siya sa taas ng lagna't kaya siguro nalaglag at ayun sinubukang hipuin kaya, nasugatan...

Tsk! Hahaha... hindi ko alam yung totoong nangyari ah. Sinusubukan ku lang i-puzzle out lahat!

"A-aray--- dahan da-dahan naman! Ang sa- sakit kaya!" reklamo niya ng nililinisan ko yung kamay niya ng Povidone Iodine. Ayaw kung gamitan ng Antiseptic Alcohol. Kasi baka mamaya, umiyak siya sa subrang sakit !!! Tsk. Naranasan ko pa naman kung ano kasakit ang masaktan. At ayaw ko na na maranasan niya pa yun ngayon!

"Tama na - na ngayan!" sabi niya sa naiiritang boses. Tsk! Kahit kailan suplado talaga. Siya na nga itong tinutulungan. Ang arte-arte pa.

"Oo na ito na nga oh." sabi ko at agad na nilagyan ng bandage yung kamay niya. "Oh ayan tapos na!" sabi ko. Buti nalang talaga at kompleto ang hotel na to! Meron talaga silang first aid kit!

"Sa-salamat..." sabi niya sa mahinang boses.

Halata na talaga sa boses at mukha niya na malala na siya sa sitwasyon niya ngayon. Naku naman, tumawag na kaya ako ng Doctor. Oo nga tatawag nalang ako ng Doctor...

Akma na sana akong tatayo sa kinauupuan ko ng bigla niya naman akong hinawakan sa kamay.

"Please! Don't - - - don't leave me..." sabi niya sa nanginginig na boses. Hay naku!

"Hindi naman kita iiwan! Tatawag lang ako ng Doctor!" sabi ko pa sa kaniya.

"Actually, ikaw lang naman itong nang iwan!!!" sabi pa ng utak ko... "Move on na tayo diyan diba?!" sabi naman ng kabilang utak ko.

"Just... Don't leave me..." sabi niya na ikinatigil naman ng pagtatalo ng utak ko...

"Oo na. Di- - -" di na ku natapos sa sasabihin ko ng bigla niya kung yakapin dahilan para mapahiga kaming dalawa... At what's worst is---pumaibabaw siya sakin! Langya naman, kala mo di mabigat.?!

"Christian! Christian!" sabi ko sabay, yugyug ng braso niya...

"Uy... Christian! Anu ba?" sabi ko ...

"naku naman, wag mo kung tulugan ng ganito yung posisyon natin! Ang bigat-bigat mu pa naman.! Panigurado, di ko na masisilayan ang bukas..." sabi ko pa sa kaniya.

"Uy! Christian!" sigaw ko ng naiirita...

Hindi ko na napigilan yung galit at pagkairita ko kaya tinudo ko na ang buong lakas ko para itulak siya.!

1

2

3

"Whoo-ohhh! Hayst!" sabi ko at huminga ng malalim.

"Grabi bigat mu tol!!! Kung wala kalang sakit! Papatayin na talaga kita!" sigaw ko pa.

"Makaalis na nga!" sabi ko at akma na sana akong tatayo ng hinila niya naman ako sa kanang kamay ko, dahilan para pumaibabaw ako sa kaniya...at kagad naman niya kung niyakap !!

Well... mas okay naman to kesa kanina nu?!

"Sabi ko- - -wag mu kong iwan!" bulong niya pa sakin...

Sinubukan ko pang kumawala pero mas hinigpitan niya pa ang pagkakayakap sakin...

Tsk! Langyang taong to! Ang init pa naman!

Hmm... " Papatayin kita bukas! " bulong ko pa sa kaniya...

[After an hour!]

Everything went black!

[G O O D N I G H T]