Walang Happy Ending [ ON HOLD ]

Chapter 5

Matapos nung song na 'yun... sumunod naman ang messages ng mga estudyante sa kanilang mga Teacher's... ang iba pumunta sa gitna ng covered court at binigyan 'yung mga beloved Teacher's nila ng mga bulaklak, cards, at ang iba chocolates. Napaiyak naman ang mga Teacher's sa mga sulat at messages ng mga estudyante.

Pagkatapos nun 'yung mga Teacher's naman 'yung nag–bigay ng message sa kanilang mga estudyante... at nung si Prof Suarez na nga ang nagsalita sa stage, special mention talaga si Nadya at ang mga members niya na nag-cooperate para sa celebration ngayong araw.

"To all the students here in the University, Specially Ms. Nadya Alexis Lustre... for making this simple celebration done with your members who cooperate. Thank you because without the President of the SSG Organization kinaya at nagawa niyo pa rin ang lahat ng 'to... This is the most unforgettable and memorable Teacher's Day we've receive to our students. Thank you for making us happy in this day..." proud nasabi ni Prof Suarez...

Si Nadya naman, 'di pa rin makapaniwala na natapos 'yung araw na 'yun na successful. Masaya siya dahil kahit na walang pakialam ang kanilang President, meron naman siyang mga supportive Officers na nandiyan...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[ Friday Afternoon ]

1 week na ang nakalipas ng mangyari ang Teacher's Day at pinagtataka pa rin ni Nadya dahil 'di pa rin niya nakikita si Hayme?... halos 4 weeks na kasi itong wala sa campus...

"Ano na kaya nangyari dun?" tanong niya sa sarili...

Sa kalagitnaan ng kaniyang pag-iisip habang naglalakad papuntang room niya, ay nakasalubong niya si Bretty...

"Brette..." – Nadya

"Oh, Nadya..." – Bretty

"May itatanong lang sana ako eh..." sabi ni Nadya

"Ano 'yun?" tanong ni Bretty dito

"Ahm... ano, nagtataka lang kasi ako eh, halos 4 weeks ng wala si Hayme sa campus..." sabi ni Nadya kay Bretty

"Hala?! Alam na alam mo talaga eh nuh??, ako nga ngayon ko lang nalaman sayo na 4 weeks na pala siyang wala... hmm, concern ka sa kaniya nuh?, o di kaya'y namimiss mo na siya?..." pang-iinis pa nito kay Nadya

"Ano bang pinagsasabi mo Brette?!! Hindi ba pwedeng... I'm just asking lang kasi concern ako sa University natin. Tsaka si Hayme ang President ng University na 'to?! Responsibilidad niya dapat 'to at kaakibat niya lang tayo..." depinsa namang sabi ni Nadya

"Easy lang Naddy?! Chillaks! You know naman siguro na napakabusy ng Reid Family... marami lang siguro 'yung importanting ginagawa kaya 4 weeks na siyang 'di pumapasok... tsaka we know naman na kaya mo, kaya oks na 'yun na ikaw na muna 'yung President kahit wala siya, total Vice ka naman niya diba?!" sabi ni Bretty

"Well... tama ka nga naman, pero sana in the first place palang 'di na siya tumakbo pa bilang Prsident ng school..." – Nadya

"Wala na tayong magagawa, nangyari na eh... siya na 'yung President. By the way, mauna naku sayo kailangan ko ng pumunta sa room ko eh... sige Naddy, bye.." – Brette

Then, agad na ngang umalis si Bretty. Ako naman... ito malapit na sa classroom ko. Nung pagpasok ko ng classroom, laking pasasalamat ko ng malamang wala pa 'yung last Prof namin para sa hapong ito... kaya itodo na toh!

Agad na kung umupo sa upuan ko and after a couple of minute dumating na si Prof Reyes..

"Good Afternoon Class!" – Prof Reyes

"Good Afternoon! Prof Reyes" – students

"Ok for now, I need to go to the Den's Office, so... para meron kayong gagawin at 'di kayo mag-iingay... I will give you an activity and assignment in page 128. We will check this on Monday!" Paliwanag ni Prof Reyes

"Yes!" sigawan ng estudyante

"'Wag ngang mag-iingay diba!!!??" sigaw ni Prof Reyes na ikinabigla ng mga estudyante

"Yes..." sabi ng mga estudyante in a low voice...

"Babalik din kaagad aku!" pagkasabi nun ni Prof Reyes, agad na din siyang umalis...

Medyo natagalan ata si Prof Reyes dahil 'di pa rin siya nakakabalik hanggang mag..."CRINGGG! CRINGGG! CRINGGG!" uwian na...

Agad namang nagsilabasan ang mga kaklase ni Nadya ng mag-bell, kaya lumabas na din siya ng room niya ng biglang 'BLAG!' natumba siya dahil sa pagbunggo sa kaniya ng isang lalaki... na ikinakalat naman ng kaniyang mga libro sa sahig...

"Hayst! Anu ba 'yan... 'di naman nag-iingat eh!" sabi ni Nadya ngunit diritso-diritso lang ang paglalakad ng lalaki at hindi man lang siya nito tinulungang makatayo o di kaya'y tinulungang mamulot ng mga libro niya na nagkalat sa sahig...

"ANTIPATIKO!!!" tanging naisigaw ni Nadya...

Wala ng nagawa si Nadya kundi ang pulutin na lamang ang kaniyang mga libro.

"Naddy!" tawag ni Yabssy sa kaniya...

"Sandali lang," sabi ni Nadya at ng matapos niyang pulutin 'yung mga libro niya... agad na 'din siyang tumayo at pinuntahan si Yabssy...

"Ba't ka namumulot ng mga gamit mo 'dun?" agad na tanong ni Yabssy ng makalapit si Nadya sa kaniya...

"Ano kasi, may bumungga sakin..." sabi naman ni Nadya

"Sino?! Ba't 'di ka man lang tinulungan?!" – Yabssy

"Hayst! Hayaan na natin 'yun, kung sino man 'yung tao na 'yun, kakarmahin 'yun sa buhay! BTW, uwi kana ba?" tanong ni Nadya

"Oo eh... sabay na tayo..." – Yabssy

"Si Dolly, 'di ba siya sasabay sa atin?" – Nadya

"Susunod nalang daw siya, may importanting gagawin pa kasi... kaya halikana?" pagyayaya nito kay Nadya

"Well... tara?! Intayin nalang natin siya sa bahay..." – Nadya

Then... agad ng umalis sina Nadya at Yabssy...

/----------------/----------------/-------------------/----------------/---------------/-------------/

"Kunting tiis nalang at matatapos ko na 'rin 'tong story nina Hayme at Nadya, kasu 'yung problem... mahirap talagang maglagay ng magandang ending?! Paano na ba 'to???" sabi ko sa sarili ko...

Hayst! Mukhang baliw na ata ako dito ah?! Sa ganitong bagay lang siguro ako mababaliw. Actually kasi, 'di na talaga ako naniniwala sa Happy Ending. Well... para sakin, Happy Ending doesn't TRUE! It doesn't Exist anymore! Alam niyo kung BAKIT??? Kasi 'yung Mama ko... iniwan na ng Papa ko, a long... long ago. Ang tanging alam ko lang, patay na daw siya sabi ni Mama. Iyong sa Tita ko naman, iba 'yung situation... naikasal pa kasi sila ni Tito ng mamatay ito dahil sa sakit na cancer. At 'yung pinakahuli... 'yung sa akin?! Well... 'di naman sa namatay din siya, kundi niloko niya lang naman ako... Tsaka EX BOYFRIEND ko na 'yun, matagal na panahon na... MOVE ON naku... Kaya, sapat na sigurong rason ang mga nangyari sa buhay ko para paniwalaang...wala talagang Happy Ending. Si Prof Lilly Sup Lada ( complete name niya 'yan ah?! ) lang naman 'yung naniniwalang nag-eexist 'yung FOREVER, 'yung kenda HAPPY ENDING?!!! Eh hindi naman totoo?!!