Walang Happy Ending [ ON HOLD ]

CHAPTER 20:

Cristian's POV:

"Oo na, ito na... Masakit to! Kaya wag kang sisigaw! #1 rule yan, be quite! Madami pa namang natutulog. Sabi ku pa sa kaniya.

"Oo na! Bilisan mo!" Hayst! Ang taray talaga ng babaeng to. Ganito na ba talaga kasakit yung likud nya at kung makapagsalita akala mo treen, nagmamadali talaga. Apurada!

Kapag ito sumigaw, makakatikim talaga to ng halik sakin!

1

2

3!

"Ang SA---" di ku na siya pinatapos pa at kaagad na hinalikan!

I don't know why? Pero 'yun yung utos ng utak ku! Well... siguro dahil alam na nito na sisigaw sya at ito lang ang paraan para tumahimik sya!

And then *SLAP*

Ouch! Sakit nun ah?!

"Walang hiya ka?!! Ba't mu ko hinalikan??" Galit nyang tanung with matching taas ng kilay!

Ang taray talaga! Thankful nga sya kasi nahalikan sya ng isang gwapong tulad ku!

"Tsk! Tumahimik ka nga, mapapagalitan tayo nyan e!" saway ku pa dito.

Napansin kung huminto ang Bus, kaya napatingin aku sa paligid. Laking gulat ku ng lahat sila ay nakatingin sa direksyon namin.

Naku naman...

"Ma'am Z ba't po tayo huminto?" tanung ku pa dito, kahit alam ku na naman kung anu yung isasagut niya sa tanung ku!

Tsk! Nagbabakasakali lang naman kasi, mamaya sasagut pa siya ng

" Nandito na tayo, kaya bumaba na kayo!"

o di nama'y

"Ang gustong umihi, umihi na kayu!"

o kaya'y---

"Mr. Sy at Ms. Dela Cuesta, maaari na kayung bumaba! Kanina pa kayu nambubulabug sa mga tao dito! Humanap kayu ng paraan kung paano kayu makakapunta ng Baguio by your own!" sabi pa ni Ma'am Z! Saklap naman!

At yun yung last option na iniisip ku! Naunahan nga lang aku ni Ma'am.

Hay! Buhay! Malas ku talaga! Dahil lang dito sa babaeng sarap talagang ilagay sa loob ng saku at ipalunud sa dagat ay mapapababa ako ng wala sa lugar. Mainit pa naman. Tsk! Tsk! Tsk!

"But Ma'am---" sasabat pa sana si Mitchie ng inunahan siya ni Ma'am Z!
                                        

"No But's! Just take your things with you. At bumaba na kayung dalawa!" at yun na nga yung last na sinabi ni Ma'am Z!

Wala na kaming nagawa, di naku nag insist pa. Mukhang desidido na talaga e. Di na mapipigilan.

"Mitchie sige na. Bumaba ka na! Sumama kana lang kay Cristian. Kasi actually, kanina pa talaga kayu nag-iingay. Hindi tuloy ako makatulog!" sumbat pa ni Zam kay Mitchie.

"Pero Zam, diba alam mo naman..." -Mitchie

"Yeah! Ofcourse I know! Pero it almost years! Kaya mo na yan Bes! Cge na baba na." sabi pa ni Zam na hindi ko ma gets kung anu bang tinutukoy nya.

Wala ng nagawa pa si Mitchie. Padabug nyang kinuha ang mga gamit niya at agad na bumaba ng Bus.

"Bes, kita nalang tayo sa Baguio!" - pahabol na sabi ni Jea kay Mitchie.

Kinuha ku na rin ang lahat ng gamit ku at kaagad na bumaba ng Bus.

"Christian, ingatan mu yang si Mitchie a, kundi mananagot ka sakin!" sabi pa ni Zam "Siguraduhin mung makakarating yan sa Baguio ng Ligtas!" pahabol niya pang sabi bago ako tuluyang nakababa.

Ganito na ba talaga ako kasama! At palagi tong nakadikit sakin... tong malditang babae na to.!! Ng dahil sa kaniya kaya minamalas ako e.

[ Silence ]

.

.

.

.

.

.

.

"Anung gagawin natin ngayun..?" tanung pa nito sa akin.

Hala?! Himala ata? Nagsalita ang bruha.! Nagtatanung sya sakin kung anung gagawin namin? Naku! Anung akala nito, eh... sa kasalanan niyang lahat ng to tapos tatanungin niya ku ngayon kung anung gagawin namin.

"Huy! Anu?!!" sigaw pa nito sa kin.

"Tumahimik ka nga. Nag-iisip aku dito!" sigaw ku pa sa kaniya.

Nag-iisip sa gitna ng kalye na ang init-init pa! Langyang buhay talaga to oh!

Aha! Matawagan ku nga si manung Gilbert ( driver namin ) ipapahatid ku nalang yung kotse ku dito.! Tsk! Baka di ko kasi matiis ang init, ma stroke pa ku! Naku ayaw ku pa namang mamatay. Dami ku pang gustong gawin sa buhay.