KÂBE DUAM.

HASTANE...

Zehra son derslerinede girdikten sonra evin yolunu tutar sedefin işi çıktıgi için önden gitmişti..

Zehra evin olduğu sokağa adım atmıştıki bir ambulans hızlı bir şekilde yanından geçer.

Zehra
'Allah şifa versin kimseysede
ambulanstaki'
diyip yoluna devam edecekken babasinin perişan bir halde beklemiyordu koşarak babasının yanına gidip.

"Baba ne oldu neden ağlıyorsun."

Zehra'nın babası Mustafa bey kızını karşısinda görünce hemen toparlanip .

"Kızım sakin ol annen."

"Anneme birşeymi oldu baba.!neden susuyorsun söylesene baba."

"Kızım sakin ol annen birden fenalasti hadi gidelim acele et."

Zehra ve Mustafa bey hemen gelen taksiye binip ambulansı takip etmeye başladılar Zehra korkuyordu ya annesine bir şey olursa gözlerin den yaşlar akarken gözü babasına kayar babasıda ondan farklı değildi Zehra hemen göz yaşlarını silip babasına sımsıkı sarılır .

...

Hastanenin koridorunda bir baştan bir başa giden Mustafa bey artık yorulunca Zehra'nın yanına oturup.

"Kızım neden birşey söylemiyorlar delirmek üzereyim."

Zehra babasının söylediğine .

"Bilmiyorum baba,bilmiyorum neden bu kadar uzun sürdügünü bilmiyorum."

Zehra artı ağlamaktan yorgun düşmüştü elinden birseyde gelmiyordu.

Bir anda odanın kapısı açılınca doktorun yanına koşup.

"Annem nasıl ."

"Eşim nasıl doktor."

"Beyfendi eşiniz küçük bir kriz geçirdi şuanlik durumu iyi ama heran tekrar edebilir,
Şuanda odaya alicaz çok yormayın stresten üzüntüden uzak dursun yani esinizin moralini yüksek tutmaya çalışın bu akşam gözetimimizde kalacak yarın birşey çıkmazsa taburcu ederiz hastamizi , tekrardan geçmiş olsun."

Doktor gittikten sonra Zehra babasına sarılıp .

"Baba çok şükür annem iyi."

Diyip toparlanarak ayrılır babasindan
"Baba"

"Efendim kızım."

"Ben gidip namazımı kilayim baba."

"Tamam kızım sen git ben beklerim."

Zehra abdestini de alıp mescidi aramaya başlar ama yok bulamıyordu hastanede birisine sorup öğrenince hemen Mescid-in olduğu tarafa yönelir...

.....

Zeyd eve gidip bir duş aldıktan sonra hemen üstünü giyinip aşağıya iner .

"Anne."

"Efendim oğlum."

"Ben çıkıyorum."

"Tamam oğlumda Hira nerede kaldı merak etmeye başladım."

Zeyd annesinden böyle bir çıkış beklemediği için bir an afallasada hem toparlanarak annesine .

"Anne sen merak etme ben görüştüm kardeşimle hadi Allah 'a emanet."

Diyip hızla evden çıkar annesine söylemek istemiyordu yalandanda uzak durmak istiyordu kafası karışık bir sekilde arabasina biner Hira'nin durumunu söylese bir dert söylemese bir dert.

"Afff Allah'ım Affff."

Diyip şirketin yolunu tutar...

....