Bu gece küçük bir çocuk olalım istedim... Küçük olan sadece yaşı olan, büyük umutlar ve büyük hayallerle hayata tutunan...
Size bir hikaye yazmıyacağım, şahit olduğum bir olayı anlatmaya çalışacağım...
İşten çıkmış eve dönmek için izbana gelmiştim trene bindiğim yer son durak olduğu için geldikten 10 dakika sonra kalkıyordu, geldiğinde boş bir yer bulup oturdum karşımda 5-6 yaşlarında bir çocuk ve annesi oturuyordu yanlarındada bir valiz buraya kadar herşey çok sıradandı çocuk camdan dışarı bakıyor ve yere değmeyen ayaklarını sallıyordu...Ara sıra annesine bakıyor ağlamamak için kendini zor tutuyordu, boğazına düğümlenen kelimeleri vardı konuşmasada hali,tavrı ve en önemlisi dolmuş gözleri bunu gösteriyordu...
Annesine döndü ve;
Anne bak kapılar daha kapanmadi lütfen dönelim dedi...
Annesi bir şey diyemedi çaresiz gözlerle bakmakla yetindi... Aradan birkaç dakika geçtikten sonra çocuk annesine yine döndü ve;
"Bari kapılar kapanmasın anne" dedi. O an içimin parçalandığını hissettim annesinin nasıl hissettiğini düşünemiyorum bile...Her şeyin farkındaydı aslında sadece öyle olmasını istemediğinden o ân'a kadar belki geri döneriz umudu vardı büyük dünyasında...
Ama öyle olmamıştı, Annesinin elinde ki valiz onun için kocaman bir umutsuzluktu...
Zaman geçiyordu oysa ki onun için çoktan durmuştu...İnsan ait olduğu yere gitmek ister... Keşke hep çocuk kalsaydık ve ait olduğumuz tek yer evimiz olsaydı...
İnsanlar büyüdükçe, hiç bir şeyden memnun olmamaya başlıyor herşeyi problem haline getiriyor,hiç bir şeyi beğenmemeye başlıyor... Umutlarıda bunla orantılı olduğu için hep mutsuz ve umutsuz kalıyolar...
Oysa ki o küçük çocuğun, Kocaman dünyası bir tren kapısıydı...
Tek bir umudu vardı evine dönmek ailesini bir arada görmek...Hayatta öyledir işte gitmesini istersin ama, kapıyıda kapatamazsın...
Bu hayatta ki en büyük keşkemiz;
Başlarken küçük bir çocuk olalım demem olsun...
En büyük umudumuz ise gecenin sonunda eve dönebilmek ve ailemizi bir arada görebilmek olsun...Yazımı sözümle sonlandıracağım...
Umutla kalın, mutlu kalın....Kalkmasını istediğin fakat kapılarının kapanmasını istemediğin bir tren vardır;
Veda Treni...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kifayetsiz Cümleler
RomanceNe kadar ifade etmeye çalışsak da hep kifayetsiz kalır cümleler. Ne kadar güzelde olsa yazdıklarımız hep hayal kalır, Sevmelerimizin yarım kaldığı gibi hayallerimizde yarım ve umutsuz kalır...