Hard To Get ft. One Direction

hoofdstuk 17

pov. Liam

Ik ben als enige in de keuken beneden, het lijkt erop of ik de enige in het hele huis ben. Om eerlijk te zijn valt het best mee om met 4 meiden in een huis te wonen. Ik merk amper dat ze er zijn.

Dan hoor ik leven vanaf boven komen. Met veel gestommel en kabaal komt er iemand de trap af gehold. Het is Nina en zo te zien heeft ze haast. Ze holt van de ene kant van het huis naar de andere kant. Met veel gevloek, een schoen, botterham en haarborstel in haar hand verzameld ze haar spullen. Ze ziet er een beetje onverzorgd uit wat best wel schattig oogt. Ik kijk met mijn armen over elkaar, leunend tegen het aanrecht naar Nina die een race tegen de klok probeert te winnen.

''Wat kijk je nou ?'' vraagt Nina geirriteerd aan mij. ''Niks.'' antwoord ik droog. Ze gaat weer verder met waar ze ook mee bezig mag zijn. Mijn lach word steeds breeder want het is best vermakelijk om naar te kijken.

''Mijn telefoon, uhm.... sleutels, TAS!'' Ik begin hard te lachen maar ze besteed geen aandacht meer aan me. Wanneer ze, denk ik alles heeft verlaat ze het huis via de voordeur.

Als ik net wil gaan zitten op de bank vliegt de voordeur weer open. Een doorweekte Nina (blijkbaar regent het) stapt naar binnen en ze hangt met iemand aan de telefoon.

''Wat denk je? Jepp... sorry floortje. Het spijt me. Geen flauw idee hoe ik nog bij de dansles kan komen ik heb een lekke band. Nee, niks zit mee deze ochtend en Harry is ook al weg. Ja... bye, kus.''

Voor een meiden gesprek was er best wel veel van te begrijpen. Ik twijfel of ik haar nu moet helpen, want eigenlijk vind ik haar bloed arrogant maar zo egoïtsch ben ik gewoon niet.

''Lift nodig?'' Nina kijkt me verbaast aan. ''Nou eigenlijk, ja graag!'' Ik sta op en pak mijn autosleutels, Nina volgt totdat ik stil blijf staan. ''Wat is er ?'' Ik kijk haar met een afkeurende blik aan. ''Moet je niet eerst droge kleren aan?'' ''Nee, anders kom ik al helmaal te laat.'' Ze trekt me aan mijn arm mee naar buiten.

''Welke auto is van jou?'' Ik wijs naar de range rover en we lopen er naar toe. De reis naar de dansschool verloopt niet erg soepel. We blijven een paar keer stil staan voor een rood stoplicht en we moesten om rijden omdat ze bezig waren met de weg. Alleen het smoesje van 'de brug stond open' ontbreekt nog.

''Ze zullen me hier door toch niet terug naar huis sturen? Het is zo onprofessioneel om te laat te komen.'' Ik hoor de ongerustheid in haar stem. ''Maak je geen zorgen, geef mij anders de schuld.'' en ik leg mijn hand op haar bovenbeen om haar gerust te stellen. Ik schrik van mijn actie maar Nina heeft niks door dus ik laat mijn hand liggen.

Ze glimlacht naar me en ik vergeet even om op de weg te letten. ''Liam bedankt dat je me wilt brengen.'' ''Dat is geen probleem.'' verzeker ik haar zonder haar aan te kijken. ''En het spijt me.'' Nu ontmoeten mij ogen die van haar. ''Waar voor?'' ''Voor mijn bitchey gedrag. Weet je het is eigenlijk een best grappig verhaal.'' ze begint te lachen voordat ze verder verteld. ''Die eerste dag met mijn 'goede eerste indruk', ik was zo gemeen omdat ik nerveus was. Niet nerveus voor het optreden maar om jouw te ontmoeten.''

Ik voel een raar gevoel in mijn buik en een glimlach bespeeld mijn gezicht. ''Echt waar?'' ''Haha ja.'' ''Waarom dan?'' ''Omdat nou, ja, uhmm...hoe zeg je dit subtiel? Je super knap, getalenteerd en toch best aardig bent.'' ''Dat kan ik ook allemaal over jou zeggen.'' ''Ben je nou met me aan het flirten?'' ''ja.''

Ze kijkt tevreden door de vooruit totdat ze ziet hoe laat het is. ''fuuuuuuck rij sneller!'' ''Wil je even sneller rijden aller liefste Liam?'' verbeter ik haar. ''Ja ja, schiet nou maar op.'' en ze port in mij zij.

Na ook nog eens voor mijn gevoel uren te hebben rond gereden om een parkeerplek te vinden, parkeren we ergens aan de andere kant van de stad. ''Als we haasten kan je binnen komen en meteen weer vertrekken.'' ik probeer op een sarcastische manier duidelijk te maken dat het geen zin meer heeft maar Nina heeft het weer eens niet door. ''Waar wacht je op dan?'' vraagt ze als ze de auto uit rent.

Bijna aangekomen bij de dansschool begint het ook nog eens pijpenstelen te regenen. ''Kom Nina. Je hebt de hele les gemist laten we terug lopen.'' ''Nee laten we dansen.'' Ik kijk haar aan of ze helemaal gek is geworden. ''Hier midden in de stad, in de regen, met al die mensen?'' ''Ja! Het is een bucketlist dingetje.'' glimlacht ze. ''Vooruit.'' zucht ik. ''Je bent de beste Li!''

We dansen de dans die we al 2 keer eerder hebben gedaan en op het einde, dat ongemakkelijke einde heb ik zo erg de neiging om mijn lippen op die prachtige roze lippen van haar te drukken.

''Kus me.'' fluister ik bijna. Dan voel ik haar lippen eindelijk op die van mij en proef ik de zoute smaak van regen en het is fantastisch!