Hard To Get ft. One Direction

Hoofdstuk 22

pov. Nina

Ik word wakker en weet even niet waar ik ben. Als ik naast me kijk, ligt Liam nog vredig te slapen. Ik haal opgelucht adem en loop de kamer uit. Op de gang kom ik Harry tegen en verstijf van angst.

''Heb je bij hem geslapen vanacht?!'' Ik kijk naar de grond omdat ik niet weet wat ik moet doen. ''U-uh ja.'' zeg ik zo zacht mogelijk in de hoop dat hij het niet hoort.

''Ongelooflijk!'' hij gaat gefrustreerd met zijn handen door zijn haar. ''H-harry? Kunnen we dit straks misschien uit parten, ik heb veel wat ik je wil zeggen.''

''Het moet maar, maar eerst ga ik ontbijten. Want op een lege maag kan ik jou echt niet verdragen.''

Na het ontbijt is er nog steeds niemand beneden dus besluiten we het gesprek te voeren in de woonkamer en de spanning is echt om te snijden.

''Luister Harry, het spijt me echt ontzettend.'' ''Waarvan?''

''Alles.'' ''Waarom deed je het dan?''

''O-om Liam jaloers te maken?''

Harry speelt met zijn ring om zijn vinger en kijkt me daarna aan.

''Één ding wil ik weten.'' zegt hij voorzichtig. ''Ja, tuurlijk. Je hebt recht op de waarheid.''

''Was dit je plan vanaf het begin of vond je me echt leuk?'' ''Ik uhm ik-ik....'' ''Eerlijk zijn Nina!''

''Ja. Ja dit was mijn plan vanaf begin af aan.''

Ik zie verdriet in Harry zijn ogen en daarna volgen de tranen.

''Harry niet huilen. Ik wil je heel graag troosten maar ik denk niet dat ik de aangewezen persoon ben om dat te doen.''

''Ik huil niet! Al helemaal niet om zo'n domme hoer als jij! Ik ga er voor zorgen dat jij nergens meer aan de bak komt en al helemaal niet meer bij ons mag dansen!''

''Maar Harry!''

Te laat hij heeft de kamer al met grof geweld verlaten. Dit was niet mijn bedoeling. Hij mag alles van me afnemen, mij pijn doen, maar toch niet mijn danscarriere? Hier had ik niet goed over na gedacht. Kan Harry daar wel voor zorgen dat ik stop? Is de keuze niet aan Simon? Natuurlijk kan Harry er voor zorgen dat ik naar huis word gestuurd! Wat ben ik stom!

Vanavond hebben we weer een concert en dat zal dan wel mijn laatste zijn, want Simon is daar ook.

Later deze avond zitten Sanne, Floor en ik op de fiets naar de Arena toe. Ik loop als een halve zombie achter de rest aan als we op weg zijn naar Lou om ons op te maken.

Wanneer ik bij haar in de stoel zit kijkt ze naar mijn wang. ''Wat heb je gedaan meid?''  ''Ik-ik ach je kent me, ik was weer eens uhm onhandig?'' en ik lach er bij om te doen of ik de waarheid spreek. ''Ik doe me best om het te verbergen.'' lacht Lou naar me.

Tijdens het optreden doe ik erg mijn best om er van te genieten want het zal vast wel mijn laatste zijn. Wanneer we aflopen word ik geroepen dat ik bij Simon langs moet komen, zoals ik al had verwacht.

''Nina, Harry is bij mij geweest om te melden dat hij niet tevreden over jou is. Ik zelf heb niks aan jouw dansen op te merken, dus ik neem aan dat er wat speelt tussen jullie?'' ''Ja. Dat klopt.'' ''Ik ga er van uit dat jullie dit zelf kunnen oplossen? Er is wel een maar, ik houd je nu wel het hand boven je hoofd dus met nog een fout kan je je koffers pakken.'' ''Dank u wel! Ik ga het goed maken met Harry, dat beloof ik!''

Ik ren enthousiast terug naar de soort gezamelijk kleedkamer. Als ik Liam zie vlieg ik meteen in zijn armen. ''Whoo waarom zo blij babe?'' vraagt hij.  ''Harry had gedreigt  te klagen bij Simon en mij naar huis te sturen, wat hij ook heeft gedaan maar van Simon mag ik blijven!'' ratel ik in 1 keer door. ''Harry heeft wat?!'' vraagt Liam boos. ''Li, niks doen bij Harry. Ik bergijp Harry zijn reactie en ik ben ook niet boos op hem.'' leg ik uit. ''Ik doe niks omdat jij dat wilt Nien maar de volgende keer blijft hij niet ongedeerd.''

''Maar dat is toch helemaal niet eerlijk?'' ''Wat hoeze niet?'' ''Jij bent veel sterker.'' lach ik. Nu moet Liam ook lachen. Hij tilt me op in bruidstijl. ''Laat deze sterke armen je dan thuis brengen.'' ''Kan niet, ik ben op de fiets.'' vertel ik hem met een pruillip.

Bij de uitgang kussen Liam en ik elkaar gedag en loop ik naar mijn fiets. ''Fuck! Telefoon vergeten.'' Zeg ik tegen Jitte en Floor, ik weet niet waar Sanne is. ''Fiets maar ik kom zelf wel thuis.'' ''Oké.''

Als ik uiteindelijk al mijn spullen heb, loop ik weer naar de uitgang. Ik zie Harry en Sanne staan. ''Dat word je koffers pakken prinsesje.'' ''Nee Harry het spijt me maar ik mag blijven.'' ''Je mag wat?'' ''Blijven.'' 

Hij pakt Sanne bij haar arm en verlaat zonder nog wat te zeggen, agresief het gebouw. Als ik buiten kom is het hartsikke donker en ik pak gauw mijn fiets om naar huis te gaan.

Volgend hoofdstuk iets leuks (beetje spannend) 😁😁😂😂👏