When the LOVE of the Wrecker Strikes

Chapter 40 "Those Heart Beats Won't Lie"

Meana's POV

I can't tell myself if I already love Lexus for real, hindi ko alam, naguguluhan ako. Naguguluhan ako sa sitwasyon ko. My mind tells me not to, but my heart keeps on bugging me to go on. Maybe I am just over thinking of my feeling are.

On the other side of me keeps on asking questions. Questions that I can't get the right answer, because like in examinations ... I'm really not sure of my answers. Do I love him already? Do my heart really wants him? Can I love again? Am I willing to sacrifies again? Am I ready to face the consequences?

Argh! I'm over thinking again! At dahil over thinking ako ngayon, isang tao lang ulit ang pwede kong kausapin at alam kong makakaintindi sa akin.

(calling Angge)

"hello Angge!" [sabi ko sa linya ng phone]

"hmmm, Meana it's 6am what do you need?" [tanong niya]

"can you drop by? I have a problem please?" [sabi ko]

"okay... but please let me sleep first, napuyat ako sa pagtapos ng painting ko eh."

"sige, what time ka pupunta?"[tanong ko]

"I'll drop by at 9:00 am I guess, just wait for me, I'll be there promise, bye and please let me sleep"

"okay bye"

Kagabi pa akong hindi mapakali, bakit ba everytime na lang ganito ako? Hays I miss Kyle, kamusta na kaya yung mokong na yun sa Boston? Yikes lumipat na nga pala siya sa Boston sa Main City dahil dun ang location ng school niya which is Harvard University.

Naalala ko nanaman yung school na yun, kinuha ko yung envelope sa side table ng bed ko at tinitigan ito, ewan ko ba kung bakit ayaw ko pumasok dito sa pangarap ko, siguro... siguro ayaw ko lang iwan yung mga taong mahahalaga sa akin dito.

Nasabi ko na din kay Mama at Papa pati kay Angge at Jefjef proud na proud nga sa akin sina Papa dahil ibig sabihin lang daw nun I am gifted, naiinggit naman si Jefjef dahil ilang attempts na daw yung nagawa niya but the results always fails... pero okay lang naman daw dahil nakapasok daw ako, masayang masaya sila.

Sinabi ko din na hindi ko muna tatanggapin yung offer at pag-iisipan ko muna ng mabuti, natouch naman ako sa sinabi nila dahil sabi nila, kung saan daw ako masaya, susuportahan daw nila ako. Sabi ko nga masaya na ako dito at kaya ko namang abutin ang pangarap ko dito kahit na hindi ako pumasok sa pangarap kong school.

Nag-online ako sa skype ko at nakita kong online din si Kyle, tatawagan ko na sana siya, pero nauna siya mag-videocall sinagot ko naman agad... I saw him, his sincere smile feeling ko nga masaya na itong mokong na ito sa school na pinapangarap lang namin dati.