TINE
After the incident hindi parin ako kinakausap ni kuya Marc, at aaminin ko naiinis ako. I find it so OA. Sila kuya Edward nga pinagsabihan ako then okay na sya parang may mas malalim na dahilan.
Pero ayaw ko na nagkakaganto kami. Kaya sana naman pagkatapos ng planong toh okay na kami ni Kuya.
Naghanda ako ng breakfast with matching cartolina pa, ganto yung nakalagay
"I'M SORRY KUYA PLEASE FORGIVE ME"
Then sa plato nya nakasulat ng ketchup yung salitang sorry then smiley.
Pag baba nilang tatlo sinalubong ko sila ng matamis na ngiti,
"GOOD MORNIIIIIING!"
Lumapit ako at hinalikan silang tatlo sabay hug. Nung si kuya Marc na akmang aalis sya pero pinigilan ko sya.
"Hep hep! Tama na pagpapabebe! Halika dito!" Hinila ko sya kahit ang lakas lakas nya at medyo hiningal ako dun ah?
Pagdating namin sa kusina, niyakap ko agad ang braso nya at habang tinignan nya yung plato at yung cartolina. Binaling nya sakin ang tingin kaya naman nag puppy eyes ako,
"Kuya please naman sorry naaa" *puppy eyes*
"Okay." Malamig parin ang tono nya. Hayy bute na yun atleast kinakausap nya na ako.
Naiintindihan ko naman sya eh. Pagdating talaga sakin over protective sya. At kung dun sa dalawa kong kuya spoiled ako, sa kanya din naman, pero iba sya pag safety ko na yung pinaguusapan. Ayaw nya talaga na lagi akong napapahamak. Short tempered din sya, at laging seryoso. Minsan ko nga lang yan nakitang tumawa eh pag kami kami lang.
Nginitian ko parin sya "I love you kuya"
"Let's eat, at may pasok ka pa."
"Tss. Sungit talaga ikaw na nga inaamo eh. Pabebe forever"
"What?" Umiling nalang ako bilang sagot. Naiinis na kasi talaga ako seesh! Bakit ba sya ganyan?
Natapos ang almusal nang tahimik lang sya. Kami nagtatawanan na pero sya tutok sa pagkain nya. Tss.
Pagpasok sa klase ay ganun patin ang daily routine. Susunduin ako ni Ghelo, nga pala okay na sya, galing kong mag alaga eh! Ahaha!
"Good morning class."
"Good morning mam"
"Okay be seated, we have a new student here, so be nice to him okay? Mr. Please introduce yourself please"
Pagpasok nya ay nagulat ako, what is he doing here?!
"Hi, I'm Andrew Dela Cruz, I'm your new classmate and I'm here for the girl I love." Sabay tingin sakin at may pa kindat pa. Sht! Did Angelo Saw that?! Hindi aki makakilos sa kinauupuan ko.
Nng matinag ay agad akong tumingin kay Ghelo at nakatingin sya sakin na parang sinasabing "what-is-that-asshole-talking-about" look. Napayuko nalang ako.
Umupo sya sa likod ko kung saan may bakanteng silya.
Bakit pa sha bumalik? Bakit pa?
I'm doomed! Yun sana yung ala ala na ayaw ko ng balikan
"Tine, anong ginagawa nyan dito?"
"Hindi ko din alam Ghelo. I don't know"
Nararamdaman ko na nakatingin sya sakin. Ugh! Ano ba!
*Riiiiiing*
Saved by the bell! Sa wakas lunch na.
"Uhm Ghelo, mauna kana sa canteen may kukunin lang ako sa locker ko."
"Samahan na kita"
"No need. Sige na saglit lang naman toh"
"Okay"
Dumeretso nako sa locker ko. Kahit na alam kong may sumusunod sakin. Marahil ay si Ghelo lang. Ang kulit talaga ng lalaking yon! Sabi nang wag sumunod eh
Pagdating ko sa locker ko, nakita kong si Andrew pala ang sumusunod sakin.
"What do you need?" Deretso kong tanong sa kanya.
" you." Derekta naman nyang sagot sakin.
" Andrew ano ba? It's been how many years. Move on!"
"Hahahaha, move on? Andaling sabihin sayo. Kasi naka move on kana kay Marcus ganun ba?"
Magsasalita palang ako nang bigla ulet syang magsalita,
"You'll be mine soon."
Yun lang at umalis na sya.
Bakit ba kasi hindi sya maka get over?
*flashback*
3rd person's POV
"What do you want to be paglaki mo Justine?" Tanong ng siyam na taong gulang na lalaki sa kaibigan nya.
"I want to be your wife Drew"
Nagliwanag naman ang mukha ng batang lalaki sa sinabi ng batang babae na ka edad nya lamang.
"Me too I want to be your husband when the time comes" sagot naman ng batang Andrew.
Childhood friend ni Justine si Andrew, hanggang sa nakilala nila si Stephanie at Angelo, at dun na tuluyang nagbago ang pagsasama nilang dalawa,
Mas naging close si Steph, Ghelo at Justine, habang si Andrew naman ay lumalayo na ang loob kay Justine
Naisip pinuntahan ni Justine si Andrew para tanungin dito kung anong nangyari sa pagkakaibigan nila, hindi niya matanggap na unti-unti ng lumalayo ang loob ng matalik na kaibigan.
"Andrew anong nangyayari sayo? Bakit di kana sumasama samin? Galit kaba?" Tanong ni Justine habang nilalaro ang mga paa sa tubig sa pool.
"Nagbago kana Justine, hindi mo nako mahal. Mas pinipili mo na sila kesa sa akin? "
"No. Mahal ko kayong lahat. Hindi totoo yan"
"No. Mas mahal mo sila, dun kana. Aalis nako para masaya na kayo"
Umasa kasi sya na tutuparin nila ang promise nila sa isa't isa na sila ang magiging mag asawa hanggang sa huli, na mamahalin nila ang isa't isa. Peeo binigo sya ni Justine. Nasaktan sya ng labis.
Yun narin ang mga huling salita na narinig nya mula sa kaibigan, kinabukasan ay nalaman nalang ni Justine na umalis si Andrew. Hindi nya rin pinasabi kay Justine kung saan sya nag punta.
Labis na nasaktan si Justine sa kaisipang umalis ang kaibigan nya na galit sa kanya, na naging dahilan ng unang malalang atake nya. Kaya't nagalit si Angelo noon kay Andrew.
*end of flashback*
"Uy bes" kinalabit sya ni Steph na naging dahilan ng pag gising nya sa katotohanan.
"Uhm, tara na?"
"Oo nga mukhang lalim ng iniisip mo dyan ah."
"Wala naman" walang gana kong sagot.
"Sus, alam naman nating si Andrew yan. Alam mo bes kahit di tayo nagkakasama lately, that doesnt mean na hindi kita kilala. I know you since we were kid. Alam ko takbo ng utak mo."
Napatingin ako sa kanya, she really know me. Parehas na nga ata kami ng mukha eh.
"Basta bes nandito lang ako ah? You can share me anything, you can share me everything. At lagi mong tatandaan na parang kapatid mo narin ako. I'm just one call away."
"Thanks Steph"
I miss this girl so much! These days kasi di na kami nagkakasama, busy sya sa modeling nya eh, plus lagi silang lumalabas ni kuya.
This day went well naman at hindi narin ako kinausap ni Andrew pagkatapos nun.
Pauwi nako nang maisip ko nanaman si kuya Marc. Galit pa pala yun sa akin. Hayy. Pagpasok ko rinig ko kaagad ang sigaw ni kuya Marc. Nakita ko naman na umakyat ang dalawa kong kuya kaya sumunod ako. Hindi ata nila ako nakita.
