MARC'S POV
"Yes ma, okay naman po lahat dito, opo, kelan po ba kayo uuwi? Malapit na ang birthday ni Tintin, you promised us that you two will go home before her birthday"
"Yun nga anak eh, kaya ako tumawag sayo, para sabihin na na cancelled ang uwi namin ng dad mo, nag extend pa kami dito ng 6 months, because of the deal with Mr. Sumiso"
"WHAT? Ma naman, malalaki na kami, broken promises parin ba? since her childhood ni isang birthday party wala pa kayong ina- attendan, hanggang ngayong 16 na sya, ma, can't you give this to her? alam nyo naman yung kondisyon nya ma."
Napahilot ako sa sintido ko. Oaniguradong sasama nanaman ang loob ng kapatid ko. Dapat hindi nalang sila nangako kubg hinfi naman nila kayang gawin!
"Malaki naman na sya anak, alam naman na nya ang importansya ng ginagawa namin ng daddy mo, it's for her own good too. Just explain it to her, I know she'll undestand."
"ma--"
"Wait anak, tawag na ako ng daddy mo, may aasikasuhin pa kami eh, take care okay? I love you"
Napasuntok ako sa kung saan. Nakakainis! hindi nanaman nila sinunod ang pangako nila kay Tin, kawawa naman yung baby namin, aasa nanaman sa wala.
"Kuya?" Now I'm dead. Hindi ko alam kung paano sasabihin sa kanya.
"Bakit baby? something wrong?"
"tumawag na ba si mommy? malapit na yung birthday ko, they promised to be here diba?"
Yeah. They promised, and broke it again.
"Ahm baby kasi ahm..." biglang lumungkot ang masiglang mukha nya kanina.
"I knew it."
"Alam mo naman kung bakit diba? your a big girl na diba?"
"Kuya wag mo nakong tratuhing bata, oo malaki nako, I'm 16 na, may isip nako. Sige kuya balik nako sa kwarto, by the way, thanks sa bagong cellphone"
Kahit di naman nya sabihin alam kong nagtatampo sya eh, issue talaga sa kanya ang hindi namin pagkakabuo lalo na pag nay mga events at gatherings. Hindi ko alam kung may time ba nabuo ang pamilya namin simula nung pinanganak sya, kahit noong hindi pa naman sya pinapanganak ay subsob na sa pagtatrabaho ang mga magulang namin.
Of course we are all happy nung pinanganak sya, mahal na mahal namin ang batang yon, sya ang dahilan kung bakit mas lalong tumibay ang sasamahan namin, sya ang dahilan kung bakit masaya ang pamilyang ito.
*flashback*
habang kumakain kaming lima ay tila hindi mawala ang ngiti sa labi ni mama,
"sweetheart, bakit masayang masaya ka?" Hindi na napigilan ni dad ang mag tanong..
"I have a very big announcement"
"ano po yon mama?" tanong ni Ian habang kumakain ng chicken
"I'm pregnant, madadagdagan nanaman ang blessings natin"
"talaga po? magkakaroon ulit ako ng kapatid?"
"sana babae naman para may princess na tayo" sabi naman ni Edward na tuwang tuwa rin
Sa sobrang tuwa ni papa ay niyakap nya si mama at hinalikan nya ito.
