Kapı Komşum

15. Bölüm 《☆☆☆》Ruh Bağı

Kollarımda kokusu bile burnuma dolduğunda beni uçsuz bucaksız cennet bahçelerinde hissettiren kadın , etrafımızda onunla bir beden olma yolunda ilk adımımızı attığımız bu özel günü kutlayan dostlarımız ve mavi gözleri ile bana bakarken yaşadığımı hissettiren meleğimi izlerken yüreğimde oluşan yoğun duygular. Nişanımızı kutladığımız o anda içimden geçen bunlar. Zeliş'in benim olma yolundaki ilk adımı ve benim ona adayacağım koca bir ömür. Beni hayata bağlayan gülüşünü bana bahşettiğinde ona aşkla baktığıma eminim. Çünkü o gözleri ne zaman böyle baksa içim koca bir şehri aydınlatacak kadar ışıl ışılken başka türlü bakmam imkansız. Nişan merasimimiz için çalan dans müziği sayesinde onu kaçmadan , saklanmadan , göğsümü gere gere herkesin ortasında kollarıma almak ise inanılmaz.

Zeliş artık benim nişanlım.

Ürkek mavilerini bana çevirip gözlerime baktığında içim öyle bir sıcaklıkla kaplanıyor ki , sanki yıllardır koma halinde hayatıma devam ederken , şimdi doya doya nefes alıyor gibiyim.

Narin bedenini daha çok kendime yaslayıp hafifçe arkaya attığı başını elimle destekleyerek gözlerinde kayboluyorum.

"Öyle mutluyum ki. Öyle huzurlu. Öyle aşık. Daha fazla aşık olmak mümkün mü bilmiyorum ama içimdeki bu his beni çıldırtıyor sevgilim. "

Bu sözler içimden geçenlerin ön sözü bile olamayacak kadar yetersiz geliyor. Sanki ona haksızlık etmişim gibi hissetmem ise deliliğimin ne kadar büyük olduğunu gösteriyor bana. Mahçup bir ifade o güzel yüzüne gelip oturduğunda , benden kaçırdığı uçsuz bucaksız mavilerini görememek büyük bir ızdırap veriyor bana. Elimi çenesine dayayıp hafifçe benden kaçırdığı gözlerini kendi bakışlarıma sabitleyip arzu ile baktım ona. Üzerindeki nişan için giydiği nar çiçeği rengindeki kıyafeti ve özel olarak yapılmış koyu renk saçları ile sevdiğim kadından başka gibi görünse de o maviler hep aynı tanıdık duygularla bakıyor bana.

"Çok güzel olmuşsun. Özledim. " Dudaklarım onun gül kurusu dudaklarına öyle yakın ve onun sıcaklığını öylesine hissediyor ki , etrafımızdaki insanları gözüm görmüyor bir an. Yüzüm ona yaklaştığı anda o güzel gözlerini açıp hafifçe başını arkaya attığında , gülmemek için dudaklarımı bastırdım. Öyle tatlı ve güzel ki bu hali kendimi onun yumuşak dudaklarına kapatmamak için deliliğime ket vurmama sebep.

Telaşla bakışlarını etrafına çevirip bana kocaman açtığı gözleri ile konuştuğunda , onu daha da bedenime çektim.

"Tekin ne yapıyorsun? Herkes bize bakıyor. "  Öyle masum ve öylesine içten ki , bu kızı kazanmak için ne yaptığımı bilmiyorum. "Ayrıca özlesen iki gündür bu kız ne yaptı diye arardın. " Yüzünü asıp başını küskün bir ifade ile yana çevirdiğinde onun bu haline daha da bayılıyorum. Dudaklarımı saçlarına biraz yaklaştırıp onu kokladım. Allah'ım o koku delirmeme sebep. Bedeninden yayılan kendine has vahşi kokusu bedenimin alev almasına yetiyor.

"Kızma bana küçüğüm. İnan hatamın farkındayım... Ne söylesen haklısın ama çok önemli bir gerekçem var inan bana. " Benim içten söylemlerim kuşkuyla bana bakmasına sebep olsa da o bakışlardaki derinliği görebiliyorum. Zeliş bana öylesine bağlı ki , bir tek sözüm ile bütün öfkesinin geçeceğini o anda anlıyorum. O anda kendime kızıyorum. Evet haklı sebeplerim vardı ama bu onu ihmal ettiğim gerçeğini değiştirmiyordu işte. Yeniden sırtında olan elimi hafifçe baskı yapıp bana yaklaşmasını sağladığımda kulağına fısıldıyorum.

"İnan nedenini gördüğünde boynuma atlayacağına eminim. " Meraklı gözlerini bana diktiğinde , çalan müziğin de sona geldiğini anlayıp durduk. O utangaç bir ifade ile bakışlarını yere eğdiğinde ben de pür dikkat ona bakıyorum.