Kanla yazılan aşk (Tamamlandı)

Benim yerim neresi?! .

Bazen yalnızlık öyle bi gelir ki, ne giysen üşürsün.Şimdi ben öyleydim.ne desem ,kime desem ?! Yeni yerin insanları da bir başkaydı,sanki...
Derekin lider olduğu bir yerde hiç bir kıza zor kullanma,ilişme hiç kavga sesleri duyulmazdı ,bir tek işlerin doğru yapılmamasından şikayetci olan Derek vardı.Ya ben onun sürekli bana karşı sert tavırlarından rahatsızken,şimdi burda olanları görünce, gerçekden ben nereye düşdüm diyorum.
Buranın liderinin oğlu Frenk diye biri ,herkese bir laf, hele kızlara karşı davranışlarını hiç söylemek istemiyorum.Zaman ilerledikce buranın bana göre olmadığını fark ediyordum.Frenk sapık ve gerizekalıydı.Bir defasında gece bi sesler duymuşdum,sabah sesi duymuşmu diye?sorduğumda Selena bana Frenkin bir kızla anlaşamayınca,kızı binadan atdığını söyledi.Burdakı insanlar,dışardaki canavarlar yüzünden ,içerdeki canavara gözlerini kapatıyorlardı
… .Bu en çok kimsesiz kızların başına geliyormuş.Yani bu demek oluyordu ki,bende güvende değildim .Sonuçta ne annem,ne babam,ne kardeşim,ne de sevgilim yoktu. Başıma birşey gelse, söyleye bileceğim kimse yoktu. Bu kadar insanın çoğu erkek olan, bu insanların içinde bir tek ben yalnızdım. Baksam bi etrafıma , Laurayı kardeşi ve John koruyordu,resmen sevgilisiydi,Melissanın Dereki,Selenanın babası,hatta benim yardım etmeye çalıştığım o küçük kızın bile babası yanındaydı
.Peki ya ben ...ailemin nerde nasıl olduğunu bile bilmiyordum.Kendimi bir boşlukta hiss ediyordum.O kadar insanın içinde konuşuyorsun,ama güvene bileceğin,derdini anlatıcağın birini bulmak çok zordu.
Ay sonunda uçakla bura gerekli malzemeler gönderiliyordu.Gönderilen silahlarlarla zombileri donduruyorlardı, bu öyle buz falan üreten silah değildi, bu zombileri durdurucak yeni nesil silahtı. böylece onlar haraketsiz kalıyordu.Ama binlerce zombi için hala yeterli silahlara sahib değildik.Bu yüzden gerekmedikce dışarıyla bağlantı yoktu .
Melisa artık bana selam bile vermiyordu.
Ben  su kaynatmak için bidonla su taşıyarak,bayanlara yardım ediyordum ki, korktuğum başıma geldi .Bir anda Frenk karşımda dikildi
- Merhaba,biz bir türlü tanışamadık,ben Frenk .Bir şeye ihtiyacın olursa,yalnız değilsin,sonuçda buralar benden sorulur, senin adında Jessi değilmi? Diyerek taşımaya çalışdığım bidonu elimden almaya çalıştı.Ben geri çekildim,ve suyla dolu  bidon elimden yere düşdü.Sese bir kaç kişi döndü,ben sessizce bidonu kaldırdım,
-ey güzelim ,bu kadar korkma,ben sana yardım etmek istiyorum

Ona korktuğumu,belli etmemek için kendimi toparladım ve
-gerek yok! Kendim hallede bilirim.!
-Ama bak ,ben her adama yardım eli uzatmam,demek ki....sözünü bitirmeğe izin vermeden

- benim senin yardımına ihtiyacım yok!İllada yardım etmek istiyorsan, bir daha karşıma çıkma!
Diyerek ordan uzaklaştım.Ama benim ondan bu kadar çabuk kurtulmamın imkanı yoktu.
Bunu düşününce, gece bana yaklaşır diye,üstümde bir bıçak gezdirmeğe karar verdim.Doğrusu ailah kullanmak bir yana onu doğru tutmayı bile beceremiyordum ama bundan sonra çok dikkatli olmam gerekiyordu.
Akşam Selena bana geldi,babası diğerleriyle bir kaç saatliğine keşfe gidiyormuş,o da benimle kalmak istiyordu.Gece Selena su almak için ,yan odaya gitti.Birden onun sesini duydum.Sürekli "bırak beni !babama söyleyeceğim bırakın beni!!!diyordu Hemen yerimden kalktım ve sese doğru gitmeğe karar verdim
-Lanet olsun!!! bunlar Frenkin grubuydu.Onu o canavarların elinde bırakamazdım ,ama burada bizimle gelen güvenilir birileri de yoktu,hepsi görevdeydi.
Ne yapsam Melisayı mı çağırsam? Yok onların odalarına gidersem Frenk beni hemen yakalar.Ne yapmalıyım?!
düşünücek zaman değildi.Keşke John burda olsaydı,en azından yardım ederdi.Kendimi toparladım ve bir aptal gibi yalnız olarak  onların karşısına çıktım.Zaten olacaklar belliydi.Frenk elimdeki bıçağı ,bir anda aldı ve ben silahsız beş kişinin arasında ne yapmalıyım onu bile düşünemeden,Frenk benim bileğimden tutarak,kendine çekti.
Üstü-başı kan kokan,bu korkunc adamı vurmaya çalışıyordum.Bir yandan Selenaya bakdım ama onun ağzını bağlamışlardı,seslenmek istedim sesim çıkmadı.
O ,iğrenç eliyle ağzımı kapadı ve
-yok sarı kuşum bu kadar çabuk gidemezsin!!! DEDİ
Bütün bedenim titriyordu .Kesin işimiz bitti. Tam bu sırada aklıma birşeyler geldi . son vuruşlarımı yapmadan teslim olamazdım ve bu yüzden tekme,ısırma ne gerekiyordusa yaptım.Sonumuzun geldiği bir zamanda gözlerim korku ve heyecanla belki de son kez Selenaya baktı. Ama çok tuhaf birşey oldu.
Selenanı tutan adam yere serildi.Frenk ve üç kişi karşısındakini görünce çok şaşırdı.Çünkü ben bile inanmakta zorluk çekiyordum.

-Frenk üzgünüm partini böldüm,ama bölmek zorundaydım ,benim ekibimin kızları senin oyuncağın değil!!!

Ya inanılmaz karşımdakı adam bu sözleri sert biçimde söylüyordu.
-Derek !yapma dostum ,ne güzel eğleniyorduk! Tamam ,Selenanı bırakın! Ama bunu olmaz diyerek  Frenk kan kokan parmaklarıyla beni kendine zorla yaklaştırmaya devam ediyordu.

-Ya bırak beni aşağlık ,yemin ederim seni ilk fırsatta öldürüceğim
diye bağırıyor,ondan kurtulmak için herşeyi yapıyordum.
Derek Selenanın elini ve ağzındakı bandı açıp,Melissaya gitmesini istedi.Sonra bize doğru bir addım atdı.

-Hadi Frenk ,beni uğraştırma,kızı bırak!bende babana bir şey söylemem .

-Burası bizim alan sen bana emir veremezsin Derek!

-Ama o kız da benim ekibimden !ya sen onu bırakıcaksın...ya da…
devamı gelmeden Frenkin adamları ona saldırdı.Lakin Derek cebindeki ucu dikenli zincirle o adamları öyle bir vurdu ki adamlar yüzleri kanlar içinde  yere serildi.

-Frenk senin gibi pisliği o kadar iyi tanıyorum ki,senin belli olmaz davranışlarına karşı da her zaman önlem alıyorum.Şimdi ikimiz kaldık ve sen kızı bırakıcaksın yoksa… !
Dediği anda Frenk beni öyle itti ki ,bir baktım Derek bana sımsıkı sarılmış, ne zaman beni tuttu onu anlamadım .Frenkin "al senin olsun "demesi hala kulaklarımı çınlatıyordu.Yavaş -yavaş kendime geliyordum,korkudan akan göz yaşlarım,Derekin kapişonunu islatıyordu ve onun "geçti ,geçti" demesi beni sakinleştiriyordu.Ben kendimi güvende hiss etdiğim o göğüsten ayrılmak istemiyordum,galiba Derek de beni bırakmaya istekli değildi.Ben kendimi toparlayıb ondan aralandım,Derek bana sarılan kollarını geri çekti
Derek:
-iyimisin,sana bir zarar verdi mi?!!

-Ben iyiyim ,yetişmeseydin verecekti.Çok teşekkür ederim.
Derek:
-Teşekküre gerek yok!. Ama bundan sonra ondan uzak durun;her zaman şanslı olamazsınız!
Ya ben az evvel bana sarılanla şimdiki adamın aynı kişi olduğuna emin değilim.Ya yine beni iyneledi ve görevi bununla bitmiş gibi  gidiyor.Tam bu sırada Melissa ve Selenayla karşılaştık.Melissa yine sevgilisine koştu ,Biz de Selenayla odaya döndük.Onların yanından geçerken Derekin bakışkarını üzerimde hiss ede biliyordum.Tabi Melissa da beni kızgın bir bakışla izliyordu.
Ama ben hala o olayı unutamıyordum 'ya Derek gelmeseydi ,o zaman onlardan tek parça kurtulmamızın imkanı yoktu...