kapalı odada açığa çıkan sırlar.

36 26 0
                                    

Düşünün,odada yeni tanıştığın biri ile 4 saatlik kilitli kaldınız.
Hayır!aklınıza hemen romantik birşeyler getirmeyin.
Biz arabamı depodan almak için Derekle bir anlaşma yapmıştık .İşte arabam için biz hazırlandık,ilk, suyu geçmek için maskeleri taktık.Ya arkadaş,apartman altında bu kadar oda ne zaman inşa edildi,sanki bazıları birtürlü olucakları biliyormuş.Biz suyu geçtik ve Derek odaları açmak için, sistemde şifreler yazıyor,böylece biz bir odadan diğerine ulaşıyorduk,.Bunu nasıl yaptığını bile sormuyorum.
Ama sonlara doğru bizi zombiler geciktirdi. Benim gücüm o kadar zombiye yetmedi,Derek şifreyi bırakıp,bana yardım etti .Biz onlardan kurtulmaya çalışıyorduk.Tam o sırada eskiden Derekin yanında gördüğüm güçlü, dev asker şimdi zombi haliyle beni bir anda yere serdi,ben elimdeki silahla onu vurmaya çalışırken,oda kanlı dişleriyle beni ısırmaya çalışıyordu.Son anda nasıl olduysa silahla onu vurdum.Sevinemeden arkada daha bir sürü zombi gördüm.Derek o sırada yeni odanın kapısını açtı ve beni de peşinden sürükledi.Lanet olsun ,benim giydiğim kazak zombiler olan odada kaldı ve biz zor da olsa kapıyı kapattık.Lakin bela bununla bitmedi,Derek yeni şifreyi girmek isterken parmağındakı zombi kanı yüzünden ,ana bilgisayar bizim zombileşdiğimizi düşündü herhalde çünkü"uyarı size virüs bulaşmış, lütfen odada kalın" sesleri geldi
evet tam bu sırada kapılar 4saat lik kapandı kim bilir,odada daha ne gibi   sürprizler vardı,ama bildiğimiz tek şey 4 saat burdayız.Sürpriz derken ilki belli oldu bu ilaç kokusuydu,bu ilaç zombileri durdurması için tasarlanmışdı,Derek çantasından maskeyi çıkardı.
40dakika sonra içerinin havası temizlendi,bizde maskeleri çıkardık. Bu adam herşeye hazırlıklı yani…
.Ama daha beter bir şey oldu.
Bu ne bacaklarım donmayamı başlıyordu?!Her tarafım soğuktan donmaya başlıyordu ki,Derek çantadan battaniye gibi,ama daha kalın ve yeşil bir şey çıkardı ve-
-Çabuk ol bunun içine girmemiz lazım!
Ben onun dediklerine harfiyen uydum ,sonra onunda benim gibi yaptığını gördüm.Sanki biz küçük yeşil bir evin içinde oturmuş,dışarda yani odada soğuk ve buzun bitmesini bekliyorduk.Derekin durumu bende iyiydi .Sonuçta battaniye altında beklerken bile olsa ben hala donuyordum,ah ben nasıl montumu zombilere kaptırdım.
☆☆☆
DEREK
Bu şifreleri kurmak,bizi kurtarır düşünürken,bu gün aynı şifrelerin bizi mahv etmek üzere olduğunu fark ettim Ama ben hazırlıklıydım.Bu yüzden çantadakı soğuk geçirmeyen zk battaniyesini çıkardım,onunla Jessica ve kendimi kapattım.Ama biraz sonra benden biraz uzakta oturan Jessicanın hala donduğunu gördüm.Kıza ne söylemeliyim-bana yaklaş mı desem? Düşünmeden kızın kolundan tuttum ve kendime çektim .O bana iri gözleriyle baktığı sırada ben montumun önünü açtım onu kucakladım.Zaten o kadar zayıf bir kız ki,montun önünü zorlanmadan kapattım....
☆☆☆
Donuyordum ,battaniye yalnız ayaklarıma iyi geldi.Ellerimle kendimi battaniyenin altında kucakladım.Birden Derek bana doğru eğildi ve kolumdan tuttu .Yine bu ne yapıyor derken ,o beni kucağına doğru çekti.Beni sımsıkı kucakladı .-
Sen yine ne yapıyorsun demek üzereydim...ama buz gibi donmuş bedenime,ilaç gibi gelen bu sıçaklık karşısında sustum.Başımı onun göğüsüne yaslamak istemiyordum.Neden beni Melisa gibi sansın?!Ama titreme de birtürlü geçmiyordu,bütün kemiklerim buz atmış gibi sızlıyordu.Bunu o fark ettimi,yoksa beni duyuyormu? Derek beni kendine biraz da çekerek,benim onunla aramda sakladığım santimlik mesafeyi kapattıi.Beni sımsıkı kucakladı.
Derek:
-Sen ne zaman montunu kayb ettin? Buranın soğukluk oranı zombileri dondurucak kadar.Bu bizim için zararlı biraz dikkatli olamadınmı?Herneyse artık olan oldu....
Bu sözler Jessicayı öyle etkiledi ki

Jessica:o zaman Melissayı da getirseydin.!!

Derek:Melissa ne alaka?
ama haklısın o bu işte senden çok iyi.O bu işte bana sorunsuz yardım ederdi.
Jessica daha da öfkelendi
-Ben mi sorunluyum?!O zaman beni almasaydın.Neden ben...

Derek: seni Frenkle mi bıraksaydım?
Jessica:evvet .ya sizin yüzünüzden Frenk bana saplantılı.Gidin kendi meselenizi kendiniz hall edin.
Derek :     biz derken?
Jessica:Sen ve kıymetli Melissan!
Sen onun sevgilisini çalmışsın? Faturasını ben yiyorum.
Jessica bunları diyip ,ondan ayrılmaya çalıştı."Madem ben işe yaramazım biriyim.Donarsam bile kururla olsun.
Derek bunu görünce güçlü kollarıyla Jessi yeniden kendine çekti
-Daha üç saat var!! Benim senin donmuş halini taşımaya gücüm yetmez ,o yüzden sakinleş ve bu arada o hikayeyi nerden duydun bilmiyorum ama o tam öyle değil!! Ben kiminse sevgilisini çalıcak biri değilim!! Bunu asla unutma!!!
Derek şu anda çok gergindi çünki birinin onu yanlış tanımasından nefret ediyordu.Hele bu onu görünce mutlu olduğu Jessica olduğunda.. Tuhaf olsa bile Derek o kızla aynı ortamda olmaktan memnundu.
bu düşüncelerden onu
Jessica nın
"Demek sen Melissanı Frenkden çalmadın? Ama Frenk neden öyle sanıyor???
Sorusu kendine getirdi.
Uzun hikaye bir gün anlatırım.
Jessica bunu duyduğunda
- zamandan bol birşey mi var? Anlatmak istemiyorsan tamam.
       dedi ve kendini sımsıkı saran Derekin kollarına rahat bırakdı .Daha ne yapa bilirdi ki ,soğuktan donmak iyi bir fikir değildi
Derek:
Buradan bir az uzakta bilim işleri yapılan bir yer vardı ,benim nişanlım orda bir proje üstünde çalışıyordu.Ben bile Emma yı işinden ayırmıyordum.Onun çalıştığı proje yanlış gidince ,o tamamen kendine kapandı, ben onun için çok endişeleniyordum,Eskiden gülmeyi,eğlenmeyi seven kız biranda beni bile unuttu .Bir gün her zaman ki gibi onunla buluşmak için gitdiğimde ,Emma bulduğu yeni seromu kendinde denemişti yani bir virüs için kendini feda etmiş,dozu yanlış hesaplamış dediler,ama oda artık zombilerden birine dönüşmüş ve ormanda yok olmuştu. Bütün bunlar beni yıkmıştı. Sırf o mutlu olsun diye ben onun orda çalışmasına izin vermiştim yakında evlenecektik. Ama olan olmuştu ve ben yakınlarımı lanet hastalıktan korumak için, onları arkadaşlarımla güvenli yere götürdüm.Burda çok insan olduğunu öğrendiğimde ,onlara yardım etmek için arkadaşlarımla buraya geldim.Burada yardım için bulunsam bile acılarımı unutamıyordum.Zombilerden kurtardığım her insan bana dua ederken ,ben bir gün ısırılmayı bekliyordum."Belki öyle geçer bu kalp acısı "diyordum ki ,o sırada çoçukluk arkadaşım Frenke rasladım. Onların yardım etme şekli biraz sertti .Yaralı ve yaşlıları kurtulmak için yem gibi bırakırken,ben onlara da yardım ediyordum. Sonuç olarak tartışmalar çok oluyordu,ama son olay her şeye noktayı koydu .Depo gibi bir yerde saklanıyorduk,tam hatırlamıyorum ama o gece yine eski günleri hatırlıyor içki içiyordum.Birden… kapısı bile zor kapanan odamda birini gördüm ....bu arada saat doldu gitsek iyi olur derken, Jessicanın onun kucağında uyuduğunu gören Derek, kendi hikayesini durdurup, karşıdaki kapıyı açtı ve hemen gelip Jessicayı uyandırmak isterken Jessicanın titreme seslerini ve ateşi çiıktığını gördü.
Derek:
Ne yapa bilirim ,galiba senin hobin olmuş benim kucağımda gitmek
Dedi ve Jesicayı yerden kaldırdı.Jesicayı kucağında taşıyan Derek ,Jessicanın şimdi çok uzaklarda olduğunu bilmiyordu.Halsiz olan Jessica şimdi rüyasında mutluydu çünkü anne ve babası onunlaydı.
****

Kanla yazılan aşk (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin