Chapter 20:

9 1 0
                                    

TRISTAN's POV
Hinintay kong bumalik si Anne para sabay kaming matutulog lalambingin ko sana kasi sobrang sungit ang init na naman ng dugo sakin pero nung bumalik siya para siyang may mabigat na problema.Nagtulug tulugan na lang ako nung pumasok siya ng kwarto.Hindi ko man alam o nakikita kung anong ginagawa niya pero nararamdaman ko na hahawakan niya ko sa muka pero hindi niya itinuloy siguro dahil ayaw niya na magising ako dahil nga ang alam niya tulog ako nung mga oras nayon .

"Sana ako na lang .Ako hindi kita iiwan dahil ikaw lang ang mahal ko." pabulong niyang sinabi sakin habang umiiyak siya yung tipong pinipigilan niya yung paghikbi niya para hindi ako magising.Naramdaman ko na nawala yung pagkakalubog ng kama dahil tumayo siya at nung lumabas siya ng kwarto ay agad akong bumangon at pasimple akong sumilip sa bintana kasi baka lumingon siya bigla at makita ako.

Pilit kong iniisip kung may nagawa ba ako na ikakagalit niya o para magkaganon siya pero wala akong maalala.Sinundan ko siya sa tabing dagat st umiiyak tinanong ko siya pero sinubukan niyang hindi sabihin ang totoo pero nahuli ko parin siya.Tinanong ko ulit siya at bigla na lang niya kong niyakap.Parang hinaplos ng anghel ang puso ko nung nakita kong umiiyak ang babaeng mahal ko .Niyakap ko din siya ng mahigpit at pagkaraan ng ilang sandali ay hindi ko napigilan na halikan ang mapulang labi niya pinagsaluhan namin ang halik na punong puno ng pagmamahal.

Buy one Take oneHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin