เธออาจบอกและย้ำอย่าช้ำชอก
เธออาจบอกโลกใบกว้างช่างสุขสันต์
เธออาจบอกโลกใบนี้สดสีครัน
แต่สิ่งนั้นมันไม่ใช่กับทุกคน
แสงคงส่องประกายในความมืดมิด
บนชีวิตที่เหมือนเป็นเส้นถนน
แต่อย่าลืมว่าเส้นทางของบางคน
นั้นอับจนไม่เหมือนเธอหยุดเพ้อที
จริงสินะเธอคือคนเข้มแข็ง
ยังกล้าแกร่งทุกวารวันไม่หันหนี
ถึงพูดได้ว่าฉันมันอัปปรีย์
ที่ต้องมีน้ำตาน่าละอาย
สมควรแล้วการที่เธออยู่ตรงนั้น
สมควรแล้วการที่ฉันแหลกสลาย
สมควรแล้วการที่ฉันนั้นต้องตาย
โลกจะได้เหลือพื้นคืนให้เธอ
*ขอมอบกลอนบทนี้ให้กับมนุษย์บางคนบนโลก ผู้ไม่อาจเผชิญกับ "ปัญหาเล็ก ๆ" ในสายตาของคนทั่วไปได้อย่างที่สังคมคาดคั้นและคาดหวัง
ขอให้หลุดพ้นจากความทรมานในเร็ววัน หากวันเช่นนั้นยังคงมีอยู่จริง
ESTÁS LEYENDO
Memoir & Monologue
De Todoบันทึกคำพร่ำเพ้อ แนะนำหนังสือ รวมกลอน และรวบรวมเศษเสี้ยวแห่งความคิด ณ ช่วงเวลาหนึ่ง ทั้งที่ชั่ววูบและยังคงค้างคาอยู่ในใจ ซึ่งหลายครั้งก็ไม่ค่อยตกตะกอน บางอย่างกลับมาอ่านก็รู้สึกว่าคิดไม่เหมือนเดิมแล้ว แต่ก็ถือเป็นบันทึกความทรงจำ Highest ranking #1...
