True Until The End

Chapter 36: The Changes

Kim's POV

Years na na hindi niya ako kinakausap malapit na ang pasukan sa L12U na kami napasok school na pagmamay ari namin. Nang nga nakalipas na taon I just spend my sweet memorable days with my best friends, family and friends. I maintained my high grades naman. Para sa future ko e. 😂😂
Bait na bata diba? Masipag pa. Hindi naman ako nagpaapekto sa hindi niya pagpaparamdam sakin. Nasanay na ako. Masaya na ako sa friends ko. Yieeee. 😂😂
Just follow the flow of life kumbaga. Yelekee.

Nandito ako ngayon sa mall namin, namimili ng school supplies ganun rin siguro sila Kiara sa mga mall nila. Backpack na Galaxy ang bag ko, Hawk 😍. Request ko kay Mommy. Ngayon lang natupad hahaha. Pero atleast. 2 ang sapatos ko. Notebooks ayos na.

Nikko's POV

"Nikko naman kasi wag ngang mangulit!" sigaw ni Ja sa akin.

Kinukulit ko kasing lumabas wala naman kaming pasok eh.

"Nikko, ang kulit!"

"Naman kasi Ja."

"Mommy, oh si Nikko! Ang kulit kulit kulit. Gustong lumabas eh hindi pa naman niya tapos assignment niya."

"Tss.. Sumbungera mo."

"Nyenye!"

"Ano na naman yan, Nikko, Ja?"

"Siya po!" sabay naming sabi.

"Gawin mo muna Nikko ang assignments mo."

"Pero Tita-----"

"Walang pero pero."

"Makikipagkita ata kay Euna."

"Euna ka diyan, duhh, no effing way."

"Bulok ang jamming mo."

"Bahala ka nga!"

Ginawa ko na ang assignment ko.
Maya maya ay natapos ko na.

"Done!"

"Bulaan ka, Nikko! Patingin."

"Ayaw ko nga manggagaya ka."

"Tapos na ako for your information."

"Tinatanong ko?"

"Nikko! Ja!"

"Mom hindi po ako."

"Samahan mo na yan si Nikko sa labas ng matahimik na."

"Ugh?" angal ni Ja. Hahaha.

"Tara na pangit!" sigaw ko.

"Wait!"

Ja's POV

Bwiset naman oo. Akala mo ay memoryado niya ang bansang ito or lugar na ito. Ako ang pinanganak dito pero wala akong lahi.

"Bilis! Aba! Nagpruprusisyon ka ba?"

"Speak in English, Nikko!"

"Don't care."

Napatingin siya dun sa batang nagdaan may dalang pancake.

"Pancakes? Meron dito? Si Kim."

"Ha?" tanong ko.

"Meron ditong pancakes?"

"Aba ay ewan ko."

"Hanap tayo, please. My treat."

"Sige, kanina pa ako gutom eh."

Naglakad kami.

"There it is."

"Pancakes!" Sabay naming sigaw.

"5 pancakes." sabi niya sabay abot ng bayad sa vendor.

"Pilipino ho kayo?" tanong ng nagtitinda sa amin.