GANADO magtrabaho si Janet dahil nakabalik na ulit sa sangre si Zack. Bagaman hindi pa opisyal na tinatanggap ni Dario ang proposal ni Zack ay naniniwala siya na makokombinsi rin ang pinuno nila. Gusto niyang personal na ipagluto si Zack kaya nakialam siya sa kusina. Hindi pa lumalabas ng conference si Zack kung saan nakikipagpulong ito kasama ang opisyales ng organisasyon.
"First time mo atang nagluto rito sa kusina, Janet," tanong ni Erman pagpasok nito sa kusina kasama ang pinsan nitong si Jero.
"Kuwan, may bisita kasi ako," aniya, habang abala sa paghihiwa ng mga rekado para sa sopas.
"Kayo na ba ni Zack, Janet?" pagkuwa'y tanong ni Jero.
Uminit ang mukha niya. Bihira niya nakakausap si Jero kaya ganoon na lang ang ilang niya rito.
"Sila na, pinsan," si Erman ang sumagot.
"Kaya pala hindi ka pinatulan, Erman. May Zack na palang namamahay sa puso niya," pilyong sabi ni Jero.
Kumibit-balikat si Erman. "Alam ko namang hindi ako mananalo. Zack deserves to win. Ano'ng laban ko sa karesma niya?"
"Mabuti alam mong wala kang sex appeal."
"Ang yabang nito!" tinampal ni Erman ang balikat ni Jero.
Natawa siya sa dalawa. Mamaya'y kanya-kanya nang halungkat ng pagkain ang dalawa. Naubusan kasi ng pagkain sa food center dahil dumami pa ang estudiyante.
Inaantabayanan ni Janet ang pagdating ni Zack sa food center. Ang usapan kasi nila ay doon sila magkikita pagkatapos ng meeting ng mga ito. Lumipas na ang tanghalian ay wala pa ito. Magde-distribute pa naman sila ng groceries sa mga safe houses mamaya kasama sina Erman, Elias at Rafael.
Nang matanaw niya ang bulto ni Zack na papasok ng food center ay tumalima siya. Kinuha kaagad niya ang mga inihanda niyang pagkain na nasa counter. Kasama ni Zack ang daddy nito. Bigla siyang nag-alangan na pagsilbihan ito. Malamang hindi pa alam ng daddy nito ang tungkol sa kanila.
Nang makaupo na sa bakanteng mesa ang mag-ama ay naglakas-loob siya na ilatag ang mga pagkain sa mesa ng mga ito. Awtomatikong bumaling ang lion-eyes ng daddy nito. Ganoon naman ang pagtitig sa kanya ni Zack. Siguro'y na-realize nito kung bakit niya pinagsisilbihan ang mga ito.
Tumayo si Zack at pinaghila siya ng silya sa tabi nito. Ito na rin ang nag-ayos ng mga plato nila. Nang makaupo na siya ay hindi niya nailagan ang mapan-usig na tingin sa kanya ni Leandro. Lalo pa't sinalinan ni Zack ng pagkain ang plato niya.
"Sorry, pinaghintay kita. Alam kong nagugutom ka na," sabi sa kanya ni Zack.
"Okay lang," aniya.
"Uhum!" si Leandro.
Nagkasabay sila ni Zack na tumitig sa ginoong kaharap nila.
"Ahm, dad, what are you waiting for? Let's eat!" pagkuwa'y sabi ni Zack sa daddy nito.
"Kumain na po kayo, Sir. Huwag kayong mag-alala, maayos po ang pagkaluto ko ng pagkain," naiilang na sabi niya.
"I know. Pero may naamoy akong mas masarap," pilyong sabi ni Leandro, pero walang bahid ng ngiti sa mukha.
"Ah, dad, actually gusto ko kayong makausap. Tutal narito na rin kayo. Gusto ko sanang maging aware naman kayo sa pribado kong buhay. Medyo matagal din tayong hindi nakakapag-usap na hindi tungkol sa organisasyon," ani Zack.
"Huwag ka ng magpaliguy-ligoy, Zack. Sabihin mo na sa akin kung ano ba talaga ang gusto mong sabihin. Nae-excite ako," sabad ni Leandro.
Napatda si Zack. Ganoon din ang pagkabog ng dibidb ni Janet. Mamaya'y tumawa si Zack. "Magkaka-apo ka na, Dad," bigla'y sabi nito.
