Unchained Love

Kabanata 11

Message

Nagising ako sa paulit-ulit na tunog galing sa alarm ng cellphone ko. Pilit kong inaabot ang bed side table pero hindi ko magawang makapa kaya pinilit kong bumangon kahit na sinasalungot ito ng aking katawan.

Sa biglang bangon kong iyon ay agad ko itong pinagsisihan dahil naramdaman ko ang pag-ikot ng aking paningin at pagaalab ng aking sikmura. Masyado kong napabayaan ang aking sarili, nakalimutan ko ang pagiging mahina ko pagdating doon.

Mariin kong ipinikit ang aking mata at hinayaan ang pagtunog ng alarm, nang naramdaman kong medyo ayos na ako ay dahan dahan akong nagmulat at iniangat ang sarili.

Nilingon ko ang bed side table at kinuha ang phone ko and turned off the alarm. I browse in my notifications and It surprised me because of 63 messages and 274 calls I received. I don't bother reading those.

It's exactly 5 in the morning, too early for a girl with a bitchy hang over to get up ang take a shower but it seems that's what I needed the most now, a cold shower to calm my nerves and throbbing head ache.

Slowly, I moved out from the bed and went straight to the shower room. I looked at myself in the mirror and saw how drastic my eyes were.

I finished my business as fast as I can because I don't see myself staying in this house two hours or longer. Memories will hunt me, it will trigger deep emotions I want to forget.

After I finished prepping myself I went straight to the bed and fix it the way it was. I decided to get my bag and hurriedly walk straight to the door while I'm busy tapping ny phone.

"I can't imagine how angry Alena will be if ever na tawagan ko siya ngayon. Iba kapag naka-postpaid eh."

I reached the kitchen in no time, I saw Manang Siling talking to the gardener, she's discussing things about the fast growth of unwanted grass in the maze.

Maybe they felt my presence, the two of them looked at my way. I smiled to them and walk near them.

"Magandang umaga po Manang Siling, Kuya Ed." Nginitian nila ako pabalik.

"Magandang umaga din iha, dito ka pala natulog." Bumaling siya kay Kuya Ed at tinanguan, sinasabi na maari na niya kaming iwan."

"Opo, wala po sa plano ko na makitulog sa bahay ng isang lalaki kaso po ay sobrang lakas ng ulan idagdag pa po na nalasing." Nahihiyang tugon ko kay Manang.

"Okay lang iyon iha, hindi ka na iba sa amin. Kung wala lang sa America ang lola ng alaga ko ay ikakatuwa niya ang biglaang pagbisita mo."

"Kailan pa po ba sila umalis? Balita ko po ay binalak ng pamilya nila noon na doon na manirahan. Ano ang nangyari?"

Umupo ako sa high stool malapit sa may ref, I watched every actions of Manang. I saw her opening the cupboard and get two feisty cups.

"Ipagtitimpla kita ng kape iha." At tumango naman ako, masuyong iniintay ang sagot ni Manang.

"Ayaw sumama ng magkapatid sa pagalis papuntang America. Ang totoo nyan ay si Augustus lamang kaso si Wednesday ay matigas ang ulo, gusto na kapag umalis ay kasama lagi ang kuya niya."

Ayaw ni Gust? Pero dati pa niyang plano na doon mag-aral ng Arki. Ayaw niya dito dahil mas maganda daw ang skilled at experienced galing ibang bansa. Pero bakit?

"Naiwan po dito sa mansyon si Augustus ng mahigit kumulang sa dalawang taon. Pangarap niya magaral sa Boston. Ano po ang dahilan ni Augustus?" Kunot noo kung tiningnan si Manang. Litong-lito sa maaring isagot ni Manang.

"Hindi ko alam iha, pero ang nasisigurado ko ay may ayaw siyang iwan dito sa bansa."

"Ah iyon pala ang dahilan."