Hayatım da neye elimi uzatsam, elimde kaliyordu. Benim bu hayatta kendim için yapabileceğim bir şey kalmamisti artık. Daha ne kadar zor olabilir dediğim de hersey daha da kötüye gidiyordu. Bundan sonra ne yapmalıyım. Ya da yapmamaliyim. Hayata kafa tutamazdim artık. Hayat ne veriyorsa o kadarla yetinmeyi ogrenmeliydim.
Taylan'in evli olduğunu öğrendiğim zamandan bu yana tam bir ay geçmişti. Tamı tamına bir ay. O günden sonra hastaneye gitmedim. Biraz tatil ve kafa dinlemeye ihtiyacım olduğu için, yalnız kalıp düşünmek istedim. Artık yapabileceğim bir şey kalmamıştı. Hayatıma hiç girmemiş gibi devam etmeliydim. Zor olacağını biliyorum ama, imkansız değil.
Ona hiçbir şey söylemedim. Gerçi Ali benim yerime söylenmesi gerekenleri söylemişti. Bir kaç defa aradiginda ise hattımi değiştirip, aramalarini engellemiştim. Artık geri dönme vaktim gelmişti.
Hastaneye döndüğümde, Serap ve Ali benim yerime tüm işleri halletmislerdi. Taylan halen işine devam ediyordu. Daha huzurlu bir hayat istiyordum artık. Yalan, dolan ilişkilerin olmadığı. Aldığım bu kararı Ali ile Serap bildirdigim de karşı cikmamislardi. Bende Anadolu'nun güzel ilçelerinden birine yerleşmeye karar verdim ama, yaşayacağım yeri görerek seçmek istediğimden araba ile yola koyuldum. Tam bir ay sonra karar verdim yaşayacağım yere. Konya.....
Evet tam bir yıldır konya dayım. Artık rahat bir hayat yaşıyorum umuyorum ki hep böyle devam eder.... inşallah. ..
Bu benim son şansım....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Şans Daha
ActionŞu anda duramazdı koşması gerekiyordu, eğer peşindeki adamlara yakalanmak istemiyorsa şu anda duramazdı. Koşmaktan nefes alacak hali bile kalmamıştı. Ama durursa yakalanması an meselesi idi. Kendisi de çok pis işlere bulaşmıştı ama, hiçbir zaman bu...
