Bir Şans Daha

Bölüm 3...alt geçit...

        SEVGİLİ OKUYUCU ARKADAŞLARIM, OKUYARAK BANA DESTEK VEREN DEĞERLİ KARDEŞLERİM, BÖLÜMLERE VOTE VE YORUM YAPARAK DA BANA DESTEK VERİRSENİZ ÇOK SEVİNİRİM. HER TÜRLÜ YORUMA AÇIĞIM. KİTAPTA BEĞENMEDİĞİNİZ VEYA BEĞENDİĞİNİZ YERLERİ ÖZELLİKLE BELİRTMENİZİ RİCA EDİYORUM VE DÜŞÜNCELERİNİZİ, ŞÖYLE OSA DAHA GÜZEL OLUR DEDİĞİNİZ KONULAR VARSA LÜTFEN BİLDİRİN.... DESTEK VEREN TÜM OKUYUCU ARKADAŞLARIM.. İYİKİ VARSINIZ...

      Taylan ne demesi gerektiğini bilmiyordu.' En iyisi gitmek diye' düşündü.

        Hayal tüm İnsanlardan nefret etsede, herkese boş boş baksada, yaşlı insanlara her zaman yardımı dokunmuştu. Sadece yaşlı insanlara karşı. Tabikide bakışları onlara karşı da boştu ama, yaşlı insanlara yardım ederdi. Belki de bunda gerçek mesleğinin etkisi vardı kim bilir. Zaten hiç kimse onu gerçek anlamda tanımamıştı bu güne kadar. Kimseyi hayatına dahil etmemişti. Sadece ismini bilirdi etrafındaki insanlar, fazlası yoktu. Tamamen bir sır küpü idi adeta. Çevresinde oturan insanlar ise, bir süre önce birinden yardım almaya başlamışlar ama, kim olduğunu hiç öğrenememişlerdi. Bunu bilen yaşlı adamda bir gün onu gözlemleyerek öğrenmişti zaten ama, yardım alanlar dışında kimseye söylememiş onları da söylememi konusunda uyarmıştı. Bu yüzden tüm yaşlı adamlar sahip çıkarlardı Hayal'e. Kimse gerçek sebebini bilmese de sorgulamamışlardı bu durumu. Ama bu Hayal'in gerçekte kim olduğunu öğrenmek istemelerine engel değildi. Merakları hep ağır basmıştı ama, kimse sormaya cesaret edememişti bu güne kadar. Sadece bir kişi dışında oda cevap alamamıştı ya neyse... Aldığı cevap sadece boş bakışlar olmuştu.

        Hayal sabah uyandığında kendini dinç hissediyordu. Zaten ne zaman kavga edip stres atsa, her zaman dinç kalkmıştı sabahları. Bu günde o günlerden birini yaşıyordu. Kahvaltı yapmadan çıkmıştı evden, her zamanki gibi. Tekrar aynı sokakları arşınlamak içinin dha fazla rahatlamasına neden oluyordu. Biraz daha ilerleyince yaşlı bir amcanın önüne çıkması ile durdurdu adımlarını. BAşını yavaşça yerden kaldırark adamın gözlerinin İçine baktı, herzamanki boş bakışları ile. Adamın ağzından çıkacak sözleri bekliyordu. Bir an önce konuşsada gitsem diye düşünüyordu. Hiç bir zaman çok konuşan bir kadın olmamıştı zaten. Biri ile konuşacaksa net bir kaç cümle yeterli idi onun için. Bir tek annesi ile telefonda konuşunca daha fazla konuşuyordu ve, konuşmak her zaman kendini yorgun hissetmesine neden oluyordu. Adamın gözlerinin içine bakarak ağzından çıkacak sözlere odaklanmıştı. Yaşlı adam '' Dikkat et kendine. Dün akşam seni biri takip ediyordu'' diyerek uyarma ihtiyacı hissetmişti kızı. Hayal boş bir gülümseme gönderdi yaşlı adama, gözleri boş gülüşü anlamsız bir gülümseme. İnsanların korkmasını sağlayacak cinstendi. Fakat Hayal'i tanıyan insanlar bunun sağol demek olduğunu biliyordu. Başını sallayarak uzaklaştı adamın yanından. Tek bir kelime etmemişti. Konuşmak için çaba bile harcamamıştı, zaten yaşlı adamda öyle bir durum beklemiyordu kendinden.

        Görev yerine geldiğinde, yapması gereken şeylerin listesini geçirdi aklından. Genç kızları taciz eden insanları öldüresiye dövüyordu. Kendisini savunabilenler şanslı idi, hastaneden çıkabiliyorlardı ama, savunamayanlar ise dönüşü mümkün olmayan bir yola giriyordu. Taciz edilen genç kadınlarda kendini, geçmişini görüyordu her zaman. Kendine ait bir barı vardı. Bu barıda tesadüfen elde etmişti zaten. Genç bir kızı taciz eden adamı güzelce benzetirken, adam barı ona vereceğini söyleyince iyice bir hırpalamış, sonrasında ise aklına gelen güzel bir fikirle adamdan barın devri için imza almıştı. Bu sayade bar sahibi olmuş. Asıl işini de bırakmıştı. Bu işlere bulaşması ise tamamen farklı bir tesadüfle olmuştu. Gece arkadaşları ile dışarıya çıktığı için, çocuğun biri laf etti diye güzelce bir dövmüş, yanında taşıdığı ustura ile çocuğun boynunda geçmesi imkansız bir iz bırakmıştı. Buda ona ders olsun kimseye laf atacak yüzü olmasın diye düşünmüştü. Zaten o günden sonra olduğu bölgede kimse ona yaklaşamamış, tam tersi herkes selam verir olmuştu. Tabiki o zamanlar konuşuyordu. En azından şimdikinden çok konuşuyordu. Bakışları halen daha boştu ama, onu da çalıştığı yerdeki kişiye aşık olduğunda geri kazanmıştı. Onunla bütün olduğunu düşünmüştü. Fakat herkes bu birlikteliğe karşı çıkınca, kimseyi dinlemeyip devam etmişlerdi. Taki gerçekleri anlatana kadar. O günden sonra bir daha görmemişti sevdiğini. Gitmiş bir daha da gelmemişti. O da işinden ayrılmış bu barı almıştı zaten. O günlere o anlara dönmeyide hiç düşünmemişti. Tek istediği hayatını en başından değiştirme şansı olsa idi bunu yapmak isteyeceği idi. Sevdiğini de kaybedince abisi olacak adamdan daha çok nefret etmişti zaten. Ona değil abi demek, onun bu hayatta yaşaması bile bir hata idi ona göre ama, işin ucunda ailesi vardı. Yapamazdı. Zaten hiç kimse olmamıştı bu zamana kadar yanında, annesine bile anlatamamıştı olanları, kendini her zaman yalız hissetmiş, bu hisleride bu zamana kadar hiç değişmemişti.

        Taylan ise o evden çıkar çıkmaz Hayal'i takip etmeye başlamıştı. Onun ne iş yaptığını, nasıl bu kadar güzel kavga ettiğini öğrenmek istiyordu. Bu isteği o kadar ağır basıyordu ki, başka bir şy düşünecek hali yoktu. Fakat Hayal'in bir alt geçide gelip beklemeye başlasına çok şaşırmıştı. Bir köşeye saklanarak, beklemeye başladı. Gözlerini bir saniye bile Hayal'in üzerinden ayırmıyordu. Hayal'in düşüncelere daldığı belli idi, bir an gözlerinden nefret gibi bir duygunun geçtiğine bile yemen edebilirdi ama, anında tekrar boş, duygusuz bakışları geri dönmüştü. Hayal gördüğünü bile düşündü Taylan. Taylan'ın hepsinden daha çok merak tek şey Bu bakışların nedeni idi.

        Hayal düşüncelere daldığı sırada adamın birinin kızı yaşındaki bir kadını taciz ettiğini görünce, bakışlarındaki boşluk daha çok artmıştı. 'Bu insanlar hiç mi vazgeçmeyecek' diye düşündü. Kadın kaçmaya çalıştıkça adam kadının kolunu tutup duvara yaslamaya çalışıyordu kadını. Kadın ne kadar dirensede, adamın gücüne karşı koyamıyordu. 'Ne olur bırak' diye yalvaran kadına ise pis pis sırıtarak cevap veriyordu. 'Pis ayyaş' diye tısladı dişlerinin arasından Hayal. Kadının yalvarışlarına daha çok sinirlenen Hayal, bir hışımla adamı tuttuğu gibi duvara fırlattı. Adam küfür ederek yerden kalkıp Hayal'e karşı hamle yaptığı sırada, Hayal geçmişi yaşıyormuş gibi hissetti kendini, öfkesine hakim olamayarak adamın burnuna yumruğunu indirdi. Adamın burnunun kırıldığı, kemik seslerinden belli olurdu. ''Seni lanet olası pis fahise, burnumu kırdın'' diye adam tısladığı sırada. Hayal adamın konuşmasına daha fazla sinirlenerek, adam bayılana kadar yumruklarını sırası ile adamın karnın ve göğüs kafesine indirmeye devam etti. Adam bayıldığında ise, adamı bırakıp kadına döndü. Kadın ona teşekkür edip duruyordu. Kadına boş gözlerle bakıp, yanağına tokatı geçirdiğinde '' kendini korumayı öğren'' diye sert bir sesle uyardı. Kadın Hayal'in boş bakışları ve sert sesi ile kadından olabildiğince korkmuş durumda idi. Arkasını dönerek oradan uzaklaşmaya başladı Hayal. Sıra bara gidip, kick box eğitimine kalığı yerden devam etmekti. Tabikide Hayal'in işleri bunlarla sınırlı değildi. Fakat vaktinin çoğunu barda geçirmeyi seviyordu.

        Aslında takip edildiğinin farkında idi Hayal ama, onu takip eden adamla nedense uğraşmak gelmiyordu içinden. Nedenini kendiside bilmese de onunla uğraşmayı istemiyordu. Bu konu hakkında daha fazla düşünmemeye karar verip barın kapısından içeriye girdi.

        Taylan kadının girdiği barı görünce, kadının kimliğinden artık emin olmuştu. Tabi birde alt geçitte o adama yaptıklarını gördükten sonra. Her zaman etrafta bunlar anlatılırdı ama, bilmeyen herkes abartı olduğunu düşünürdü. Kadınları taciz eden adamları her sabah farklı bir alt geçitte dövdüğünü herkes bilirdi. Bu barı da nasıl elde ettiğini tabikide biliyorlardı. Aslında herkes onun bu karakterine saygı duyardı ama, nedenini dile getirmeselerde onun kim ve nasıl olduğunu merak ederlerdi. Fakat kadın öyle bir insandı ki, bir tek kişi ile bile iletişim kurmaz, herşeyi kendi başına hallederdi. Bu durum herkes ile daha fazla ilgi uyandırırdı.