Epiloog: When you're gone

1.1K 92 93
                                    

Harry;

"Louis.. Louis.." Jammer ik zachtjes. Alle kleur trekt uit zijn gezicht. Hij word bleek. Zelfs een beetje blauw. Ik pak zijn hand die koud aan voelt. Zijn ogen zijn gesloten en ze gaan nooit meer open. "Louis.." Zeg ik weer. Ik weet dat hij weg is. Naar boven. Maar toch kan ik het niet geloven. Ik pak zijn schouders en schud hem zachtjes door elkaar. "Louis.. Wake up." Ik snik. "Laat dit een grap zijn." Maar dat is het niet. Ik kijk om me heen. Niemand is er om me op te vangen. Wel wat zusters maar niet echt familie. Louis is weg en ik weet gewoon dat ik er alleen voor sta. "Louis ik kan niet zonder je." Ik leg zijn hand tegen mijn hart. "We moeten nog zoveel dingen doen.." Ik snik. "Ik wil met je naar Amerika. Rond trekken. Ik wil alle speciale momenten met je delen." Ik slik en druk een kus op zijn ijskoude lippen. "Ik wil met je trouwen.. Trouw met me Louis. Zeg nog ja.. Open je ogen en zeg ja.." Ik slik. Hij doet niks. Natuurlijk niet. Hij is dood. Ik bijt op mijn lip en ga bij hem liggen. "Laat me niet alleen Louis.. Ik wil met je dansen, met je trouwen, met je vrijen, met je reizen, ik wil alles met je doen. Ik wil voor eeuwig bij je zijn. Ik wil kinderen nemen, samen met jou.." Ik snik zachtjes en leg mijn hand op zijn hart. Helaas geen gebonk. Geen hartslag. Het besef doet me pijn. Die rotziekte heeft mijn Louis van me weg genomen.

Op dat moment had ik nooit gedacht dat ik mijn leven zou opbouwen. Dat ik verder zou leven zonder hem. Ik geloof nog steeds niet dat ik het gedaan heb. Dat ik verder ben gegaan. Maar toch heb ik hem niet helemaal los kunnen laten. Elke stap die ik zet doet me denken aan Louis. Het had een stap kunnen zijn met de liefde van mijn leven maar dat is het helaas niet.

"Louis.. Ik wil niet zonder je verder gaan. Ik kan het niet." Fluister ik en streel langs zijn bleke wang. "I don't wanna wake up lonely.. I can't stand another night alone in my bed.." Zing ik zachtjes met tranen in mijn ogen. "Think about home when you're far away.. Think about us en remember I'm alone. At the break of dawn. Think about us when we say forever. Think about me when I wake up and you're gone.. At the break of dawn." Zing ik zachtjes en onbewust. "I love you.."

Ik schop met mijn voeten door het zand. Het waait hard hier op het strand. De frisse zeelucht.. Twee meeuwen die in de verte vechten om een vis. Een aangespoelde kwal. Ik weet niet waarom maar ik denk aan Louis. Alles had met hem kunnen zijn. Ik teken met mijn voet in het zand. 'L + H' met een hartje eromheen. Ik voel opeens twee sterke armen om me heen. "Liefje! Is dat voor mij." Er klinkt gelach. "Ja. Ja het is voor ons, Lucas." Maar dat is het niet.

"Louis lach voor me. Doe dan. Blijf daar nou niet zo liggen.." Een brok in mijn keel. Ik ben al een paar uur hier. Ik kan maar geen afscheid nemen. Een zuster loopt naar me toe. "Harry..  Hij is weg." Ik slik. "Hij is niet weg. Hij is hier." Ik tik op mijn hart en snik. "Ik wil hem gewoon nog een keertje zien lachen." Ik krijg iets in mijn hand gedrukt. Ik slik en kijk naar wat het is. Een foto van Louis en ik. "D-dank j-je.." Fluister ik. Hij lacht. Maar het is niet hetzelfde..

Lucas knuffelt me. "Ik hou van je Harry." Ik slik en knuffel mee. "Ik ook van jou Lou-Lucas." Hij weet niet van Louis. Ik heb het hem nooit verteld. Ik wil niet dat hij weet dat ik nog verliefd ben op een ander. Hij weet wel dat ik leukemie heb gehad. Maar ik heb geen woord gesproken over Louis. 'Had je dan geen vrienden daar?' Ja natuurlijk wel. Maar niet Louis. Hem noemde ik niet. Louis is het verboden woord. Ik moet hem vergeten maar ik het kan het niet. "Zullen we zo een ijsje halen?" Ik knik zachtjes. "Ja." Ik slik. "En picknicken?" Louis en ik hebben hier gepicknickt. Ik knik zachtjes. "Oke.." Ik kijk naar de zee.

"Harry ik hou van je." Ik glimlach en draai rondjes met Louis. "Ik ook van jou!" Ik grinnik en we gaan zitten op bed. "We blijven altijd samen hè?" Hij knikt en ik druk mijn lippen op de zijne. "Ik kan niet zonder je Louis." Ik kijk hem aan. "Ik ook niet zonder jou." Ik streel door zijn dunne haren en kijk hem aan. "I love you so much.."

Love Over Healing - L.S [WINNER DUTCH SUMMER WATTYS BROMANCE AWARD]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu