In love with the wrong girl

Chapter 39

Άρης POV

Αναγκαστικά ήρθα και σήμερα σχολείο. Χτες βράδυ σκεφτόμουν την Βικτώρια. Σήμερα δεν της έχω μιλήσει καθόλου. Εκεί που περπατούσα έπεσα πάνω σε κάποιον. Γυρνάω και βλέπω την Μαίρη. Δεν ήθελα να της μιλήσω. Πήγα να φύγω, όμως με σταμάτησε.

Μαίρη: Θέλω να μιλήσουμε Άρη. Πρέπει να σου ζητήσω συγγνώμη!

Άρης: Το ξέρω απλά δεν έχω πολύ όρεξη. Ξέρεις...

Μαίρη: Έχεις λίγο χρόνο μετά το σχολείο; Για να μιλήσουμε. Μόνο!

Άρης: Ε, ναι. Τα λέμε μετά άμα είναι.

Την χαιρετάω και μπαίνω στην τάξη. Δεν είναι κανείς μέσα κι αυτό είναι καλό. Θα μπορέσω να κάτσω και λίγο μόνος μου για να σκεφτώ.

Μαίρη POV

Νιώθω απαίσια με ότι έχει συμβεί. Είναι δικό μου λάθος αυτό που έγινε. Πρέπει να βρω κάποιον τρόπο να το διορθώσω. με μία συγγνώμη δεν λύνονται τα προβλήματα. Εκεί που περπατούσα αισθάνθηκα κάποιον δίπλα μου.

Μαίρη: Στέφανε; 

Στεφ: Γεια σου Μαίρη.

Μαίρη: Θες κάτι;

Στεφ: Πρέπει κάθε φορά που μιλάμε να θέλω κάτι;

Μαίρη: Εμμ...ναι!; Πάντα θες κάτι όταν μιλάς με τους άλλους. Άντε λέγε τι είναι;

Στεφ: Άστο Μαίρη απ'ότι φαίνεται δεν μπορείς να καταλάβεις... Πάνε με τον Άρη! Μιας και αυτός δεν ζητάει ποτέ ανταλλάγματα όταν σου μιλάει!

Φεύγοντας κοπάνησε ένα από τα ντουλαπάκια στους διαδρόμους. Μα καλά τι έπαθε τώρα;

Βικτώρια POV

Αναγκαστικά πήγα σχολείο. Αυτό το μέρος δεν έπρεπε να ανακαλυφθεί ποτέ! Επειδή δεν είχα τι να κάνω, πήγα στην τάξη. Με την λογική κανείς δεν είναι εκεί. Πάω μέσα αλλά βλέπω  τον Άρη. Γαμώτο! Τι να κάνω τώρα; Να πάω μέσα ή όχι; Θα πάω! Μπαίνω μέσα και κάθομαι στην θέση μου σαν να μην είναι κανείς εκεί. Το ίδιο έκανε και ο  Άρης μέχρι που ξεκίνησε το μάθημα.

Άρης POV

Μόλις σχολάσαμε πήγα στο καφέ που είχαμε κανονίσει να συναντηθούμε με την Μαίρη. Στη διαδρομή σκεφτόμουν την Βικτώρια που μπήκε στην τάξη και έκανε σαν να μην με έβλεπε. Κι εγώ το ίδιο έκανα παρόλο που θα ήθελα να της μιλήσω πολύ. Φτάνω στην καφετέρια μπαίνω μέσα και πάω στο τραπέζι που ήταν η Μαίρη.