In love with the wrong girl

Chapter 47

Άρης POV

Είμαστε στην αποθήκη και κανονίζουμε για την κηδεία της Βικτώρια. 

Άρης: Πρέπει να ειδοποιήσω τον Τζο.

Μόσι: Φυσικά πήγαινε.

Βγήκα έξω πήρα την μηχανή και πήγα στο μαγαζί του Τζο. Τον βρήκα άνετο δεν ήξερε τίποτα γι αυτό.

Τζο: Άρη! Πως κι από δω; Η Βικτώρια;

Άρης: Γι αυτό ακριβώς ήρθα. Η Βικτώρια δεν...δεν ζει πια.

Ο Τζο έχασε το χρώμα το. Έσφυξε τις γροθιές του και γύρισε από την άλλη. Σκούπησε το πρόσωπο του με τα χέρια του και γύρισε σε μενα.

Τζο: Πως έγινε;

Άρης: Μπήκε μπροστα μου κι έφαγε την σφαίρα...με 'έσωσε...

Τζο: Όπως ακριβώς και ο αδερφός της...Η Μελίνα...το ξερει;

Αρης: Τώρα θα πήγαινα.

Τζο: Θα έρθω κι εγώ.

Ανεβήκαμε στην μηχανή και πήγαμε στο διαμέρισμα της Βικτώρια. Ανεβήκαμε και μας άνοιξε η Μελίνα.

Μελ: Γεια σας! Η Βικτώρια;

Τζο: Γι αυτό ήρθαμε...η Βικτώρια είχε...είχε ένα ατύχημα...και δν...δεν τα κατάφερε...

Η Μελίνα άρχισε να κλαίει και ο Γιάννης την πήρε αγκαλιά. Πήγαν στο μπάνιο. Εγώ έμεινα στο σαλόνι. Ο χώρος μου ΄θυμισε τόσα πολλά. Γύρισα στην πόρτα του δωματίου της και οι αναμνησεις ξεχύλισαν.

Flashback

Είμαι στην κουζίνα και της μαγειρεύω! Όλο πίτσα τρώμε δεν είναι κατάσταση αυτή. Την ακούω να βγαίνει από το δωμάτιο.

Βικ: Τι κάνεις εκεί;

Άρης: Μαγειρεύω. Βλέπεις δεν ανατινάζουμε όλοι την κουζινα όταν μπαίνουμε μέσα.

Βικ: Χα χα χα! Πολύ αστείο!

Άρης: Δεν σ άρεσε;

Βικ: Όχι!

Έρχεται δίπλα μου και κοιτάει την κατσαρόλα με αηδία. Ε, ναι δεν είμαι καλός μάγειρας!

Βικ: Να παραγγείλουμε πίτσα;

Άρης: Πάλι;

Βικ: Θέλεις να πάθεις δηλητιρίαση;

Κοιτάω την κατσαρόλα και μετά αυτή. Ναι έχει δίκιο.

Άρης: Που είναι το τηλέφωνο;

βικ: Στο δωμάτιο! εσύ θα παραγγίλεις!

Άρης: Γιατί εγώ;

Βικ: Γιατί μ αγαπάς!

Με πιάνει από τον λαιμό και με φιλάει. Δεν την χορταίνω με τίποτα.

Βικ: Άντε πάμε πείνασα!

End of Flashback

Αυτή η ανάμνηση είναι μία από τις αγαπημένες μου! Φυσικά και δεν μαγειρέψαμε ξανά. Τότε βγήκαν ο Τζο με τη Μελίνα.

Μελ: Η κηδεία; Πότε είναι;

Άρης: Αύριο. Κανονίσαμε τα πάντα.

Μελ: Ωραία. Αν χρειαστείτε κάτι άλλο...

Άρης: Όλα είναι εντάξει. Εμ τα λέμε αύριο.

Τζ: Εγώ θα μείνω εδώ. Τα λέμε αύριο.

Βγήκα και πήγα σπίτι μου. Ξάπλωσα στο κρεβάτι όμως δεν είναι το ίδιο. Το κρεβάτι είναι άδειο. Ξέρω πως το πρωί δεν θα ξυπνήσω στην κοιλιά της Βικτώρια πως δεν θα γκρινιάζει για το ξυπνητήρι και δεν θα μαλώσουμε για την μηχανή και το αμάξι. Ξέρω πως τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Ξέρω...πως αν είχα καταλάβει νωρίτερα πως είμαι με το λάθος κορίτσι, όλα θα ήταν διαφορετικά.....

............................................

ομγ παιδιά ακολουθεί ο επίλογος!!