Chapter 45

609 58 7
                                    

Άρης POV

Επιτέλους! Ήμασταν έτοιμοι να φύγουμε. Μόλις πάμε στην αποθήκη θα πω στον Μόσι πως θα πάρω την Βικτώρια και θα φύγουμε. Τότε άκουσα την Βικτώρια να με φωνάζει.

Βικ: ΆΡΗΗΗΗΗ!!!

Σε κλάσματα δευτερολέπτου μπαίνει μπροστά μου ακούγονται πυροβολισμοί και πέφτουμε κάτω. Υπάρχουν παντού αίματα! Ο Μόσι έρχετι μπροστά μας και πυροβολεί! Όλοι μαζεύονται γύρω μας. Υπάρχουν παντού αίματα! Δεν είναι δικά μου όμως γιατί δεν νιώθω να πονάω...Όχι! Όχι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό!

Άρης: Βικτώρια!;

Βικτώτρια POV

Όλα τελείωσαν! Είμαστε έτοιμοι να φύγουμε. Γυρνάω το βλέμμα μου και βλέπω τον Τζόσεφ έτοιμο να πυροβολήσει τον Άρη.

Βικ: ΆΡΗΗΗ!!

Χωρίς να το πολυσκεφτώ μπαίνω μπροστά και πυροβολώ την ίδια στιγμή με τον Τζόσεφ. Πέφτουμε κάτω. Υπάρχει παντού αίμα! Ξέρω πως είναι δικό μου δεν είμαι χαζή! Νιώθω την κάψα και όλο τον πόνο να απλώνεται στο σώμα μου. Ο Άρης ήταν σαν χαμένος.

Άρης: Βικτώρια!;

Βικ: Είναι εντάξει...ό-ολα θα πάνε καλά...

Άρης: Βικτώρια είσαι πληγωμένη....το αίμα...είναι δικό σου...όχι δεν γίνεται...σε παρακαλώ....

Με έχει στην αγκαλιά του όμως πονάω! Δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι αυτό. Ο Άρης έχει αρχίσει να κλαίει το ίδιο κι εγώ!

Βικ: Μην κλαις...'όλα θα πάνε καλά....είναι τέλεια..είμαστε μαζί έτσι δεν είναι....

Άρης: Σε παρακαλώ μωρό μου...μην τα παρατήσεις...όχι τώρα...είχαμε σχέδια...

Βικ: Και θα τα ακολουθήσεις εσύ...υποσχέσου μμ....υποσχέσου μου πως θα τα πραγματοποιήσεις....και για μένα...υποσχέσου....

Άρης: Υπόσχομαι...σου το υπόσχομαι...

Κάτι με έπνιξε στον λαιμό και άρχισα να βήχω. Ένιωσα αίμα στα χείλη μου. Υποθέτω αυτό είναι το τέλος! Είμαι έτοιμη κι ας μην είναι ο Άρης μαζί μου!

Άρης POV

Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό τώρα! Όχιρε μωρό μου! Σε παρακαλώ! Άρχισε να βήχει! Αίμαι εμφανίστηκε στο στόμα της. Όχι σε παρακαλώ.

Άρης: Βικτώρια...σε παρακαλώ...μη....

Βικ: Είναι εντάξει...υποσχέθηκες θα τα πραγματοποιήσεις....τα σχέδια ...και για μένα....

Άρης: Ναι μωρό μου...υπόσχομαι... για σένα...

Βικ: Σ'αγαπώ...Άρη...

Έκλεισε τα μάτια της και σταμάτησε να αναπνέει. Το χέρι της έπεσε στο έδαφος! Ήτν λες και ο ήχος του ακουγόταν παντού!

Δεν μπορώ να το πιστέψω πως δεν θα ακούσω ξανάτην φωνή της! Πως δεν θα την αγκαλιάσω ξανά! Πως δεν θα είμαι μαζί της ξανά!

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Δεν μπορώ να το πιστέψω πως δεν θα ακούσω ξανάτην φωνή της! Πως δεν θα την αγκαλιάσω ξανά! Πως δεν θα είμαι μαζί της ξανά!

..................................................

ομγ παει η βικτωρια :-( για να δουμε την συνεχεια the end is near

In love with the wrong girlDonde viven las historias. Descúbrelo ahora