แบดบอยตัวร้ายกับยัยตัวแสบ [The End]

ตอนที่ 5 อยากมากรึไง(?) เริ่มNC

ตอนนี้กับอีก1 ตอนอาจมีเนื้อหาติดเรท ถ้าใครรับไม่ได้โปรด กดออกอย่างเงียบๆนะคะ🙏🙏
_________________________________________

5 วันผ่านไป

หลังจากที่ฮอลแลนด์กลับจากคอนโดของฉันวันนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันเลย  ไม่ได้ติดต่อ 
ฉันก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ แต่มีบางอย่างเหมือนมันจะไม่ปกติ  ก็คืออาการเหม่อลอยของฉันนี่แหละ

"นาว มะนาว  ยัยมะนาว!!!!"

"ห้ะๆ อะ..อะไรหรอ?"  ฉันสะดุ้งกับเสียงแหลมปี๊ดของมินตรา 

(ตกใจนะเว้ยเฮ้ย  ตะโกนมาได้ หูฉันยังใช้งานได้อยู่ไหมเนี่ย เทสๆๆๆๆ โหลๆ1 2 3 โอเคๆใช้ได้ๆ)

"เป็นอะไรของแก  เหม่ออยู่ได้ หลายวันแล้วนะเว้ย"  มินตราพูดพลางลูบหัวฉันเบาๆ  (ไม่ใช่หมานะ : มะนาว)

"แก  ฉันไม่ได้เจอเขามา 5 วันแล้วนะ"

"อีกแล้วหรอ  แกรู้ป่ะ 5 วันที่ผ่านมาแกบ่นถึงเขากี่พันล้านครั้งละ  จนฉันจำขึ้นสมองละเนี่ย" มินตราพูดลางทำหน้าเอือมๆ

"แกไม่รู้หรอก  แกไม่เคยคิดถึงใครมากๆหนิ"ฉันว่าหน้าหงอยๆ  เฮ้อออ ฉันคิดถึงเขามากไปแล้ว

"ฉันก็เคยแหละ แต่ไม่เพ้อเหมือนแก-_-"

เฮ้อออออ ฉันถอนหายใจกี่ครั้งแล้วเนี่ย

"โอ๋ๆ ไม่ต้องเครียดไปเดี๋ยววันนี้พาไปผ่อนคลาย พรุ่งนี้ก็ไม่มีเรียน เหมาะเลย"

"ไปไหนของแก"ยัยมินยิ้มกรุ่มกริ่มพร้อมกับขยิบตาให้ฉันแต่ไม่ยอมบอกว่าเธอจะพาฉันไปไหน

"เดี๋ยวก็รู้เองแหละน๊าาา ป่ะๆเข้าเรียน"ยัยมินพูดพร้อมกับลากฉันไปเรียน

เฮ้อออ ในที่สุดก็จะหมดไปอีกวันแล้วสินะที่ฉันไม่ได้เจอเขา

วันนี้ยัยมินลากฉันกลับมาที่คอนโดของมันด้วย โดยให้เหตุผลว่าจะพาฉันไป relax  แถมไม่ยอมบอกอีกว่าจะพาไปไหน  ยัยนี่ชักจะน่าสงสัยมากไปละ  ฉันก็ปฏิเสธไม่ได้ด้วยสิเพราะฉันก็อยากทำอะไรให้หายเครียดบ้างเหมือนกัน