ตอนที่ 29 ทำไมต้องเป็นแบบนี้

1.9K 44 20
                                    

บ้านเทวารักษ์

กริ้งง กริ้ง
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น จนทำให้ป้าจันทร์ต้องรีบวิ่งไปรับ

"สวัสดีค่ะ บ้านเทวารักษ์ค่ะ ขอสายใครคะ"

'ผมเคนะครับ'

"อ๋อ คุณเคหรอคะ มีอะไรคะ"

'ป้าครับทำใจดีๆไว้นะ' เคบอกป้าจันให้ทำใจดีๆไว้ เพราะรู้ว่าท่านคงทำใจไม่ได้แน่ ท่านผูกพันธ์เลี้ยงมันมาตั้งแต่เด็ก ขนาดเขาที่เป็นเพื่อนกับฮอลแลนด์ได้ไม่นาน ผมยังทำใจยากเลย

"คุณเคอย่าพูดให้ป้าใจหายสิคะ"

'ผมต้องพูดครับ ป้าครับตอนนี้ไอ้แลนด์เสียแล้วนะครับ'

"อะไรนะคะ!!! คุณเคอย่าล้อป้าเล่นสิ"
ป้าจันพยายามไม่ปักใจเชื่อ แต่ตอนนี้ใจเธอลงไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว

'ผมไม่เอาเรื่องแบบนี้มาล้อเล่นหรอกครับ มันเกิดอุบัติเหตุเมื่อเช้าครับ ตอนนี้มันไปดีแล้วครับป้า ฝากป้าเรียนคุณหญิงด้วยนะครับ'

กึก!

เพล้ง!!!

ป้าจันไม่ทันระวัง ด้วยความเสียใจมือจึงไปปัดแจกันที่วางอยู่ข้างๆ ตก

"ป้าๆ เป็นอะไรรึป่าว" แป๋วได้ยินเสียงแก้วแตกก็รีบวิ่งมาดู

"ฮื่อๆ นังแป๋ว คุณหนู...คุณหนู...ฮึกคุณหนูเสียแล้ว"

"ป้า แอ็คติ้งเก่งนะเนี่ย ฮ่าๆคุณชายจะตายได้ยังไง เมื่อเช้าคุณชายยังออกไปรับคุณมะนาวไปดูชุดแต่งงานอยู่เลย เห็นยิ้มแย้มแจ่มใสออก"
แป๋วพยายามที่จะไม่เชื่อ ได้แต่หัวเราะแค่นๆแห้งๆแต่เธอเองก็เริ่มใจหายมันไม่ควรเป็นแบบนี้ ป้าคงหลอกเรามั้ง วันนี้ 1 เมษารึป่าววะ??

"ฮื่อๆ คุณหนูของป้าไปทำอะไรให้ใคร ทำไมต้องจบแบบนี้"

"ป้า!! นี่ป้าพูดจริงๆหรอ"
แป๋วทรุดนั่งลงข้างๆป้าจัน ก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมา คุณชายของเธอเป็นคนดี ทำไมนะเรื่องแบบนี้ต้องเกิดกับคนบ้านนี้ด้วย ตั้งแต่คุณผู้หญิงของเธอ คุณท่าน แล้วยังจะมาพรากชีวิตคุณชายไปอีกหรอ

แบดบอยตัวร้ายกับยัยตัวแสบ [The  End]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora