ตอนที่ 10 ไม่รู้จัก

3.6K 39 9
                                    

วันนี้ไม่มีเรียนค่ะ เพียงแค่เข้าไปส่งงานแล้วก็ออกมาได้   ฉันกับยัยมินเลยพากันไปสิงสถิตที่ร้านเค้ก ร้านเดิม  (อีกละ-_-)

"มิน  เมื่อวานแกรีบไปไหนบอกฉันมาเลย"  ฉันรีบเค้นเอาความจริงจากปากมินตรา หลังจากที่เมื่อวานไม่มีโอกาสจะถาม

"ก็ไม่มีอะไรหนิ"  นางตอบเสียงเรียบอีกค่ะ  คิดว่าฉันไม่รู้รึไงยะ  ฉันเป็นเพื่อนแกมากี่ปี  ทำไมแค่นี้ฉันจะไม่รู้ฟระ!! ว่าแกกำลังปิดบังฉันอยู่

"แกไม่ไว้ใจฉันแล้วหรออออ" ฉันแกล้งทำเสียงอ่อนเหมือนกำลังรู้สึกน้อยใจ

"เฮ้ย!!!  คือมันไม่ใช่แบบนั้น"

"แล้วแบบไหนอ่ะ 😞"  ยังตีหน้าเศร้าไม่เลิก

"ก็วันนั้นที่ผับ ฉันเห็นว่าแกไปเข้าห้องน้ำนานฉันเลยออกไปตาม..." แล้วมันจะหยุดทำไม  กำลังต่อมเผือกกระตุกได้ที่เลย-_-

"เล่าต่อดิ"

"พักเรื่องของฉันไว้ก่อน  แกหันกลับหลังไปดิ  คนที่กำลังเดินมากับผู้หญิงชุดสีน้ำเงินอ่ะ  ใช่ฮอลแลนด์ของแกป่ะ"   ฉันรีบหันกลับไปดูตามที่มินตราบอก  แต่แล้วเหมือนโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะ  ภาพที่ฉันเห็นคือหญิงชายคู่หนึ่ง เดินควงแขนกันมาท่าทางมีความสุข ยิ้มหัวเราะกันเหมือนเป็นแฟนกันเลย  มันก็จะไม่เป็นอะไรหรอก ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่ฮอลแลนด์

"แก ไหวป่ะวะ"  มินตราลุกจากเก้าอี้เดิน แล้วเดินอ้อมมาโอบฉันเบาๆเหมือนจะปลอบ

"ไหว" ฉันหันมาบอกมินตราก่อนจะจับมือที่วางอยู่บนบ่าฉันเบาๆ

"แกอย่ามาโกหกเลย  ถ้าแกไหวแล้วร้องไห้ทำไม" นี่ฉันร้องไห้หรอ  ฉันรีบนำมือมาปาดน้ำตาออก  ก่อนจะยิ้มให้มินตราเหมือนกับจะบอกว่า ฉันไหว  แต่น้ำตาเจ้ากรรมเนี่ยสิ  ไหลอยู่ได้ สึด!!

"พี่คะ เช็คบิลค่ะ"  มินตราตะโกนบอกพนักงานก่อนจะวางเงินจำนวน 500 บาทไว้ที่โต๊ะ 

"แกมากับฉัน"  มินตราฉุดมือฉันดึงขึ้น ก่อนจะลากฉันออกจากร้าน  ฉันรีบเช็ดคาบน้ำตาที่หางตาออกอย่างลวกๆ

แบดบอยตัวร้ายกับยัยตัวแสบ [The  End]Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ