ฉันลืมตาขึ้นมากับเช้าวันใหม่
มินตรายังไม่ตื่นเลย นางยังนอนมุดหัวใต้ผ้าห่มหลบแสงอาทิตย์ที่ส่องลอดม่านทางหน้าต่าง
"มิน ตื่นได้แล้ว" ฉันสะกิดนางเบาๆ
"หื้อออ ขออีก 5 นาที" ฉันมองนางอย่างเอือมๆก่อนจะก้าวขาลงจากเตียง ยืดเส้นยืดสาย
ก่อนจะเหลือบดูนาฬิกาที่หัวเตียง
07.34 a.m.
ไม่สายนี่หว่า ฉันเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อแปรงฟันล้างหน้า
ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ มินตรามันก็ยังนอนอยู่ที่เดิม ยัยนี่ขี้เซาไม่เปลี่ยนเลย
ทำอาหารดีกว่า
คิดได้แบบนั้นฉันก้อเดินออกจากห้องไปยังห้องครัว
"อะไรเนี่ย ในตู้เย็นมีแต่ไข่กับหมู ไม่พ้นไข่เจียวหมูสับอีกตามเคย" ฉันบ่นเมื่อเปิดตู้เย็นแล้วไม่พบอะไรเลยนอกจากไข่ 4 ฟอง กับเนื้อหมูบด
"บ่นไรแต่เช้า" ถึงกับต้องขมวดคิ้ว แล้วหันกลับไปมอง
"อ้าว!! พี่ส้มกลับมาตอนไหน จะค้างบ้านพี่เต้กลับคืนนี้ไม่ใช่หรอ"
"พอดีมีปัญหากับเต้นิดหน่อยอ่ะ" พี่ส้มยิ้มให้ฉันเหมือนกับมันแค่ปัญหาเล็กๆ แต่ตาหม่นหมองปวมเบ่งขนาดนั้นไม่เล็กแล้วแหละ ก่อนที่นางจะเดินออกไปจากครัว ฉันวางมือจากการทำอาหารแล้วเดินไปหาที่ส้มที่นั่งอยู่บนโซฟา เปิดทีวีดูเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"พี่ส้มมีปัญหาไรกับพี่เต้" ไม่ใช่อยากเสือกนะ คนมันเป็นห่วงเฉยๆ
"ไม่มีไรหรอก" พี่ส้มทำเป็นจ้องไปที่ทีวีทั้งๆที่จิตใจไม่ได้จดจ่ออยู่กับมันสักนิด
"บอกนาวได้นะ เผื่อนาวช่วยได้ไง" ฉันขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆ ก่อนจะจับมือพี่ส้มมากุมไว้ :)
"ไม่เป็นไรจริงๆนาว ขอบคุณนะ ที่ห่วงพี่ :)"จะทำเป็นเข้มแข็งไปถึงไหน นี่แหละพี่สาวฉัน ตั้งแต่พ่อแม่เสียไป ฉันก็ไม่ค่อยได้เห็นน้ำตาพี่ส้มเท่าไหร่หรอก นางสายสตรองน่ะ ผู้หญิงแกร่ง -_-;
![](https://img.wattpad.com/cover/90291869-288-k424348.jpg)
ESTÁS LEYENDO
แบดบอยตัวร้ายกับยัยตัวแสบ [The End]
Romanceผู้ชายแบดบอยอย่างเขา ต้องมาเจอเธอ ยัยตัวแสบที่พร้อมจะขโมยหัวใจเขาทุกเมื่อ "เธอนี่มันยังไงวะ ยัยเด็กบ้า เลิกยุ่งกับฉันสักที น่ารำคาญ!!!!!" "ต่อให้นายร้ายแค่ไหน ถ้าฉันได้ให้ใจนายไป แล้ว ฉันก็ต้องได้ใจนายเหมือนกัน"