แบดบอยตัวร้ายกับยัยตัวแสบ [The End]

ตอนที่ 24 มะนาว

มะนาว...

แลนด์มารับฉัน ที่บริษัทก่อนจะพาฉันไปร้านอาหารไทย ซึ่งเป็นร้านที่ฉันรู้จักดี เพราะเป็นร้านของพี่พอช ฉันเคยมาที่นี่ตอนที่พ่อกับแม่ยังอยู่ และยังมาตอนที่พี่ส้มโอจะไปต่างประเทศ(ตอนที่บอกเล่ามันอยู่ในตอนของส้มโอซึ่งโดนลบไปแล้วนะคะ สำหรับผู้ที่พึ่งอ่านนะคะ😉)
------------------------------------------------------------

"ยุ่งน่ามึง กูจะบอกกูบอกเองได้ไม่ต้องให้มึงมาสั่ง แล้วอีกอย่างเรื่องเฟย์ กูจะคุยกับยัยนั่นเอง"เสียงแลนด์รึป่าวรึฉันหนูฝาดไปเอง

ฉันกำลังเดินมาบอกพี่เคว่าเที่ยงนี้ขอไปทานข้าวกับแลนด์ แต่พอมาถึงหน้าห้องกลับได้ยินเสียงที่คุ้นหูดังออกมาจากด้านใน ฉันจึงถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปโดยไม่ได้เคาะประตูก่อน เพราะพี่เคเคยบอกเอาไว้

"คุยเรื่องอะไรหรอคะ"
ฉันถามผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่บนโซฟาที่กำลังมองมาทางฉัน คนหนึ่งมองด้วยสายตาปกติ อีกคนมองด้วยสายตาตำหนิ จนฉันต้องหลบสายตาของเขา

"ทำไมเธอไม่เคาะประตูก่อน มีมารยาทหน่อย" แลนด์เอ็ดฉันเบาๆ ก็ใครมันจะไปรู้ล่ะว่ามีคนเจ้าระเบียบอยู่ด้วย ก็นึกว่าหูฝาด

"กูบอกน้องเองแหละ ว่าถ้าเข้ามาไม่เคาะก็ได้"
พี่เคออกรับแทนฉันพร้อมกับเอนรัวพิงพนักโซฟาแบบสบายอารมณ์

"มึงสอนเด็กอย่างนี้หรอ"แลนด์ว่าพี่เคด้วยสายตาแบบมองบนอ่ะ อิอิ

"มึงนี่คิดมาก เข้ามาสิมะนาว"

"เมื่อกี้บอกว่าจะคุยอะไรกับนาวหรอคะ"
พอนั่งได้ฉันก็ถามออกไปอย่างที่อยากรู้

"เดี๋ยวฉันเล่าให้ฟัง ไปกันได้แล้ว"
ก่อนที่ฉันจะได้ตั้งตัว แลนด์ก็ฉุดมือฉันให้ลุกขึ้นจากโซฟาแล้วตามเขาไป

"อะไรของมึงอยู่ดีๆ ก็จะมาเอาเด็กฝึกงานกูหนีหรอ" พี่เคเริ่มโวยแบบไม่จริงจัง เรียกง่ายๆถ้ามองจากหน้าตาก็กวนประสาทอ่ะ