แบดบอยตัวร้ายกับยัยตัวแสบ [The End]

ตอนที่ 32 คดีพลิก

...ของสัปดาห์วันงานศพ

10.23 p.m.

แสงจากหลอดไฟส่องสว่างไปทั่วห้องไม้สีน้ำตาลประยุกต์   บ้านเรือนไทยสไตล์ยุโรปที่ตั้งอยู่กลางไร่องุ่น ทำให้ทัศนียภาพภายนอกดูมืดมิด เพราะขาดแสงสว่างจากไฟฟ้า มีเพียงแสงสว่างจากบ้านหลังใหญ่ที่ตั้งอยู่ภายในไร่ที่มีเนื้อที่กว่า 400 ไร่

ก๊อกๆๆ

"เข้ามา"

"มึงไปงานมาหรอ"

"อืม"

"ไม่กลัวโดนจับได้??"

"ไม่มีใครจำกูได้หรอก"

"มึงก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเล้ยยยยย แค่มีแผลตามตัวนิดหน่อยเอง ออกจากโรงบาลไม่กี่วันทำซ่า เดี๋ยวได้ตายจริงๆนะสัส!!" มันประชดผมเบาๆ จริงอยู่ที่ผมไม่ได้เจ็บหนักขนาดต้องนอนโรงพยาบาลหลายวัน แต่ก็ต้องเข้าเฝือกเพราะกระดูกแขนร้าว

"นี่มึงด่ากูรึอะไร??"

"กูไม่ได้ด่มนะเนี่ย เป็ยห่วงมึงไง นี่ไม่ใช่เพื่อนกูไม่ยอมช่วยนะเนี่ย เออสำนึกบุญคุณหน่อย"

"-_-"

ตอนนี้ผมอยู่ที่ไร่องุ่นของไอ้เค(รวยชิบหายอ่ะ)ห่างออกจากตัวเมืองมามากทีเดียว เป็นแหล่งกบดานของคนที่ได้ชื่อว่าตายไปแล้วอย่างผม ที่ตอนนี้ทำตัวหลบๆซ่อนๆ ยิ่งกว่าคนหนีคดี-_- ชีวิตกู

"แล้วมึงจะบอกทุกคนเมื่อไหร่ว่ามึงยังไม่ตาย"

"อีกไม่นานหรอก"

"เหรอ???" ไอ้เคมันทำหน้าแลดูไม่เชื่อถือ แถมยังลากเสียงประชดอีก

"เออ พอดีเลยงั้นกูวานมึงไปที่เทวารักษ์หน่อยกูอยากรู้ว่ามีอะไรเคลื่อนไหวบ้าง ตอนนี้คุณหญิงจัดการอะไรกับสมบัติแล้วบ้าง"

"ได้ทีใช้กูเลยว่างั้น?"

"มึงลืมไปหรอว่ากูเป็นคนตาย ไปเองไม่ได้-_-"

"เออว่ะ...ถ้างั้นมึงก็เป็นผีน่ะสิ  อย่ามาใกล้กูนะ กูมีพระนะเว้ย....ฮ่าๆๆ"
ไอ้เคมันทำท่ากลัว แล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดี เล่นเองชงเอง เออบ้าได้อีก กวนตีนผมมากครับ-_-