Once Again || NCT 2018

Once 06

Tearful Decision-making.

Nakahiga si Taeil sa kanyang kama habang tinititigan ang kanyang cellphone sa kanilang magkakibigan.

Today is the day na aalis na siya. Actually mamaya pang 11 pm.

Ang tagal na rin niya sa SMA,di ba dapat masaya siya kase pioneer class iyon. Bilang isa sa nag-eexcel sa vocal club nila,sabi ni Changmin at Taeyeon.

He needs to be in that class in China. In Beijing fucking China.

It means malayo sa kanila. Malayo rito.

Kailangan na niyang masanay,Juniors pa naman siya eh. Makakasama pa niya yung mga friends niya yung squad goals yung parang anak na niya.

Naalala niya yung nag-away ang mga kaklase niya na siya ang dahilan.

Nagkaaway sina Winwin at si Kun. Which made him feel worthless.

Lalo na sina Jaehyun,Taeyong at si Ten. Di lang siya ang dahilan meron pang iba.

May nagbukas bigla ng kanyang pintuan,it was his uncle. Eric Mun. (Shinhwa stan hirr ㅠㅠ)

Di niya napigilan na yakapin ng mahigpit ni Taeil ito saka umiiyak habang ang isa tinatap lang ang likuran nito.

"Alam kong mahirap iwanan ito. Ganyan din naramdaman ko nang iwanan ko ang SMA but that doesn't stop my dream. Kita mo naman ako ngayon naging Principal ng sarili kong school for talents."he said.

"S-Sorry Tito hehe. Pero ayaw kong umalis nang di sila nagkakasundo lahat. Pwede mo po ba akong tulungan?."he said into his uncle after they parted.

I smiled formed on Eric's lips which the younger smiled too.

"Sure."

--

"La la la la la la la la la happiness~"joyful pang kanta ni Doyoung papunta sa hallways ng classrooms.

"Anong meron saiyo Oppa?."tanong ni Yerim when he stepped in into the classroom.

"Kasi naman nakapasa ako sa project. Napuri pa ako ng DKF Staff huhu. Manlilibre ako!."he shouted in joy.

The magic word. At ang daming matang napatitig sa kanya at nanlalaki pa ang mga mata niya.

Which is a literal to his features.

Pero nagkatinginan lang and then back to normal tahimik na naman ang classroom.

His smile went faded. His positivity went low. Like a drained battery,his efforts to make the mood had change. Gone.

"Ay hello Doyoung!."masiglang bati sa kanya ng happy virus na si Yuta.

Binigyan siya ni Doyoung ng pilit na ngiti saka tumalikod na ulit papalabas,at ang matindi padabog niyang sinara ang pinto.

Yuta sighed at napansin ni Hansol yun habang nagbabasa.

Nasa Meetings ang mga guro nila kasi pinapagalitan pa ang kaklase nila doon sa Detention Room.

At pumasok sandale sa classrooms ang taga-Juniors na sina Jisung at Renjun.

"Yerin nandito ka pala?."sabi ni Mark.

Nasa Section Rise as One kasi siya.

This was Section You Think na ang adviser ay si Professor Tiffany.

You Think- I think it named for a reason. Sometimes you really need to think it many times before you move.

At madalas di nila inaapply sa gawain rito kaya nagreresulta ng madalas na awayan.

Humingang malalim si Hansol saka walang habas na umupo sa teacher's table. Wala naman sila eh.

"Hyung bawal iyang ginagawa mo--"Haechan stops talking when Hansol put him a glare. Not only him by the people around in this room.

"Eh kayo?. Masama rin iyang ginawa niyo...pumasok si Doyoung na nakangiti,masaya at manlilibre pa nga siya pero ano ito guys. Stop acting like an immature and juvenile kasi di na tayo bata okay?. Y-Yung 2nd years mukhang bata but STILL!."Hansol was mad. Really upset.

Tahimik pa rin ang paligid at yung iba naiiyak na. Pero they need to heal. To something worth realizing.

"Aalis na si Taeil hyung at si Wendy,wala na tayong magagawa. Alam niyo ang nararamdaman nila ngayon ha!. Kasi sarili niyo lang ang iniisip niyo!."he said.

Kasi sarili niyo lang ang iniisip niyo.

That statement. Being selfish. Being so naive and stubborn. And closeminded.

"Guys,mahal ko kayo kaya ko ito ginagawa ang pagsabihan kasi kahit a-ako..wala akong magawa to make him stay. Make her stay...sorry susundan ko muna si Doyoung."he said it saka na nagmadaling lumabas.

Pero may sumunod sa kanya sa harapan,umupo naman siya sa hinila niyang bangko at tahimik na umupo.

Minutes later she spoke. "Tama na guys. Magsosorry ba kayo kay Doyoung oh ano?."

All of them spoke "Yes."

Then she forced to smile. Everything will be alright.

That girl was Bae Joohyun. Wendy's super cool bestfriend.

--

After the classes for this day....

   Nasa court si Taeyong habang nagdridribble ang bola at kalaban niya sina Kun at Johnny.

And he shoots it in the triple line makita kung pumasok ang bola pero bitin.

Sala.

Kulang.

He just suddenly stopped. Something really bugging into his mind. Isa na si Taeil hyung niya.

At si Jaehyun.

"What's wrong dude?."Johnny says as he picks up the ball.

Umupo na si Taeyong sa bleachers at uminom na ng tubig sa sobrang hingal.

"Nothing."he lied.

Biglang lumapit si Kun habang hawak ang kanyang cellphone.

"Aish. Nagtext si Jisung,sabi niya aalis na raw si Taeil hyung mas maaga pa kay Wendy."he said.

"What?!!. As in now na!. Nasaan na siya?."natatarantang tanong ni Johnny.

"Naghihintay daw siya sa Kkanbu Chicken Restaurant." sabi nito.

"Geh kailangan nating magpaalam sa kanya. Kailangan nating magkasundo..we need to be okay."Taeyong said.

Johnny glared at him.

"Di kinakailangang magkasundo. Magkakasundo tayo kasi may miscommunication tayo. Pinangunahan kayo ng galit..don't disappoint him Taeyong. I felt pity for Hansol,Doyoung,Taeil hyung and Jaehyun."seryosong sabi ni Johnny saka inakbayan si Kun at iniwanang mag-isa si Taeyong.

He acts as a leader pero isa siya sa dahilan nito.

Umupo muna siya still his forehead creased as he massage his temples.

As he said a mouthful sorry.

Not for himself,but for causing to much trouble yesterday.

-part 1/2

*Krista_Hong