Gerom'un şaşkınlığından faydalanan Wesdat kendini Ethan'ın üzerine attı. Birkaç yumruk sonrasında Ethan Emma'nın kanı ile birlikte gelen enerjisini kullanarak Wes'i karşı duvara fırlattı.
İki genç de nefes nefeseydi. Araya duyduklarından hiç memnun olmayan Cyrus girdi ve eğilerek Ethan'ın gözlerine baktı.
"Ne dedin sen!"
Ethan patlayan dudağına parmağı ile dokunurken diğer eli ile yerden destek alarak ayağa kalktı.
"Ne dediğimi duydun..."
Hıncını şimdilik almış gibi görünen Wesdat yığıldığı duvarın dibinden kalkarak kapıya doğru yöneldi. Daha fazla Ethan ile aynı odada durmak istemiyordu. Gitmeden önce omzunun üstünden önce Cyrus'a sonra Ethan'a bakarak
"Emma artık senin hiçbir şeyin değil. Ondan uzak duracaksın..." dedi sonrasında büyük bir gürültü ile kapıyı çarpıp odadan kayboldu.
Gerom'la Cyrus şaşkınlık dolu gözlerle birbirlerine baktılar. Söyleyecek söz bulamıyorlardı.
Lord Constan Lord Surian'a dönerek " Sizden kuzeninizi alıp sarayı terketmenizi rica ediyorum Lord Surian. Bugün ilgilenmemiz gereken daha önemli işlerimiz var."
Lord Surian altmışlı yaşlarında kibar bir beyefendi idi. Sıkıntı ile alnından çıkan birkaç teri silerek başı ile onayladı. Ethan'a başı ile işaret etti. Lord Constan'a dönerek
"Yaşanan bu olay için kuzenim adına sizden özür diliyorum. Böyle birşey beklemiyordum." dedi.
Lord Constan sakin halini korumaya çalışıyordu ama yine de onaylamaz bakışlarını Ethan'a çevirdi.
"Varisiniz ile ilgili kararınızı tekrar gözden geçirmenizi bekliyorum sizden."
Lord Surian'ın üzüntüsü bakışlarından belli oluyordu. Ethan'ı beklemeden kapıa yöneldi.
Ethan Lord Surian'ı takip etmeden önce Lord Constan'a döndü. Yüzünden pişmanlık ve çaresizlik okunuyordu.
"Lord Constan...Onu görmem gerek. Yaptıklarım yanlış olduğunu o anda anlamıştım. Ama babam ... Bakın, sadece af dilemem için görmeme izin verin. "
Lord Constan Ethan'ın yüzüne bakmıyordu. Gözleri masasına uzanmış ellerindeydi. Kızgın bakışlar ile "Emma ile konuşurum." diyebildi.
Lord Surian ile Ethan da odayı terkettiğinde Gerom, Cyrus ve Lord Constan yalnız başlarına kalmışlardı.
Lord Constan bakışları ile Cyrus ve Geromdan izin istedikten sonra koltuğuna oturdu. Daha öğle olmamıştı, hiçbir iş tamamlanmamıştı ama fazlası ile yorgundu.
"Lord Trestan, Sir Trestan. Bu sahneye şahit olduğunuz için üzgünüm. Beklenmedik bir olaydı." başını sıvazladı. " Sizin burada bulunma sebebiniz neydi?"
Cyrus aklından geçen karışık düşüncelerden sıyrılıp kararlı bir şekilde cevap verdi.
"Kraliçenin naaşını görmek istiyoruz... Emin olmak için."
Lord Constan Trestan ailesinin kraliçeden ölesiye nefret ettiğini biliyordu. Yönetimdeki amcaları kraliçeye olan karşılıksız aşkı yüzünden intihar etmişti ve Trestanları büyük bir acı ve utançla başbaşa bırakmıştı. Amcaları bekar öldüğü için yönetim büyük kardeş Gerom'a kalmıştı. Gerom'un olabileceği çok şey vardı ama yöneticilik bundan biri değildi. O asi ve sorumsuzdu. Hiçbir şekilde istemediği bu sorumluluğu, her zaman kendinden daha emin ve daha çalışkan olan küçük kardeşi Cyrus'a devretmişti. Cyrus beklentileri hayal kırıklığına uğratmamış adayı devraldığı halden daha iyi bir duruma getirmişti.
