PLAGIARISM IS A CRIME
Pasensiya na, Mahal Kita
Ilang araw, linggo, buwan at taon...
Iyan ang pinalipas ko.
Ang katotohanang pilit itinatago sa dilim.
Ngunit paano ba?
Sandali lang...
Paano nga ba?
Siguro'y magpapalakas pa ako ng loob..Makikita nanaman kita.
Makikita ko nanaman ang mga mata mo.
Ang mga mata mong maraming gustong sabihin.
Paano ba ako magsisismula?
Saan ba dapat magsimula?
Sa unahan ba na puro kasinungalingan ??
O sa kasalukuyang puro saya?Ngaunit ayoko pala.. ayokong mawala ka..
Ang mga titig mong tumutunaw sa puso kong malihim.
Ang mga titig mong nagpapalambot sa aking tuhod...
Ang mga titig mong nagpapakatal sa aking mga kamay..
Ang mga tawa mong nagmimistulang musika sa aking pandinig.
Ang mga tawa mong tunay....Iniisip ko palang na sasabihin ko
Ay naguunahan na ang mga tanong sa isip ko...
Ang mga tanong na...
Sasabihin ko pa ba?
Maiintindihan mo ba?
Pero paano kung hindi?
Matatanggap ko ba?
Handa na ba akong harapin ang sangkatutak na tanong na bakit? Paano? Kailan?
Pero ang pinakamasakit na tanong...
Kaya mo ba akong mahalin??Kailan ba ako magiging handa.?
Magiging handa sa galit mo.
Sasabihin ko na ba talaga?
Siguro oo... lalakad na ako palapit sayo.
Isang hakbang...
Isang hakbang palang mula sa kinatatayuan ko umuurong na agad ang mga paa ko pabalik sa kinatatayuan ko.
Tila nalulon ko na ang dila ko at natututyo't ang laway ko kaya't walang salitang lumalabas sa bibig ko.
Naguunaha na parang kabayo ang pintig ng puso ko sa sobrang bilis..Punong-puno ng kaba, pagka-lito at takot ang dib-dib ko at tila mabibingi na ako sa lakas ng tibok ng puso ko.
Kinakabahan ako...
Kinakabahan na hindi mo matanggap ang katotohanang matagal kong itinago.
Nilalamon ako ng kaba.
Kaba na unti-unting linalamon ang kaluluwa ko.Nalilito ako..
Sa tama ba ako o sa mali?
Sa tama ba na masasaktan ako.?
O sa mali na sasaya ako...
Nakakalito...Natatakot ako..
Natatakot ako sa katotohanang maaring gumunaw sa lahat ng ilusyon ko.
Ilusyon na pinanghahawakan ko.
Ilusyon na nagdudulot ng galak sa puso ko.
Natatakot akong mawala yon...
Natatakot akong mawala ka rin ng tuluyan.. natatakot akong matalo sa laban...
Sa laban na sa una palang ay mukahang talo na ako.Patawad sa mga taong lumipas at naglihim ako.
Sa mga taong lumipas pinaniwala kita sa kasinungalingan.
Pasensiya na at mahal kita.
Pasensiya na at pinuno ng takot ang puso ko.
Siguro hindi muna ngayon...
Magpapalakas muna ako ng loob...
Lilipas muli ang mga araw at muli kitang titingnan sa malayo.
Sasabihin ko rin sayo pero..hindi muna ngayon.
Umaasa ako na sa pagdating ng araw na yon ay mahal mo na rin ako.****
"No one does something for nothing"
Hindi ko naman to gagawin ng wala lang... ginawa ko to dahil ganto kita kamahal!!!***
Maybe I'm stupid...
I am not worth it....
And I don't deserve you...
Masisisi mo ba ako kung nagawa ko ang lahat ng to dahil MAHAL KITA?
The Great Pretenders
~~poutySEON
YOU ARE READING
The Great Pretenders
FanfictionEverything was unexpected. Until things got complicated. You were the right person but, the struggles we are facing are intoxicating destroying us like a poison. We met at the wrong time. Our fate depicting a parallel line. We can never have that so...